Όπως περνούσαν οι μέρες η Κρακοβία όλο και γέμιζε κόσμο. Ερχόντουσαν νέοι άνθρωποι κυριολεκτικά απ' όλα τα μέρη του κόσμου και παρέες - παρέες κρατούσαν την σημαια της χώρα τους. Χθες το πρωί στο λεωφορείο της γραμμής από το camping ήμουν με παιδιά από την Jamaica και την Grenada. Στο δρόμο είδα και άλλους νοτιο-αμερικανούς όπως Αργεντίνους, Βραζιλιάνους, Ουρουγουανούς κλπ που είναι κατά κύριο λόγο καθολικοί. Είδα ακόμα και Κινέζους και Αλβανούς. Όλοι αυτοί έρχονται οργανωμένοι, φαντάζομαι με τίποτα ΧΑΝ ή αντίστοιχο διότι είναι πολύ ακριβά να έρθεις από την άλλη άκρη του κόσμου. Χθες όταν πήγαινα στο σημείο αναχώρησης για το Άουσβιτς πέρασα μέσα από τον σιδηροδρομικό σταθμό και ένα εμπορικό κέντρο. Και τα 2 ήταν γεμάτα από πολύχρωμους νέους ανθρώπους.
Στους δρόμους γινόταν χαμός. Με όλες αυτές τις σημαίες μου θύμισε κάτι από μουντιάλ αλλά χωρίς τις μάχες. Ήταν φοβερό το πώς χαιρετιόντουσαν όλοι και ας ήταν άγνωστοι και πώς χειροκροτούσε ο ένας τον άλλον.
Έξω από το εμπορικό κέντρο ήταν άλλη μια σκηνή στημένη (η πέμπτη που είδα) στην οποία ένα συγκρότημα έπαιζε ροκιές με Χριστιανικό στίχο και όλοι χοροπηδούσαν στον ρυθμό. Στην οθόνη της σκηνής φαινόντουσαν οι στίχοι για να μπορούν όλοι να τραγουδούν.
Το ίδιο πράγμα γινόταν και το βράδυ που γύρισα από το Άουσβιτς και σε ορισμένες περιπτώσεις δεν μπορούσα να περπατήσω. Ήταν σαν να είχε τελειώσει ένα ματς ποδοσφαίρου και ν' άδειαζε το γήπεδο με την διαφορά ότι εδώ είχαν όλοι νικήσει και όλοι τραγουδούσαν. Εγώ, για να είμαι ειλικρινής, είχα εκνευριστεί λίγο διότι είχε πολύ φασαρία για τα μέτρα μου. Επιπλέον, περίμενα και στην στάση το τραμ κανένα μισάωρο χωρίς όμως ποτέ να έρθει διότι από το πολύ κόσμο είχαν κλείσει δρόμοι. Στο τέλος αναγκάστηκα να πάρω ταξί. Ευτυχώς που είναι φθηνά. Για 5 χλμ πλήρωσα περίπου 4 ευρώ.
Σήμερα ξεκίνησα να φύγω για Σλοβακία διότι είδα ότι ήταν να δω από την Κρακοβία αλλά επίσης σήμερα εντέλει θα ερχόταν ο πάπας. Από το πρωί τα ελικόπτερα πήγαιναν και ερχόντουσαν ενώ σε όλες τις διασταυρώσεις που πέρασα υπήρχε αστυνομία ή στρατός. Χθες το βράδυ στην κεντρική πλατεία είχε ένα τεράστιο τεθωρακισμένο όχημα του στρατού. Μετά τα τελευταία γεγονότα σε Γαλλία και Γερμανία "φυσάνε και το γιαούρτι" που λέει και η παροιμία. Το γενικό συμπέρασμα από την Πολωνία είναι ότι οι Πολωνέζες είναι ξανθιές, γαλανομάτες, γλυκές κοπέλες αλλά δεν είναι όμορφες σαν τις Τσέχες.
Από τις 19 χώρες που επισκέπτομαι σ' αυτό το ταξίδι η Σλοβακία είναι η μόνη στην οποία δεν έχω ξαναβρεθεί. Έτσι έγινε η 44η χώρα του κόσμου που πατάω το πόδι μου. Έψαχνα ένα camping στην ανατολική περιοχή της χώρας και στο διαδίκτυο είχα εντοπίσει ένα τ' οποίο ήταν λίγο εκτός του δρομολογίου μου. Απ' ότι αντιλήφθηκα δεν υπάρχουν και πολλά στην Σλοβακία. Έφυγα από την Κρακοβία χρησιμοποιώντας έναν δευτερεύοντα δρόμο για να μπω στην Σλοβακία. Από εκεί και πέρα το GPS μου έδινε να πάω από τα βουνά για 170 χλμ. Τσέκαρα τον χάρτη φαινόταν πολύ μικρός δρόμος αλλά δεν ήταν χαρακτηρισμένος πράσινος (δηλ. σε ωραίο τοπίο) και επειδή ο καιρός φόρτωνε είπα να το αποφύγω και καλά έκανα διότι λίγο μετά έριξε 2 καταιγίδες αλλά ευτυχώς ήμουν σε autobahn. Εξ άλλου έχω γίνει 2 φορές μούσκεμα σ' αυτό το ταξίδι, τώρα θα κολήσω. Πονάνε ωρέ τα παλικάρια; Η δεύτερη όμως ήταν τόσο δυνατή που αναγκάστηκα να σταματήσω κάτω από μια γέφυρα. Ε, καμιά φορά κολώνει και το Πυροβολικό. Αφού πέρασα και την τελευταία πόλη που είχα δει από τον χάρτη έβαλα το GPS να με πάει. Καλά κάνω και δεν εμπιστεύομαι αυτά τα μηχανήματα του διαβόλου. Μου έκανε μια βόλτα χωρίς κανέναν λόγο (από εκεί που μ' έβαλε από εκεί και μ' έβγαλε) στα γύφτικα. Τα γυφτάκια που ήταν έξω και έπαιζαν έμπαιναν μπροστά μου να με σταματήσουν αν δεν τους φώναζαν οι μεγαλύτεροι. Ελπίζω να μην ενοχλείται κάποιος που χρησιμοποιώ τον όρο "γύφτος" και όχι τον όρο "ρομά" που (εμείς) τους κοτσάραμε πρόσφατα. Νομίζω ότι ο όρος "ρομά" είναι υποτιμητικός γι' αυτή την φυλή ενώ το "γύφτος" είναι πιο αξιοπρεπές. Άλλωστε έτσι αυτοπροσδιορίζονται και οι ίδιοι. Μετά από αρκετή ώρα το μηχανάκι του διαβόλου με πέρασε από χωριά που ζούσαν ακόμα μάλλον στον σοσιαλιστικό παράδεισο. Μισοκατεστραμμένα σπίτια που μέσα ζούσε κόσμος. Τελικά μ' έβγαλε στο camping σ' ένα χωριό στην άκρη του πουθενά το οποίο το έχει ένας Ολλανδός (και εδώ Ολλανδός;) παντρεμένος με μια Σλοβάκα. Αντί να στήσω την σκηνή επέλεξα να νοικιάσω ένα από τα δωμάτια που έχουν με 20 ευρώ. Πάντως η εικόνα της χώρας από τις περιοχές που πέρασα ήταν πολύ όμορφη. Είναι κυρίως ορεινή χώρα με κάστρα και λίμνες αλλά δυστυχώς από την μια η βροχή από την άλλη η autobahn και λίγο οι γύφτοι δεν σταμάτησα για φωτογραφίες. Ίσως κάνω κάτι αύριο.
Αύριο το πρόγραμμα είναι ελεύθερο. Κανονικά θα κατέβαινα για Ουγγαρία και Ρουμανία και ίσως το κάνω, αλλά χθες μου τηλεφώνησε ο φίλος μου ο Βασίλ που ζει στην Σόφια και παίρνει μετάθεση για το Βουκουρέστι ότι θα φύγει νωρίτερα και δεν θα είναι στην Σόφια τις μέρες που θα ήμουν και εγώ. Αντιλαμβάνομαι ότι μέσα στην φούρια της μετάθεσης δεν θα θέλει να μ' έχει μέσ' στα πόδια του. Άλλωστε η Σόφια δεν είναι μακρυά και όποτε ξαναπάει μου λέει και ανεβαίνω και εγώ. Έτσι λοιπόν έχω ακόμα μερικές μέρες στην διάθεση μου και ίσως κάνω καμιά βόλτα στην Σλοβακία
Μιχάλης
27 Ιουλίου
χλμ ημέρας: 412
συνολικά χλμ: 13992
Στους δρόμους γινόταν χαμός. Με όλες αυτές τις σημαίες μου θύμισε κάτι από μουντιάλ αλλά χωρίς τις μάχες. Ήταν φοβερό το πώς χαιρετιόντουσαν όλοι και ας ήταν άγνωστοι και πώς χειροκροτούσε ο ένας τον άλλον.
Έξω από το εμπορικό κέντρο ήταν άλλη μια σκηνή στημένη (η πέμπτη που είδα) στην οποία ένα συγκρότημα έπαιζε ροκιές με Χριστιανικό στίχο και όλοι χοροπηδούσαν στον ρυθμό. Στην οθόνη της σκηνής φαινόντουσαν οι στίχοι για να μπορούν όλοι να τραγουδούν.
Το ίδιο πράγμα γινόταν και το βράδυ που γύρισα από το Άουσβιτς και σε ορισμένες περιπτώσεις δεν μπορούσα να περπατήσω. Ήταν σαν να είχε τελειώσει ένα ματς ποδοσφαίρου και ν' άδειαζε το γήπεδο με την διαφορά ότι εδώ είχαν όλοι νικήσει και όλοι τραγουδούσαν. Εγώ, για να είμαι ειλικρινής, είχα εκνευριστεί λίγο διότι είχε πολύ φασαρία για τα μέτρα μου. Επιπλέον, περίμενα και στην στάση το τραμ κανένα μισάωρο χωρίς όμως ποτέ να έρθει διότι από το πολύ κόσμο είχαν κλείσει δρόμοι. Στο τέλος αναγκάστηκα να πάρω ταξί. Ευτυχώς που είναι φθηνά. Για 5 χλμ πλήρωσα περίπου 4 ευρώ.
Σήμερα ξεκίνησα να φύγω για Σλοβακία διότι είδα ότι ήταν να δω από την Κρακοβία αλλά επίσης σήμερα εντέλει θα ερχόταν ο πάπας. Από το πρωί τα ελικόπτερα πήγαιναν και ερχόντουσαν ενώ σε όλες τις διασταυρώσεις που πέρασα υπήρχε αστυνομία ή στρατός. Χθες το βράδυ στην κεντρική πλατεία είχε ένα τεράστιο τεθωρακισμένο όχημα του στρατού. Μετά τα τελευταία γεγονότα σε Γαλλία και Γερμανία "φυσάνε και το γιαούρτι" που λέει και η παροιμία. Το γενικό συμπέρασμα από την Πολωνία είναι ότι οι Πολωνέζες είναι ξανθιές, γαλανομάτες, γλυκές κοπέλες αλλά δεν είναι όμορφες σαν τις Τσέχες.
Από τις 19 χώρες που επισκέπτομαι σ' αυτό το ταξίδι η Σλοβακία είναι η μόνη στην οποία δεν έχω ξαναβρεθεί. Έτσι έγινε η 44η χώρα του κόσμου που πατάω το πόδι μου. Έψαχνα ένα camping στην ανατολική περιοχή της χώρας και στο διαδίκτυο είχα εντοπίσει ένα τ' οποίο ήταν λίγο εκτός του δρομολογίου μου. Απ' ότι αντιλήφθηκα δεν υπάρχουν και πολλά στην Σλοβακία. Έφυγα από την Κρακοβία χρησιμοποιώντας έναν δευτερεύοντα δρόμο για να μπω στην Σλοβακία. Από εκεί και πέρα το GPS μου έδινε να πάω από τα βουνά για 170 χλμ. Τσέκαρα τον χάρτη φαινόταν πολύ μικρός δρόμος αλλά δεν ήταν χαρακτηρισμένος πράσινος (δηλ. σε ωραίο τοπίο) και επειδή ο καιρός φόρτωνε είπα να το αποφύγω και καλά έκανα διότι λίγο μετά έριξε 2 καταιγίδες αλλά ευτυχώς ήμουν σε autobahn. Εξ άλλου έχω γίνει 2 φορές μούσκεμα σ' αυτό το ταξίδι, τώρα θα κολήσω. Πονάνε ωρέ τα παλικάρια; Η δεύτερη όμως ήταν τόσο δυνατή που αναγκάστηκα να σταματήσω κάτω από μια γέφυρα. Ε, καμιά φορά κολώνει και το Πυροβολικό. Αφού πέρασα και την τελευταία πόλη που είχα δει από τον χάρτη έβαλα το GPS να με πάει. Καλά κάνω και δεν εμπιστεύομαι αυτά τα μηχανήματα του διαβόλου. Μου έκανε μια βόλτα χωρίς κανέναν λόγο (από εκεί που μ' έβαλε από εκεί και μ' έβγαλε) στα γύφτικα. Τα γυφτάκια που ήταν έξω και έπαιζαν έμπαιναν μπροστά μου να με σταματήσουν αν δεν τους φώναζαν οι μεγαλύτεροι. Ελπίζω να μην ενοχλείται κάποιος που χρησιμοποιώ τον όρο "γύφτος" και όχι τον όρο "ρομά" που (εμείς) τους κοτσάραμε πρόσφατα. Νομίζω ότι ο όρος "ρομά" είναι υποτιμητικός γι' αυτή την φυλή ενώ το "γύφτος" είναι πιο αξιοπρεπές. Άλλωστε έτσι αυτοπροσδιορίζονται και οι ίδιοι. Μετά από αρκετή ώρα το μηχανάκι του διαβόλου με πέρασε από χωριά που ζούσαν ακόμα μάλλον στον σοσιαλιστικό παράδεισο. Μισοκατεστραμμένα σπίτια που μέσα ζούσε κόσμος. Τελικά μ' έβγαλε στο camping σ' ένα χωριό στην άκρη του πουθενά το οποίο το έχει ένας Ολλανδός (και εδώ Ολλανδός;) παντρεμένος με μια Σλοβάκα. Αντί να στήσω την σκηνή επέλεξα να νοικιάσω ένα από τα δωμάτια που έχουν με 20 ευρώ. Πάντως η εικόνα της χώρας από τις περιοχές που πέρασα ήταν πολύ όμορφη. Είναι κυρίως ορεινή χώρα με κάστρα και λίμνες αλλά δυστυχώς από την μια η βροχή από την άλλη η autobahn και λίγο οι γύφτοι δεν σταμάτησα για φωτογραφίες. Ίσως κάνω κάτι αύριο.
Αύριο το πρόγραμμα είναι ελεύθερο. Κανονικά θα κατέβαινα για Ουγγαρία και Ρουμανία και ίσως το κάνω, αλλά χθες μου τηλεφώνησε ο φίλος μου ο Βασίλ που ζει στην Σόφια και παίρνει μετάθεση για το Βουκουρέστι ότι θα φύγει νωρίτερα και δεν θα είναι στην Σόφια τις μέρες που θα ήμουν και εγώ. Αντιλαμβάνομαι ότι μέσα στην φούρια της μετάθεσης δεν θα θέλει να μ' έχει μέσ' στα πόδια του. Άλλωστε η Σόφια δεν είναι μακρυά και όποτε ξαναπάει μου λέει και ανεβαίνω και εγώ. Έτσι λοιπόν έχω ακόμα μερικές μέρες στην διάθεση μου και ίσως κάνω καμιά βόλτα στην Σλοβακία
Μιχάλης
27 Ιουλίου
χλμ ημέρας: 412
συνολικά χλμ: 13992
Εγώ λέω να γράψεις βιβλίο με τις εντυπώσεις του ταξιδιού!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποια στιγμή θα ξεκινήσω να συγκεντρώσω ότι έχω γράψει και φωτογραφήσει σ' ένα μεγάλο αρχείο. Θα δούμε.
Διαγραφή