28 Ιουλίου, 76η μέρα, Σλοβακία

Τελικά αποφάσισα να μείνω άλλη μια μέρα στην Σλοβακία και να κάνω καμιά βόλτα εδώ κοντά να δω την περιοχή. Έτσι μετά το πρωινό που μου έφτιαξε η Σλοβάκα ιδιοκτήτρια Jana (προφέρεται Γιάννα, εκ του Ιωάννα όπως μου είπε) πήρα πληροφορίες από την ίδια και τον Ολλανδό άντρα της και ξεκίνησα για την βόλτα. Το πρώτο μέρος που θα επισκεπτόμουν ήταν ένα σπήλαιο όχι μακρυά από εδώ και μετά θα συνέχιζα να επισκεφτώ 2 τυπικά χωριουδάκια της περιοχής. Το σπήλαιο βρίσκεται στο χωριό Jasov το οποίο είχα περάσει χθες ερχόμενος. Μου έκανε εντύπωση ότι πάνω στον δρόμο είναι ορισμένα κτίρια μισοκατεστραμμένα στα οποία μένουν γύφτοι. Σήμερα όπως πέρναγα από εκεί ήθελα να τα πάρω φωτογραφία τόσο τα κτίρια όσο και τα γυφτάκια που έπαιζαν γυμνά στις αυλές και τους δρόμους. Οι μανάδες τους τα έπλεναν στο διπλανό ποτάμι. Με την εμπειρία που έχω από την φυλή δεν τόλμησα να σταματήσω να βγάλω κάμερα έξω διότι ήμουν σίγουρος ότι θα μαζευόντουσαν γύρω μου. Εξ άλλου δεν μ' αρέσει να βγάζω φωτογραφίες ανθρώπους στην καθημερινότητα τους, όταν με καταλαβαίνουν, διότι είναι σαν να βγάζεις θηρία στην ζούγκλα. Έτσι συνέχισα λίγο πιο κάτω να βρω το σπήλαιο. Ο καιρός φόρτωνε άσχημα όμως και φαινόταν ότι θα ερχόταν μπόρα. Σκέφτηκα ότι μπορεί να την γλυτώσω αν πιάσει όσο είμαι μέσα στο σπήλαιο. Αφού το βρήκα και πλήρωσα 5 ευρώ για είσοδο και 7 ευρώ για να βγάλω φωτογραφίες μπήκα μαζί με άλλον κόσμο μέσα. Η ξενάγηση ήταν στα σλοβάκικα αλλά δεν μ' ένοιαζε ιδιαίτερα. Άλλωστε πέρα από τα ιστορικά στοιχεία, τί θα έλεγαν; Αυτό μοιάζει με πύργο, αυτό με δράκο κοκ. Έχω μπει σε αρκετά σπήλαια και νομίζω δεν θα πάω σε άλλα διότι όλα ίδια μου φαίνονται με την εξαίρεση 2. Το σπήλαιο της Αλιστράτης Σερρών το οποίο ήταν το πρώτο σπήλαιο που είδα με ειδικό φωτισμό αλλά και κλασσική μουσική και ένα σπήλαιο στην Mallorca της Ισπανίας σε μια περιοχή που ονομαζόταν San Cristo, αν θυμάμαι καλά (έχουν περάσει και 26 χρόνια από τότε). Θυμάμαι ότι υπήρχε μια τεράστια αίθουσα με λίμνη και στην παραλίμνια πλαγιά είχαν στηθεί πάγκοι για 1000 άτομα. Μπαίναμε στο σπήλαιο χίλιοι-χίλιοι. Και ενώ πήραμε θέσεις και περιμέναμε, από τις σπηλιές της λίμνης άρχισαν να βγαίνουν 3-4 βάρκες στις οποίες επέβαιναν μουσικοί με τα όργανά τους (να λείπουν τα σχόλια) και οι οποίοι έπαιξαν κομμάτια κλασσικής μουσικής. Ας ξαναρθούμε στο σήμερα. Αφού πλήρωσα 7 ευρώ είπα να βγάλω μερικές φωτογραφίες.

Όταν βγήκα από το σπήλαιο είχε βρέξει αλλά ο καιρός δεν είχε καθαρίσει. Έτσι προτίμησα να καθίσω σε παρακείμενο καφενείο μέχρι να περάσει η μπόρα. Και πολύ καλά έκανα διότι έριξε το νερό της αρκούδας και για αρκετή ώρα μάλιστα. Όταν η  μπόρα πέρασε συνέχισε να βρέχει σε χαμηλότερο ρυθμό. Έκανα την βλακεία να μην φορέσω το παντελόνι της μηχανής αλλά τζην και Stan Smith οπότε εγλωβίστηκα στο καφενείο για πάνω από 2 ώρες πίνοντας διπλό ελληνικό καφέ, που σ' όλα τα βαλκάνια και την αραβία τον λένε τούρκικο, και ακούγοντας από το mp3 μου το "Κοιμητήριο της Πράγας" του Ουμπέρτο Έκο. Είναι το 5ο βιβλίο που ακούω σ' αυτό το ταξίδι και το διάλεξα επίτηδες επειδή είναι μεγάλο και θα μου πάρει πολύ χρόνο.
Όταν κάποια στιγμή ο καιρός ξεκαθάρισε λίγο καβάλησα την μηχανή και επέστρεψα στο camping με την προοπτική να βάλω το παντελόνι της μηχανής και να ξαναφύγω. Άμα τη επισροφή μου ξανάρχισε να βρέχει αρκετά οπότε ανέστειλα οποιαδήποτα δραστηριότητα και εγκλωβίστηκα στο camping μελετώντας τους χάρτες και σκεπτόμενος τις επόμενες μέρες.
Έχω την εντύπωση ότι η Σλοβάκα ιδιοκτήτρια (η οποία μιλάει ολλανδικά) και εγώ είμαστε οι μόνοι μη-Ολλανδοί εδώ. Παρακάτω είναι μια φωτογραφία από το δωμάτιο που μένω. Στην ταράτσα μου έχει μια μικρή ανεμογεννήτρια και δίπλα είναι η αυλή που καθόμαστε γαι καφέ, δείπνο και ίντερνετ.

Αύριο πρέπει να φύγω για Ουγγαρία και μετά Ρουμανία αν και προβληματίζομαι διότι οι προγνώσεις για τον καιρό είναι ίδιες με τις σημερινές.

Μιχάλης
28 Ιουλίου
χλμ ημέρας: 23
συνολικά χλμ: 14015