Te Akau Tai Toka

Ξύπνησα το πρωί στο Β&Β που έμεινα στο Invercargill το οποίο μου κόστισε 81 ευρώ. Έτσι είναι φίλε, τα γούστα πληρώνονται. Αν θέλεις να έχεις δικό σου μπάνιο και να μην το μοιράζεσαι με 5-6 άλλους πρέπει να βάλεις το χέρι στην τσέπη. Ετοιμάστηκα να φύγω για το Dunedin και η σπιτονοικοκυρά μου πρότεινε να πάρω τον παραλιακό δρόμο ο οποίος είναι πιο ενδιαφέρων και ο οποίος περνάει από την περιοχή που λέγεται The Catlins στα αγγλικά ή Te Akau Tai Toka στα Μαορί.

https://www.google.co.nz/maps/dir/Invercargill/Fortrose/Otara/Waikawa/Papatowai/Owaka/Balclutha/Dunedin/@-46.3116489,169.4040322,9z/data=!4m50!4m49!1m5!1m1!1s0xa9d2c494ac1469d7:0xa00ef88e796a420!2m2!1d168.3537731!2d-46.4131866!1m5!1m1!1s0xa82d377a113cc8f9:0x500ef8684797ab0!2m2!1d168.7974861!2d-46.571762!1m5!1m1!1s0xa82d4058359a9c11:0x500ef8684797f90!2m2!1d168.8835403!2d-46.6374236!1m5!1m1!1s0xa82d6d275aa209d7:0x500ef8684798390!2m2!1d169.1354311!2d-46.6262258!1m5!1m1!1s0xa82da132bc71a423:0x500ef8684796b40!2m2!1d169.4703666!2d-46.5605319!1m5!1m1!1s0xa82db1c3f5b59009:0x500ef8684799c90!2m2!1d169.6582516!2d-46.4513029!1m5!1m1!1s0xa82c4f7f998ed72f:0x500ef8684795f00!2m2!1d169.7367493!2d-46.2389708!1m5!1m1!1s0xa82be4e00f5f513d:0x500ef8684799941!2m2!1d170.5027976!2d-45.8787605!3e0?hl=el

Η μέρα ήταν και σήμερα ηλιόλουστη και ο δρόμος πέρναγε από καταπράσινα λιβάδια γεμάτα με αρνάκια.

Τα προβατάκια βόσκουν χαρούμενα στο λιβάδι μέχρι να έρθει το Πάσχα στην Ελλάδα και να ξεκινήσουν οι εξαγωγές.

Κάθε τρεις και λίγο σταμάταγα για φωτογραφίες. Αρχικά κοντά στην θάλασσα

και μετά λίγο πιο κάτω σ' ένα ιδιαίτερο μέρος που λέγεται Curio bay και στο οποίο βγαίνουν διάφορα είδη πιγκουίνων για να γεννήσουν τ' αυγά τους, να τα επωάσουν και μετά να μεγαλώσουν τους νεοσσούς μέχρι να είναι σε θέση να κολυμπήσουν μόνοι τους.

Το έδαφος είναι απολιθωμένοι κορμοί δέντρων

Όπως έγραφαν οι σχετικές πινακίδες, η καλύτερη ώρα για να δεις πιγκουίνους είναι στην δύση όπου οι γονείς επιστρέφουν από το ψάρεμα και φέρνουν τροφή στους νεοσσούς.
Στην συνέχεια πέρασα από το χωριό Waikawa όπου ακόμα και οι πλωτές αποβάθρες την ώρα της αμπώτιδος ακουμπάνε στην άμμο.

Επόμενη στάση ήταν η περιοχή των Cathedral caves. Αυτή είναι προστατευόμενη περιοχή των Μαορί όπου πληρώνεις 5 δολλάρια για να μπεις. Αφού πέρασα από ένα πολύ πυκνό δάσος σαν ζούγκλα...

...βγήκα σε μία τεράστια, λόγω της αμπώτιδος, παραλία.

Εκεί υπάρχει μια σπηλιά με δύο εισόδους στην παραλία οι οποίες είναι προσβάσιμες μόνον κατά την διάρκεια της αμπώτιδος. Έχει σχηματιστεί από την διάβρωση του βράχου από την θάλασσα.

Κατά τις 6 το απόγευμα έφτασα στο Dunedin που είχα κλείσει σε Β&Β. Ο δρόμος που βρίσκεται το Β&Β μου είναι γεμάτος από τέτοια μοτέλ σε παλιά αποικιακού ρυθμού κτίρια (όπως κι αυτό που μένω) αλλά μου έκανε εντύπωση ότι όλα είχαν απ' έξω την ταμπέλα "ΠΛΗΡΕΣ" αν και το Dunedin δεν είναι κάποιος ιδιαίτερα τουριστικός προορισμός.

Μιχάλης
Dunedin
29 Νοεμ

Από το Queenstown στο Invercargill

Μετά από 3 μέρες στο Queenstown ήρθε η ώρα  να φύγω. Φόρτωσα την πραμάτεια μου στο Hyundai, πήρα και την μπογιατζού στο τηλέφωνο να της πω ότι φεύγω (προφανώς κάπου έβαφε εκείνη την ώρα) κι άφησα πίσω μου το 5άστερο ξενοδοχείο με τις κοινόχρηστες πετσέτες κινόντας για τον νότο. Ο σκοπός ήταν να βγώ σε μια πόλη με το σκωτσέζικο όνομα Invercargill.

https://www.google.co.nz/maps/dir/Queenstown/Invercargill/@-45.7510848,168.4576303,8z/data=!4m13!4m12!1m5!1m1!1s0xa9d51df1d7a8de5f:0x500ef868479a600!2m2!1d168.6626435!2d-45.0311622!1m5!1m1!1s0xa9d2c494ac1469d7:0xa00ef88e796a420!2m2!1d168.3537731!2d-46.4131866?hl=el

Το πρώτο κομμάτι ήταν ο southern scenic road που έκανα και πριν 2 μέρες πηγαίνοντας για το Milford sound. Η μέρα ήταν και σήμερα ηλιόλουστη και η διαδρομή πανέμορφη όπως 2 μέρες πριν με την γαλάζια λίμνη, τα πράσινα βουνά και τα άσπρα χιόνια. Κατά μήκος του δρόμου έβλεπα πολλά αρνάκια να βόσκουν σε καταπράσινα λιβάδια και σκεπτόμουν όλους αυτούς που μου έχουν παραγγείλει να τους φέρω από ένα όταν γυρίσω. Υπ' όψιν για όλους αυτούς ότι όταν φύγω από την Νέα Ζηλανδία θα μείνω για 2 μήνες στην Αυστραλία οπότε όταν θα τα φέρω δεν θα είναι και πολύ φρέσκα.
Όπου έβλεπα αρνάκια δεν έβρισκα χώρο να σταματήσω και όπου έβρισκα χώρο να σταματήσω δεν είχε αρνάκια αλλά άλλα ζώα.

Έφτασα στο Invercargill σχετικά νωρίς οπότε το προσπέρασα και πήγα ακόμα πιο κάτω. Είμαι άνθρωπος των άκρων κι έτσι πήγα μέχρι το νοτιότερο άκρο του νότιου νησιού της Νέας Ζηλανδίας. Η αλήθεια είναι ότι ακριβώς απέναντι υπάρχει ακόμα ένα νησάκι αλλά απ' ότι είδα στον χάρτη έχει μόνο ένα χωριό.
Το άκρο που πήγα λέγεται Stirling point και έχει έναν παλιό φάρο να κατευθύνει τους ναυτικούς.

https://www.google.co.nz/maps/place/Stirling+Point/@-45.9910816,168.618781,8z/data=!4m5!3m4!1s0xa9d2b75624ffc883:0xd09282ad32bea9d6!8m2!3d-46.6134475!4d168.3572978?hl=el

Και όπως φαίνεται από τις φωτογραφίες μπορεί να είχε καλή μέρα αλλά εκεί κάτω στην άκρη είχε λίγο αεράκι.

Και βέβαια όπως κάθε άκρο που σέβεται τον εαυτό του έτσι κι αυτό είχε την αντίστοιχη κολώνα με τις αποστάσεις από διάφορα σημεία του κόσμου.

Έτσι, μετά το Land's end που βρέθηκα το 2016 στην Κορνουάλη και το Fin del mundo που βρέθηκα το 2017 στην Γη του Πυρός σήμερα βρέθηκα εκεί που οι στεριές τελειώνουν.

Στην συνέχεια πήγα στο Invercargill, τακτοποιήθηκα στο Β&Β που είχα κλείσει και βγήκα για μια βόλτα στην πόλη. Πρέπει να είναι από τις πιο άχρωμες πόλεις που έχω πάει. Δεν είχε τίποτα το ενδιαφέρον για να δει κάποιος, παρά μόνον...

.... μια ομπρέλα σαν του Ζογγολόπουλου που έχει στην Θεσσαλονίκη.

Μιχάλης
Invercargill
29 Νοεμ.

Milford sound & Queenstown

Η περιοχή δυτικώς και νοτίως του Queenstown λέγεται Fiordland κι αυτό διότι στις ακτές της σχηματίζονται φιορδ σαν αυτά της Νορβηγίας. Το πιο γνωστο και πιο τουριστικό είναι το Milford sound το οποίο δεν είναι μακριά από το Queenstown αλλά δυστυχώς δεν συνδέονται απευθείας και απαιτείται να κάνεις έναν τεράστιο κύκλο μήκους 280χλμ περίπου ο οποίος εμένα (που σταμάταγα για φωτογραφίες) μου πήρε 5 ώρες.
https://www.google.co.nz/maps/dir/%CE%9A%CE%BF%CF%85%CE%AF%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BF%CF%85%CE%BD/Milford+Sound/@-45.1698591,168.3407135,8z/data=!4m13!4m12!1m5!1m1!1s0xa9d51df1d7a8de5f:0x500ef868479a600!2m2!1d168.6626435!2d-45.0311622!1m5!1m1!1s0xa9d5e04dba4b49e1:0x2a00ef86ab64de00!2m2!1d167.8973801!2d-44.6414024?hl=el

Η διαδρομή ήταν πανέμορφη και ξεκίνησε από έναν δρόμο με την χαρακτηριστική ονομασία Southern scenic road. Η μέρα ήταν όμορφη με ήλιο και ο δρόμος είχε από την μια μεριά την λίμνη και από την άλλη πράσινα βουνά τα οποία ακόμα είχαν χιόνια στις κορυφές. Μέσα σ' αυτό το πανέμορφο τοπίο οδηγούσα το Hyundai  ενώ από το ραδιόφωνο ο Luis Armstrong τραγουδούσε: "I see skies of blue, clouds of white and trees of green, and I think to myself, what a wonderful world!"

Κάπου στην μέση της διαδρομής έκανα μια στάση για καφέ σ' ένα χωριό που λέγεται Te Anau (πολλά τοπωνύμια έχουν ακόμα την ονομασία των Μαορί και πολλές πινακίδες είναι γραμμένες και στις 2 γλώσσες)...

...και λίγο πιο κάτω σε μια περιοχή που λέγεται Mirror lakes....

Δεν λέγονται τυχαία Mirror lakes.

....και λίγο πριν φτάσω ξανασταμάτησα για φωτό.

Τα νερά τρέχουν απ' όλες τις μεριές.

Μετά από 5 ώρες στον δρόμο έφτασα τελικά στο Milford sound, φορτώθηκα στο καράβι και μαζί μέ άλλους τουρίστες έφυγα για να δούμε το φιορδ. Όπως μας εξηγούσε ο ξεναγός η διαφορά μεταξύ του sound και του fiord είναι ότι το sound είναι χαράδρα που έχει διαμορφωθεί από την διάβρωση ποταμού και μετά εισρέει η θάλασσα ενώ στο fiord η διάβρωση γίνεται από τον πάγο. Λεπτομέρειες.

Αυτός ο καταράκτης έχει ύψος 150μ περίπου.

Φώκιες που την πέφτουν

Λίγο πριν τις 7 το βράδυ ξεκίνησα να κάνω το ταξίδι της επιστροφής των 280χλμ ξανακάνοντας μια στάση στο Te Anau για σάντουιτς.

Την επομένη, Τρίτη 27 Νοεμ. έκανα κοντινές στο Queenstown διαδρομές. Ξεκίνησα από ένα γραφικό χωριό που λέγεται Arrowtown και το οποίο ιδρύθηκε από χρυσοθήρες που ήρθαν να ψαρέψουν χρυσό στα νερά του παρακείμενου ποταμού. Το χωριό είναι πολύ όμορφο αλλά άκρως τουριστικό.

Αφιερωμένη στην Αρετή που της αρέσουν αυτά τα σπιτάκια.

Μετά επέστρεψα στο Queenstown και αφού πέρασα μέσα από το πάρκο που λέγεται Queenstown gardens....

....πήρα ένα τελεφερίκ για να δω την πόλη από ψηλά. Τα λιφτ του χιονοδρομικού το καλοκαίρι χρησιμοποιούνται από τους ποδηλάτες που κάνουν downhill. Οι καμπίνες έχουν κάτι γάντζους εξωτερικά που κρεμούν τα ποδήλατα, ανεβαίνουν στο τέρμα του λιφτ και κατεβαίνουν μαλιοκούβαρα. Και ξανά από την αρχή. Έτσι το χιονοδρομικό έχει έσοδα όλο τον χρόνο.

Τέλος, περνώντας και από ένα καταφύγιο πτηνών kiwi (kiwi εκτός από το ακτινίδιο είναι κι ένα πτηνό το οποίο είναι ενδημικό της Ν. Ζηλανδίας και από το οποίο έχουν πάρει το προσωνύμιο τους οι Νεοζηλανδοί) πήρα έναν άλλο πανέμορφο δρόμο με την ονομασία Tom Thompson scenic drive...

....και βγήκα σ' ένα χωριό που λέγεται Glenorchy.

Μιχάλης
Queenstown
27 Νοεμ.