50; Τί 50; Έτη; Μπα, αυτά τα έχουμε ξεπεράσει προ πολλού.
20 Νοεμβρίου κατά τις 11:30 το πρωί ένα μεγάλο Boeing 787 Dreamliner της Scoot airlines τροχοδρομούσε για απογείωση στο Ελ. Βενιζέλος κι εγώ καθόμουν στην θέση 11Η δίπλα στον διάδρομο. 11 ώρες μετά προσγειωνόμαστε στην Σιγκαπούρη και η τοπική ώρα ήταν 4:30 το πρωί. Θεωρητικά ήταν η 50η χώρα που πατούσα το πόδι μου αλλά επειδή δεν βγήκα από το αεροδρόμιο δεν την κατέγραψα στα επίσημα πρακτικά. Είχα 6 ώρες αναμονή πριν πάρω την επόμενη πτήση για Μελβούρνη κι έτσι σερνόμουν στα μαγαζιά του αεροδρομίου τα περισσότερα από τα οποία ήταν κλειστά. Όταν λίγο αργότερα άνοιξαν ήπια έναν latte με croissant σοκολάτα αν και για μένα που ήμουν ακόμα σε ώρα Ελλάδος ήταν ακόμα 11 το βράδυ.
Όταν ήρθε η ώρα ανέβηκα σε ένα τεράστιο Airbus A380 της Singapore Airlines και κάθισα στην σειρά 64 ενώ τα νούμερα συνέχιζαν και στον 2ο όροφο. Ευτυχώς όμως παρότι ήμουν στα μεσαία καθίσματα δεν είχα κανέναν άλλο κοντά μου κι έτσι την έπεσα πιάνοντας 4 θέσεις και κοιμήθηκα κανένα τρίωρο. Σηκώθηκα για τα 2 φαγητά και είδα και 2 ταινίες στο πολυσύστημα. Έτσι γίνεται όταν η πτήση διαρκεί άλλες 7 ώρες. Τέλος βγήκα στην Μελβούρνη το επόμενο βράδυ (θεωρητικά) απ' όταν έφυγα (από την Αθήνα) και στο αεροδρόμιο με περίμενε ο Ζώης που θα μου παρείχε φιλοξενία, κάνοντας έτσι την Αυστραλία την 50η χώρα που επισκέπτομαι και την Ωκεανία την μοναδική ήπειρο που δεν είχα κατακτήσει από τις 7 (σύμφωνα με τους Αμερικανούς).
Εγώ είχα ετοιμαστεί για καλοκαίρι στο νότιο ημισφαίριο και πήρα όλα τα κοντομάνικα συν μαγιώ, πετσέτες και αντηλιακά αλλά στην Μελβούρνη έκανε κολόκρυο του κερατά (12 βαθμούς C) κι έβρεχε. Τσάμπα θα πάει το αντηλιακό με δείκτη 50. Έμεινα 4 μέρες και τις 4 είχε σχεδόν τον ιδιο καιρό.
Στην Μελβούρνη ζουν περισσότεροι από 300 χιλιάδες Έλληνες και βέβαια δεν έχασα την ευκαιρία να κάνω μια βόλτα στο Oakleigh που ζουν οι περισσότεροι και που είναι γεμάτο με σουβλατζίδικα και καφετέριες για φραπέ.
Επειδή ο καιρός δεν επέτρεπε πολλές βόλτες κι επειδή εγώ είχα πολλές δουλειές να κάνω σχετικά με το ταξίδι στην Ν. Ζηλανδία, δεν κυκλοφορήσαμε πολύ. Βγήκαμε μια βόλτα στο κέντρο της πόλης για καφέ, όπου το πάρκινγκ για 2 ώρες κόστιζε περίπου 20 ευρώ!!!!!
Το Σάββατο παρά την συνεφιά πήγαμε μια βόλτα στην κοντινή παραλία του Brighton. Απέχει περίπου 5 χλμ από το κέντρο της πόλης και βέβαια είναι η ακριβότερη περιοχή.
Αργά το βράδυ του Σαββάτου ξαναβρέθηκα στο αεροδρόμιο της Μελβούρνης διότι το πρωί κατά τις 6 πετούσα για Νέα Ζηλανδία.
Μιχάλης
25 Νοεμ.
Μελβούρνη
20 Νοεμβρίου κατά τις 11:30 το πρωί ένα μεγάλο Boeing 787 Dreamliner της Scoot airlines τροχοδρομούσε για απογείωση στο Ελ. Βενιζέλος κι εγώ καθόμουν στην θέση 11Η δίπλα στον διάδρομο. 11 ώρες μετά προσγειωνόμαστε στην Σιγκαπούρη και η τοπική ώρα ήταν 4:30 το πρωί. Θεωρητικά ήταν η 50η χώρα που πατούσα το πόδι μου αλλά επειδή δεν βγήκα από το αεροδρόμιο δεν την κατέγραψα στα επίσημα πρακτικά. Είχα 6 ώρες αναμονή πριν πάρω την επόμενη πτήση για Μελβούρνη κι έτσι σερνόμουν στα μαγαζιά του αεροδρομίου τα περισσότερα από τα οποία ήταν κλειστά. Όταν λίγο αργότερα άνοιξαν ήπια έναν latte με croissant σοκολάτα αν και για μένα που ήμουν ακόμα σε ώρα Ελλάδος ήταν ακόμα 11 το βράδυ.
 |
| Αεροδρόμιο Σιγκαπούρης. Κάτω από την φίρμα είναι η είσοδος του μαγαζιού ενώ το μπλε γύρω από την πόρτα είναι μια τεράστια οθόνη. |
Όταν ήρθε η ώρα ανέβηκα σε ένα τεράστιο Airbus A380 της Singapore Airlines και κάθισα στην σειρά 64 ενώ τα νούμερα συνέχιζαν και στον 2ο όροφο. Ευτυχώς όμως παρότι ήμουν στα μεσαία καθίσματα δεν είχα κανέναν άλλο κοντά μου κι έτσι την έπεσα πιάνοντας 4 θέσεις και κοιμήθηκα κανένα τρίωρο. Σηκώθηκα για τα 2 φαγητά και είδα και 2 ταινίες στο πολυσύστημα. Έτσι γίνεται όταν η πτήση διαρκεί άλλες 7 ώρες. Τέλος βγήκα στην Μελβούρνη το επόμενο βράδυ (θεωρητικά) απ' όταν έφυγα (από την Αθήνα) και στο αεροδρόμιο με περίμενε ο Ζώης που θα μου παρείχε φιλοξενία, κάνοντας έτσι την Αυστραλία την 50η χώρα που επισκέπτομαι και την Ωκεανία την μοναδική ήπειρο που δεν είχα κατακτήσει από τις 7 (σύμφωνα με τους Αμερικανούς).
Εγώ είχα ετοιμαστεί για καλοκαίρι στο νότιο ημισφαίριο και πήρα όλα τα κοντομάνικα συν μαγιώ, πετσέτες και αντηλιακά αλλά στην Μελβούρνη έκανε κολόκρυο του κερατά (12 βαθμούς C) κι έβρεχε. Τσάμπα θα πάει το αντηλιακό με δείκτη 50. Έμεινα 4 μέρες και τις 4 είχε σχεδόν τον ιδιο καιρό.
Στην Μελβούρνη ζουν περισσότεροι από 300 χιλιάδες Έλληνες και βέβαια δεν έχασα την ευκαιρία να κάνω μια βόλτα στο Oakleigh που ζουν οι περισσότεροι και που είναι γεμάτο με σουβλατζίδικα και καφετέριες για φραπέ.
Επειδή ο καιρός δεν επέτρεπε πολλές βόλτες κι επειδή εγώ είχα πολλές δουλειές να κάνω σχετικά με το ταξίδι στην Ν. Ζηλανδία, δεν κυκλοφορήσαμε πολύ. Βγήκαμε μια βόλτα στο κέντρο της πόλης για καφέ, όπου το πάρκινγκ για 2 ώρες κόστιζε περίπου 20 ευρώ!!!!!
Το Σάββατο παρά την συνεφιά πήγαμε μια βόλτα στην κοντινή παραλία του Brighton. Απέχει περίπου 5 χλμ από το κέντρο της πόλης και βέβαια είναι η ακριβότερη περιοχή.
 |
| Πίσω από τους kite surfers φαίνοται οι ουρανοξύστες του κέντρου. |
 |
| Αυτές οι καμπίνες 5-8 τμ στην παραλία χρησιμεύουν για να αποθηκεύονται μέσα ξαπλώστρες και άλλα πράγματα παραλίας. Μερικές φορές οι ιδιοκτήτες τους κάθονται στην είσοδο για να μην τους χτυπά ο ήλιος αντί να στήνουν ομπρέλες. Το κόστος αγοράς μιας καμπίνας φτάνει τα 200 χιλιάδες ευρώ. Είπαμε η ακριβότερη περιοχή. |
Αργά το βράδυ του Σαββάτου ξαναβρέθηκα στο αεροδρόμιο της Μελβούρνης διότι το πρωί κατά τις 6 πετούσα για Νέα Ζηλανδία.
Μιχάλης
25 Νοεμ.
Μελβούρνη
Καλα να περνας φιλια απο ολους
ΑπάντησηΔιαγραφή