26 Ιουλίου, 74η μέρα, Auschwitz

Σήμερα όπως είχα κανονίσει από χθες επισκέφθηκα το χωριό Oswiecim το οποίο στα γερμανικά λέγεται Auschwitz και βέβαια όλος ο κόσμος το ξέρει με αυτό το όνομα. Δεν είναι το πρώτο στρατόπεδο συγκεντρώσεως που επισκέπτομαι αφού το 1991 με τον Γιάννη και το 2002 με την Βάννα και τα παιδιά είχα επισκεφθεί το Νταχάου λίγο έξω από το Μόναχο. Η περιοχή του Άουσβιτς είχε τρία στρατόπεδα: το Auschwitz I,το  Auschwitz II - Birkenau και το Auschwitz III - Monowitz. Τώρα υπάρχουν μόνον τα 2 πρώτα, το 3ο έχει καταστραφεί.

Φίλες και φίλοι

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ

Το στρατόπεδο λειτούργησε από το 1940 ως τις αρχές του 1945. Στην αρχή είχε Πολωνούς κρατούμενους αλλά μετά ήρθαν τσιγγάνοι, Σοβιετικοί αιχμάλωτοι πολέμου και άλλες εθνικότητες και πάνω απ' όλα Εβραίοι. Σ' αυτό υπηρέτησαν 8.000 Γερμανοί ενώ πέρασαν από τις εγκαταστάσεις του 1.300.000 κόσμος αλλά απ' αυτούς οι 900.000 πέρασαν πολύ γρήγορα. Με το που ερχόντουσαν με το τραίνο, το οποίο έμπαινε από αυτή την πύλη,

οδηγούντουσαν απ' ευθείας στα κρεματόρια. Παρακάτω είναι φωτογραφίες από το Auschwitz I

Ο διοικητής του στρατοπέδου λεγόταν Ρούντολφ Ες (Rudolf Hoss) και έμενε μέσα στο στρατόπεδο. Μετά τον πόλεμο δεν δικάστηκε στην Νυρεμβέργη αλλά στην Πολωνία αφού εκεί είχε διαπράξει τα εγκλήματα. Καταδικάστηκε σε θάνατο και απαγχονίστηκε καμιά 50αριά μέτρα πιο μακρυά από το σπίτι του στο σημείο που ήταν το κτίριο της Γκεστάπο. Υπάρχει ακόμα η αγχόνη σ' εκείνο το σημείο.

Στο Auschwitz II - Birkenau υπάρχει ένα μνημείο γι αυτούς που άφησαν τα κόκκαλα τους εκεί και μπροστά από αυτό υπάρχουν πλάκες σε καμιά 25αριά γλώσσες από τις εθνικότητες που υπήρξαν κρατούμενοι.

Λίγο πριν φύγουν οι Γερμανοί προσπάθησαν να καταστρέψουν ότι μπορούσαν. Έβαλαν φωτιά στις ξύλινες κατασκευές και ανατίναξαν τα κρεματόρια. Όσοι κρατούμενοι ήταν σε θέση να περπατήσουν πήγαν με τα πόδια στο εσωτερικό της Γερμανίας. Τους υπόλοιπους, όσοι δεν πέθαναν εν τω μεταξύ, τους βρήκε ο κόκκινος στρατός στις 27 Ιαν 1945.

Κατεστραμμένο το κρεματόριο Νο 4

Στην παρακάτω φωτογραφία φαίνεται το κτίριο στο οποίο πήγαιναν όσους κρινόντουσαν ικανοί για εργασία. Έκαναν ντουζ για να φύγουν οι ψείρες, τους έκαναν το τατουάζ με τον αριθμό στο χέρι και τους έδιναν τα ριγέ ρούχα.

Και ενώ ο ήλιος έδυε πίσω από τα συρματοπλέγματα του Άουσβιτς εμείς φεύγαμε για την Κρακοβία

Δεν έχω καταλήξει ακόμα αν η εργασία απελευθερώνει που έλεγε ο Ρούντολφ Ες ή αν η καριέρα είναι χολέρα που λέει ο σύμβουλος στρατηγικού σχεδιασμού. Μάλλον θα μείνω σ' εκείνο το σύνθημα στα Εξάρχεια που έλεγε ότι αν η δουλειά ήταν καλή, δεν θα μας πλήρωναν για να την κάνουμε.
Αύριο το πρόγραμμα λέει αναχώρηση για την Σλοβακία.

Μιχάλης
26 Ιουλίου
χλμ ημέρας: 0
συνολικά χλμ: 13580