Χθες το βράδυ, αφού έγραψα το ημερολόγιο καταστρώματος πήγα να κάνω ένα ντουζ. Τα καλοριφέρ στα μπάνια δούλευαν κανονικά. Το καλοκαίρι ακόμα δεν έχει έρθει στην Βόρεια Γερμανία ή ίσως έχει φύγει ήδη.
Σήμερα ξύπνησα με τον καιρό μουντό και αφού πήρα το πρωινό μου στο ΙΚΕΑ ετοιμάστηκα να κατέβω στην πόλη. Σκεφτόμουν αν θα κατέβαινα με την μηχανή ή με τα δημόσια μέσα. Εν τέλει κατέβηκα με λεωφορείο και μετρό και καλά έκανα διότι μόλις βγήκα στην στάση του Δημαρχείου διαπίστωσα ότι οι δρόμοι ήταν κλειστοί διότι είχε ξεκινήσει ένας διεθνής αγώνας τριάθλου. Είχα διαβάσει για το δημαρχείο ότι είναι ωραίο κτίριο αλλά ακριβώς μπροστά του ήταν ο τερματισμός της κολύμβησης (ποιός κολυμπάει σ' ένα κανάλι μεσ' την πόλη, ούτε τα πόδια μου δεν θα έβαζα εκεί) και οι αθλητές ξεκίναγαν το τρέξιμο.
Το Δημαρχείο από άλλη γωνία
και από μέσα:
Μετά πήγα να επισκεφτώ την εκκλησία του Αγ. Νικολάου η οποία μέχρι το 1943 ήταν έτσι:
Τον Ιούλιο του 1943 οι σύμμαχοι Βρετανοί αποφάσισαν ότι έπρεπε να κάμψουν το ηθικό του Γερμανικού λαού και εδώ που τα λέμε να ξεπληρώσουν τους βομβαρδισμούς του Λονδίνου, και εξαπέλυσαν την επιχείρηση "Γόμμορα" βομβαρδίζοντας το Αμβούργο με εμπρηστικές βόμβες. Άφησαν πίσω 35.000 νεκρούς, πολλούς άστεγους και τον Αγ. Νικόλαο έτσι:
Τώρα στο υπόγειο της πρώην εκκλησίας έχει ένα μουσείο που αναφέρεται στην ιστορία της εκκλησίας, τους βομβαρδισμούς του Αμβούργου και τις αντιδράσεις του πληθυσμού και τέλος έχει μια έκθεση για τους βομβαρδισμούς της Βαρσοβίας από τους Γερμανούς.
Στην συνέχεια μου είχαν πεί να επισκεφτώ την περιοχή St Pauli η οποία είναι η red district του Αμβούργου. Δεν μ' ενδιέφεραν τόσο πολύ τα "προϊόντα" που εκτίθεντο στις βιτρίνες αλλά μου είπαν ότι εκεί είναι όλη η καλλιτεχνική κίνηση της πόλης. Έτσι έβαλα πλώρη για εκεί.
Το πρωί όταν περίμενα το λεωφορείο στο ΙΚΕΑ, μαζί περίμενε και ένας τύπος σαν τον Τόνυ Σφίνο. Αμφίεση λουλουδάτη από πάνω ως κάτω, παντελόνι καμπάνα, στρογγυλό γυαλί αλλά Lennon κοκ. Μου προξένησε την περιέργεια αλλά δεν έδωσα και πολύ σημασία. Όταν αργότερα πήγαινα για τo St Pauli είδα ότι πολύ κόσμος κατευθυνόταν προς τα εκεί ενώ ακουγόταν και δυνατά μουσική. Θεώρησα ότι μάλλον γινόταν κάποια συναυλία στο πάρκο της περιοχής. Φτάνοντας κοντά είδα ότι ήταν μια σειρά από φορτηγά φορτωμένα με πολύχρωμους ανθρώπους τα οποία ξεκινούσαν παρέλαση.
Στην αρχή δεν κατάλαβα αν επρόκειτο για πάρτυ με θέμα τους hippies
ή για gay parade
Υπήρχαν και κάτι άντρακλες τακουνάτοι
Πιάνοντας κουβέντα με μια παρέα 20άρηδων που πόζαραν για μένα, μου είπαν ότι it's all about 60s, 70, hippies, peace, love etc.
Σκέφτηκα από μέσα μου: άστα παιδιά να χαρούν τώρα που μπορούν γιατί σε λίγα χρόνια που ο νόμος του κράτους θα είναι η σαρία θα τα ξεχάσουν αυτά που ήξεραν.
Το κακό είναι ότι όλα αυτά τα φορτηγά που περνούσαν από μπροστά μου φορτωμένα με κόσμο, είχε το καθένα την δικιά του μουσική με τον δικό του dj και στο τέλος της καρότσας μια χημική τουαλέτα για να φεύγουν τ' απόνερα. Όλα τα τραγούδια ήταν γερμανικά ή γερμανοποιημένα, δηλαδή αγγλο-αμερικανικά τραγούδια με γερμανικό στίχο. Έτσι άκουσα στα γερμανικά από Olivia Newton John και Grease μέχρι Rafaela Carra και Zero tre. Στ' αυτιά μου η γερμανική γλώσσα δεν είναι καθόλου εύηχη. Ακόμα και τραγούδι ν' ακούω νομίζω πως είναι παραγγέλματα του Στρατάρχη Φον Πάουλους, διοικητή της 6ης Στρατιάς του Στάλινγκραντ. Έτσι μετά από λίγο παράτησα τους μεθυσμένους Hamburgers (δηλ. τους κατοίκους του Αμβούργου) να χοροπηδάνε με τα παραγγέλματα του Στρατάρχη και γύρισα προς το Δημαρχείο. Στον δρόμο πέρασα από το τουριστικό λιμάνι της πόλης και έβγαλα μερικές φωτογραφίες.
Είδα και ένα ποταμόπλοιο σαν αυτό που πήγα βόλτα στον Μισισσιπή στην Νέα Ορλεάνη
Πέρασα και από μια περιοχή που λέγεται Hafen city που ήταν η εμπορική δραστηριότητα του λιμανιού
Στο Δημαρχείο αν και η ώρα είχε πάει 6 τ' απόγευμα, το τρίαθλο συνεχιζόταν ακόμα με την ποδηλασία. Για να είμαι ειλικρινής πρώτη φορά έβλεπα αγώνα ποδηλασίας από κοντά και αιφνιδιάστηκα με το πόσο γρήγορα πηγαίναν. Ήταν και ίσιωμα εκεί που είχα στηθεί και θα πηγαίναν με καμιά 70αριά χλμ πριν τον τερματισμό μπροστά στο Δημαρχείο. Αφήνοντας τους ποδηλάτες να τερματίζουν πήγα για φαγητό. Και αφού είμαι στο Hamburg σκέφτηκα να φάω, τί άλλο παρά ένα hamburger;
Μετά πήρα το μετρό και το λεωφορείο και γύρισα στο camping.
Αύριο το πρόγραμμα λέει αναχώρηση για Νυρεμβέργη. Άλλα 600χλμ όλα στην autobahn, βαρετά δηλαδή.
Μιχάλης
16 Ιουλίου
χλμ ημέρας: 0
συνολικά χλμ: 11888
Σήμερα ξύπνησα με τον καιρό μουντό και αφού πήρα το πρωινό μου στο ΙΚΕΑ ετοιμάστηκα να κατέβω στην πόλη. Σκεφτόμουν αν θα κατέβαινα με την μηχανή ή με τα δημόσια μέσα. Εν τέλει κατέβηκα με λεωφορείο και μετρό και καλά έκανα διότι μόλις βγήκα στην στάση του Δημαρχείου διαπίστωσα ότι οι δρόμοι ήταν κλειστοί διότι είχε ξεκινήσει ένας διεθνής αγώνας τριάθλου. Είχα διαβάσει για το δημαρχείο ότι είναι ωραίο κτίριο αλλά ακριβώς μπροστά του ήταν ο τερματισμός της κολύμβησης (ποιός κολυμπάει σ' ένα κανάλι μεσ' την πόλη, ούτε τα πόδια μου δεν θα έβαζα εκεί) και οι αθλητές ξεκίναγαν το τρέξιμο.
Το Δημαρχείο από άλλη γωνία
Μετά πήγα να επισκεφτώ την εκκλησία του Αγ. Νικολάου η οποία μέχρι το 1943 ήταν έτσι:
 |
| Είναι φωτογραφία σε κάδρο με τζάμι |
 |
| Είναι η ίδια μεριά της εκκλησίας με την προηγούμενη φωτογραφία |
Τώρα στο υπόγειο της πρώην εκκλησίας έχει ένα μουσείο που αναφέρεται στην ιστορία της εκκλησίας, τους βομβαρδισμούς του Αμβούργου και τις αντιδράσεις του πληθυσμού και τέλος έχει μια έκθεση για τους βομβαρδισμούς της Βαρσοβίας από τους Γερμανούς.
Στην συνέχεια μου είχαν πεί να επισκεφτώ την περιοχή St Pauli η οποία είναι η red district του Αμβούργου. Δεν μ' ενδιέφεραν τόσο πολύ τα "προϊόντα" που εκτίθεντο στις βιτρίνες αλλά μου είπαν ότι εκεί είναι όλη η καλλιτεχνική κίνηση της πόλης. Έτσι έβαλα πλώρη για εκεί.
Το πρωί όταν περίμενα το λεωφορείο στο ΙΚΕΑ, μαζί περίμενε και ένας τύπος σαν τον Τόνυ Σφίνο. Αμφίεση λουλουδάτη από πάνω ως κάτω, παντελόνι καμπάνα, στρογγυλό γυαλί αλλά Lennon κοκ. Μου προξένησε την περιέργεια αλλά δεν έδωσα και πολύ σημασία. Όταν αργότερα πήγαινα για τo St Pauli είδα ότι πολύ κόσμος κατευθυνόταν προς τα εκεί ενώ ακουγόταν και δυνατά μουσική. Θεώρησα ότι μάλλον γινόταν κάποια συναυλία στο πάρκο της περιοχής. Φτάνοντας κοντά είδα ότι ήταν μια σειρά από φορτηγά φορτωμένα με πολύχρωμους ανθρώπους τα οποία ξεκινούσαν παρέλαση.
Στην αρχή δεν κατάλαβα αν επρόκειτο για πάρτυ με θέμα τους hippies
ή για gay parade
Υπήρχαν και κάτι άντρακλες τακουνάτοι
Πιάνοντας κουβέντα με μια παρέα 20άρηδων που πόζαραν για μένα, μου είπαν ότι it's all about 60s, 70, hippies, peace, love etc.
Σκέφτηκα από μέσα μου: άστα παιδιά να χαρούν τώρα που μπορούν γιατί σε λίγα χρόνια που ο νόμος του κράτους θα είναι η σαρία θα τα ξεχάσουν αυτά που ήξεραν.
Το κακό είναι ότι όλα αυτά τα φορτηγά που περνούσαν από μπροστά μου φορτωμένα με κόσμο, είχε το καθένα την δικιά του μουσική με τον δικό του dj και στο τέλος της καρότσας μια χημική τουαλέτα για να φεύγουν τ' απόνερα. Όλα τα τραγούδια ήταν γερμανικά ή γερμανοποιημένα, δηλαδή αγγλο-αμερικανικά τραγούδια με γερμανικό στίχο. Έτσι άκουσα στα γερμανικά από Olivia Newton John και Grease μέχρι Rafaela Carra και Zero tre. Στ' αυτιά μου η γερμανική γλώσσα δεν είναι καθόλου εύηχη. Ακόμα και τραγούδι ν' ακούω νομίζω πως είναι παραγγέλματα του Στρατάρχη Φον Πάουλους, διοικητή της 6ης Στρατιάς του Στάλινγκραντ. Έτσι μετά από λίγο παράτησα τους μεθυσμένους Hamburgers (δηλ. τους κατοίκους του Αμβούργου) να χοροπηδάνε με τα παραγγέλματα του Στρατάρχη και γύρισα προς το Δημαρχείο. Στον δρόμο πέρασα από το τουριστικό λιμάνι της πόλης και έβγαλα μερικές φωτογραφίες.
Πέρασα και από μια περιοχή που λέγεται Hafen city που ήταν η εμπορική δραστηριότητα του λιμανιού
Στο Δημαρχείο αν και η ώρα είχε πάει 6 τ' απόγευμα, το τρίαθλο συνεχιζόταν ακόμα με την ποδηλασία. Για να είμαι ειλικρινής πρώτη φορά έβλεπα αγώνα ποδηλασίας από κοντά και αιφνιδιάστηκα με το πόσο γρήγορα πηγαίναν. Ήταν και ίσιωμα εκεί που είχα στηθεί και θα πηγαίναν με καμιά 70αριά χλμ πριν τον τερματισμό μπροστά στο Δημαρχείο. Αφήνοντας τους ποδηλάτες να τερματίζουν πήγα για φαγητό. Και αφού είμαι στο Hamburg σκέφτηκα να φάω, τί άλλο παρά ένα hamburger;
Μετά πήρα το μετρό και το λεωφορείο και γύρισα στο camping.
Αύριο το πρόγραμμα λέει αναχώρηση για Νυρεμβέργη. Άλλα 600χλμ όλα στην autobahn, βαρετά δηλαδή.
Μιχάλης
16 Ιουλίου
χλμ ημέρας: 0
συνολικά χλμ: 11888
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου