Σήμερα ξύπνησα στις 6:30 το πρωί για να χαιρετίσω τον Arthur που έφευγε για την άσκηση και να τον ευχαριστήσω για την φιλοξενία που μου προσέφερε. Εξ άλλου είχα και 600 χλμ μπροστά μου μέχρι να πάω στον Joergen στο Varde της Δανίας. Ο καιρός ήταν ηλιόλουστος και πριν φύγω έδωσα ορισμένες συμβουλές στον γυιό του Arthur ο οποίος σε λίγους μήνες γίνεται 18 χρονών και πρόσφατα πήρε δίπλωμα για μικρή μοτοσυκλέτα και ο πατέρας του του αγόρασε ένα Varadero 125. Τον πρόλαβα λίγο πριν πάει να ταΐσει τ' άλογα της μητέρας του και βγάλει βόλτα τον σκύλο. Η διαδρομή ξεκίνησε σε επαρχιακούς δρόμους ανάμεσα στα λιβάδια της δυτικής Γερμανίας και όπως ήταν αρκετά νωρίς και ο ήλιος έλαμπε ήταν πολύ όμορφα. Σύντομα βέβαια βγήκα στην autobahn και η διαδρομή έγινε ανιαρή αλλά τουλάχιστον δεν υπήρχαν όρια και μπορούσα να πάω σχετικά γρήγορα για να μαζεύω χλμ χωρίς ν' ανησυχώ για κάμερες και κλήσεις. Στην διαδρομή ο καιρός αλλάξε και έτσι μέχρι να φτάσω στον προορισμό μου έφαγα 3-4 βροχές. Ευτυχώς είχα δει την πρόγνωση και είχα φορέσει τ' αδιάβροχα. Κοντά στα σύνορα με την Δανία πέρασα από μια περιοχή που λέγεται Γλύξμπουργκ (Glucksburg). Για όσους κάνουν συνειρμούς με την βασιλική οικογένεια της Ελλάδος θα πω ότι δεν πέφτουν πολύ έξω. Το 1863 ο πρίγκηπας Γουλιέλμος της Δανίας, δευτερότοκος γυιός του βασιλιά της Δανίας, Χριστιανού του 9ου, ορίστηκε ως βασιλεύς των Ελλήνων (τίτλο που έθεσε ως όρο να του απονεμηθή για να δεχτεί τον θρόνο, σε αντίθεση με τον Όθωνα που ήταν βασιλεύς της Ελλάδος, ούτως ώστε να περιλαμβάνει και τους εκτός της τότε Ελλάδος Έλληνες). Ο Γουλιέλμος ονομάστηκε Γεώργιος ο 1ος και ήρθε στην Ελλάδα ν' αναλάβει τον θρόνο. Αργότερα παντρεύτηκε την κόρη του Τσάρου της Ρωσίας, Όλγα και το 1913 δοδλοφονήθηκε από κάποιον Σχοινά στην Θεσσαλονίκη στον δρόμο που σήμερα φέρει το όνομα της γυναίκας του (Βασσιλίσης Όλγας) και μάλιστα έχει στηθεί και ένας αδριάντας στο σημείο αυτό. Λίγοι Θεσσαλονικείς γνωρίζουν ότι η Βασσιλίσης Όλγας στο ύψος του Φαλήρου, λίγο πριν το Αρχαιολογικό μουσείο αλλάζει όνομα και λέγεται Βασιλέως Γεωργίου. Λίγο - πολύ αυτά είναι γνωστά. Αυτό που δεν είναι γνωστο είναι πώς κατέληξε η δυναστεία να λέγεται Γλύξμπουργκ. Ο πατέρας του Γεωργίου, Χριστιανός ο 9ος της Δανίας ήταν της δυναστείας των Schleswig-Holstein-Sonderburg-Glücksburg. Κατά τον Α' ΠΠ και ενώ η χώρα οδηγείτο στο εθνικό διχασμό εξ αιτίας της διαφωνίας του βασιλιά Κωνσταντίνου με τον πρωθυπουργό Βενιζέλο για την συμμετοχή της χώρας στον πόλεμο, οι Άγγλοι επέλεξαν να κάνουν γνωστό στο ευρύ κοινό το Glücksburg ως πιο γερμανόηχο (κατά την γνώμη τους) από τα τέσσερα μέρη που ακολουθούσαν την δυναστεία της Δανίας ούτως ώστε να δείξουν στον ελληνικό λαό ότι ο βασιλιάς ήταν γερμανικής καταγωγής γι αυτό δεν ήθελε να βγάλει την χώρα στον πόλεμο κατά της Γερμανίας. Και το πιο αστείο της υπόθεσης είναι ότι την ίδια εποχή, το 1917, η γερμανικής καταγωγής δυναστεία των Saxe-Coburg and Gotha που κατείχε (και κατέχει ακόμα) τον θρόνο της Μεγάλης Βρετανίας αλλάξε την επωνυμία της παίρνοντας το όνομα ενός από τα κάστρα της, του κάστρου Windsor.
Μετά το Γλύξμπουργκ και ενώ πλησίαζα στα σύνορα της Δανίας ξαφνικά τ' αυτοκίνητα ακινητοποιήθηκαν. Περνώντας ανάμεσα τους βγήκα μπροστά και διαπιστωσα ότι οι αρχές της Δανίας υλοποιώντας την εξαγγελία τους μειώναν τις λωρίδες σε μία και πραγματοποιούσαν δειγματοληπτικούς ελέγχους στα διερχόμενα οχήματα. Όπως μου είπε ο φίλος μου ο Joergen από τότε που εφαρμόστηκε το μέτρο μειώθηκε η εισαγόμενη εγκληματικότητα από την ανατολική Ευρώπη. Μετά από μια ώρα και κάτι στο έδαφος της Δανίας βρέθηκα στην πόλη Varde που με περίμενε ο Joergen. Με τον Joergen ήμαστε μαζί στην Αμερική το 1994. Τότε αυτός είχε όλη την οικογένεια του εκεί διότι θα έμενε περίπου 1 χρόνο. Η κόρη του Birgitte ήταν 9 χρονών και ο Christian 6 (αυτός που τώρα είναι πιλότος της Ryan air και παραλίγο να συναντήσω στην Βερόνα). Ένα χρόνο αργότερα, το 1995, στο ταξίδι που είχα κάνει με τον Θανάση στις Σκανδιναβικές χώρες είχαμε περάσει από το σπίτι του και μας είχε φιλοξενήσει. Από τότε είχε κάποια προβλήματα υγείας αλλά τ' αντιμετώπιζε με φαρμακευτική αγωγή. Μετά σαν κάποιος να τον μούτζωσε. Το 2006 διαγνώστηκε με καρκίνο και άρχισε τις θεραπείες. Το 2008, μετά από 25 χρόνια γάμου και 30 χρόνια σχέσης, τον χώρισε η γυναίκα του. Το 2010-11 ο καρκίνος έκανε μετάσταση στο οστό του δεξιού ποδιού και οι γιατροί τον ακρωτηριάσαν. Δεν ήξερα σε ποιό σημείο είχε ακρωτηριαστεί και θεωρούσα ότι σαν Δανός με καλή περίθαλψη θα είχε τεχνητό μέλος. Εν τέλει ο ακρωτηριασμός ήταν από το ισχύο οπότε δεν υπήρχε τίποτα να στηρίξουν τεχνητό μέλος. Έτσι ήταν σοκ για μένα όταν τον είδα να με περιμένει στην αυλή του σπιτιού του καθισμένος στο αναπηρικό καροτσάκι. Ο ίδιος προσπαθεί να το αντιμετωπίσει με θετική διάθεση και μένει στο σπίτι που έμενε και πριν τον ακρωτηριασμό. Είναι ισόγειο αλλά εσωτερικά έχει διάφορα σκαλοπάτια τα οποία ανεβοκατεβαίνει χρησιμοποιώντας πατερίτσες ενώ έχει και τηλεχειριστήρια για ν' αναβοσβήνει φώτα, τηλεοράσεις, στερεοφωνικά κλπ χωρίς να χρειάζεται να πηγαινοέρχεται. Πήρε ένα αυτόματο αυτοκίνητο χωρίς πίσω θέσεις για να μπαίνουν τα καροτσάκια και οι πατερίτσες. Επίσης έχει φέρει το γκάζι αριστερά και απ' ότι μου είπε δυσκολεύτηκε να συνηθίσει να πατάει γκάζι και φρένο με το αριστερό πόδι. Εγώ, όταν με πήγε μια βόλτα το βράδυ, δεν κατάλαβα καμία διαφορά. Παρά τα σοβαρά προβλήματα που είχε παρέμενε εν ενεργεία στον στρατό της Δανίας μέχρι τον περασμένο Μάιο που συμπλήρωσε τα 60 και αποστρατεύτηκε όπως προβλέπει ο νόμος για όλους.
Το βράδυ έψησε λουκάνικα στο μπάρμπεκιου και φάγαμε μαζί με την κόρη του και το παιδί της, τον φίλο της και τα παιδιά του (φαντάσου να γινόμαστε Δανία του νότου που μας υποσχέθηκε ο Γιωργάκης).
Αύριο θα πάμε βόλτα στην παραλία.
Μιχάλης
12 Ιουλίου (2 μήνες στον δρόμο)
χλμ ημέρας: 614
συνολικά χλμ: 11579
Μετά το Γλύξμπουργκ και ενώ πλησίαζα στα σύνορα της Δανίας ξαφνικά τ' αυτοκίνητα ακινητοποιήθηκαν. Περνώντας ανάμεσα τους βγήκα μπροστά και διαπιστωσα ότι οι αρχές της Δανίας υλοποιώντας την εξαγγελία τους μειώναν τις λωρίδες σε μία και πραγματοποιούσαν δειγματοληπτικούς ελέγχους στα διερχόμενα οχήματα. Όπως μου είπε ο φίλος μου ο Joergen από τότε που εφαρμόστηκε το μέτρο μειώθηκε η εισαγόμενη εγκληματικότητα από την ανατολική Ευρώπη. Μετά από μια ώρα και κάτι στο έδαφος της Δανίας βρέθηκα στην πόλη Varde που με περίμενε ο Joergen. Με τον Joergen ήμαστε μαζί στην Αμερική το 1994. Τότε αυτός είχε όλη την οικογένεια του εκεί διότι θα έμενε περίπου 1 χρόνο. Η κόρη του Birgitte ήταν 9 χρονών και ο Christian 6 (αυτός που τώρα είναι πιλότος της Ryan air και παραλίγο να συναντήσω στην Βερόνα). Ένα χρόνο αργότερα, το 1995, στο ταξίδι που είχα κάνει με τον Θανάση στις Σκανδιναβικές χώρες είχαμε περάσει από το σπίτι του και μας είχε φιλοξενήσει. Από τότε είχε κάποια προβλήματα υγείας αλλά τ' αντιμετώπιζε με φαρμακευτική αγωγή. Μετά σαν κάποιος να τον μούτζωσε. Το 2006 διαγνώστηκε με καρκίνο και άρχισε τις θεραπείες. Το 2008, μετά από 25 χρόνια γάμου και 30 χρόνια σχέσης, τον χώρισε η γυναίκα του. Το 2010-11 ο καρκίνος έκανε μετάσταση στο οστό του δεξιού ποδιού και οι γιατροί τον ακρωτηριάσαν. Δεν ήξερα σε ποιό σημείο είχε ακρωτηριαστεί και θεωρούσα ότι σαν Δανός με καλή περίθαλψη θα είχε τεχνητό μέλος. Εν τέλει ο ακρωτηριασμός ήταν από το ισχύο οπότε δεν υπήρχε τίποτα να στηρίξουν τεχνητό μέλος. Έτσι ήταν σοκ για μένα όταν τον είδα να με περιμένει στην αυλή του σπιτιού του καθισμένος στο αναπηρικό καροτσάκι. Ο ίδιος προσπαθεί να το αντιμετωπίσει με θετική διάθεση και μένει στο σπίτι που έμενε και πριν τον ακρωτηριασμό. Είναι ισόγειο αλλά εσωτερικά έχει διάφορα σκαλοπάτια τα οποία ανεβοκατεβαίνει χρησιμοποιώντας πατερίτσες ενώ έχει και τηλεχειριστήρια για ν' αναβοσβήνει φώτα, τηλεοράσεις, στερεοφωνικά κλπ χωρίς να χρειάζεται να πηγαινοέρχεται. Πήρε ένα αυτόματο αυτοκίνητο χωρίς πίσω θέσεις για να μπαίνουν τα καροτσάκια και οι πατερίτσες. Επίσης έχει φέρει το γκάζι αριστερά και απ' ότι μου είπε δυσκολεύτηκε να συνηθίσει να πατάει γκάζι και φρένο με το αριστερό πόδι. Εγώ, όταν με πήγε μια βόλτα το βράδυ, δεν κατάλαβα καμία διαφορά. Παρά τα σοβαρά προβλήματα που είχε παρέμενε εν ενεργεία στον στρατό της Δανίας μέχρι τον περασμένο Μάιο που συμπλήρωσε τα 60 και αποστρατεύτηκε όπως προβλέπει ο νόμος για όλους.
Το βράδυ έψησε λουκάνικα στο μπάρμπεκιου και φάγαμε μαζί με την κόρη του και το παιδί της, τον φίλο της και τα παιδιά του (φαντάσου να γινόμαστε Δανία του νότου που μας υποσχέθηκε ο Γιωργάκης).
Αύριο θα πάμε βόλτα στην παραλία.
Μιχάλης
12 Ιουλίου (2 μήνες στον δρόμο)
χλμ ημέρας: 614
συνολικά χλμ: 11579
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου