Χθες το βράδυ που καθόμουν στο ξενδοχείο στην Montana και είχα χρόνο και γρήγορο ίντερνετ έριχνα μια ματιά στο blog και τί έχω γράψει την κάθε μέρα. Πρώτον διαπίστωσα ότι έχω κάνει ορθογραφικά λάθη παρ' ότι το κοίταγα κάθε φορά πριν το δημοσιεύσω. Προφανώς επειδή γράφοταν στο τέλος της ημέρας, πολλές φορές αρκετά αργά, η κόπωση επιδρούσε. Το δεύτερο που διαπίστωσα είναι ότι πήδηξα μια μέρα. Κάπου στην μετάβαση από Γαλλία στην Αγγλία αρίθμησα 2 μέρες ως 28η μέρα. Πράγμα που σημαίνει ότι τελικά ήμουν 83 μέρες στον δρόμο γι' αυτό και ο σημερινός τίτλος.
Το πρωί ξημέρωσε μια ωραία ηλιόλουστη μέρα στην Montana της βόρειας Βουλγαρίας. Αφού έφαγα ένα υπέρ πρωινό στο ξενοδοχείο, ετοίμασα τα πράγματα μου, έκανα check-out και στις 11:15 βγήκα στους δρόμους. Στον χάρτη είδα ότι υπάρχει δρόμος που συνδέει την Montata με την Σόφια και έτσι ακολουθούσα τις ταμπέλες που έλεγαν Σόφια. Η διαφορά είναι ότι οι ταμπέλες σε πάνε από άλλο δρόμο ο οποίος δεν είναι ο κοντινότερος. Ενδεχομένως να είναι καλύτερος και συντομότερος αλλά ήταν κύκλος. Ίσως πάλι επειδή ήταν καθημερινή οι δρόμοι ήταν γεμάτοι νταλίκες και επειδή λίγα χλμ ήταν αυτοκινητόδρομος γενικά ήταν δύσκολα να προσπεράσεις. Υπάρχει μόνον ένα μεγάλο κομμάτι καινούργιου αυτοκινητόδρομου μεταξύ Σόφιας και Blagoevgrad περίπου στα 100χλμ αλλά προφανώς είναι πολύ καινούργιο και δεν είχε τίποτα και πουθενά να σταματήσεις. Μετά το Blagoevgrad ήταν ο κλασικός βουλγάρικος δρόμος. Πέρασα τα σύνορα στον Προμαχώνα γύρω στις τρισήμιση το μεσημέρι και αμέσως μετά το τελωνείο είχε διόδια. Σταματάω και λέω στην κοπέλα: κάρτες παίρνετε; Απάντηση: όχι δεν παίρνουμε. Ωραία, είσαι αμέσως μετά το τελωνείο και απαιτείς ο ξένος που θα έρθει να πληρώσει διόδια και να έχει το νόμισμα σου. Στις 20 (μαζί με την Ελλάδα) χώρες που οδήγησα πλήρωσα διόδια μόνον στην Ιταλία, Γαλλία και Πολωνία και βέβαια όλοι έπαιρναν κάρτες. Και λογικό είναι. Μπήκα στην Πολωνία από την Τσεχία (που έχει κορώνες) και δεν είχα ζλότυ (το νόμισμα της Πολωνίας), είχα όμως κάρτες. Και μετά το παίζουμε Ευρωπαίοι στους Ανατολικούς. Να μην πω και τ' άλλο: πλήρωσα τα διόδια στον προμαχώνα και φτιαγμένος δρόμος ήταν μέχρι το Σιδηρόκαστρο δηλαδή 15 χλμ, τα υπόλοιπα ο παλιός. Πού ακούστηκε να πληρώνεις για δρόμο ο οποίος ακόμα δεν έχει φτιαχτεί. Θα πει κάποιος, μα γι' αυτό πληρώνεις διόδια για να γίνει ο δρόμος. Σ' αυτήν την περίπτωση, αν δηλαδή ο δρόμος φτιάχνεται και με δικά μου λεφτά τότε όταν ο δρόμος τελειώσει και ο κύριος Μπομπολας, ή όπως τον λένε, συνεχίζει να εισπράτει διόδια θα πρέπει να μου αποδίδει και εμένα κέρδος διότι (και) δικά μου λεφτά επενδύθηκαν στην κατασκευή του δρόμου. Δεν μ' αρέσει να γκρινιάζω αλλά ενοχλούμαι από αυτές τις καταστάσεις. Ίσως έλειπα αρκετό καιρό στο εξωτερικό και ξέμαθα.
Γύρω στις 4 και μισή είχα φτάσει Θεσσαλονίκη και με τα ρούχα της μηχανής είχα σκάσει. Πήγα μέχρι το Λευκό Πύργο να βγάλω μια φωτογραφία για το καλωσόρισμα
μετά πέρασα λίγο από τον μηχανικό μου τον Κώστα και μετά πήγα σπίτι για ξεφόρτωμα. ΑΛΛΑ είχαν αλλάξει την κλειδαριά της εξώπορτας και άντε βρες άκρη μέσα στην ζέστη. Τελικά μου άνοιξε κάποια γειτόνισα αλλά η διαχειρίστρια της πολυκατοικίας λείπει σε διακοπές. Τώρα αύριο πρέπει να βρω κλειδί για να βγάλω αντικλείδι. Και το αποκορύφωμα: όταν ξεκίνησα να γράφω το σημερινό ημερολόγιο σταμάτησε να δουλεύει και το ίντερνετ. Ο Cosmote δεν αναγνωρίζει το profile name. Ευτυχώς είχα data στο κινητό και το έκανα hotspot για να μπορέσω να δουλεψω. Είχα ίντερνετ σ' όλο το ταξίδι και κατέληξα να μην έχω στο σπίτι. Να μην πώ και το άλλο: Μπαίνοντας μέσα στο σπίτι άναψα το air condition για να δροσίσει. Παράλληλα γύρισα και τον διακόπτη του φυσικού αερίου στο ζεστό νερό (μόνο) για να κάνω ντουζ. Το air condition φύσαγε πάνω στον θερμοστάτη του καλοριφέρ και παρ' ότι αυτό ήταν κλειστό πήρε μπροστά και έτσι έξω είχε 35 βαθμούς και μέσα καλοριφέρ και air condition αναμένα. Τελικά τα έφερα σε λογαριασμό και δουλεύει μόνον το air condition. Από την στιγμή που πέρασα τα σύνορα πολλά πάνε στραβά.
Τέλος πάντων, τελείωσα ένα ταξίδι σχεδόν 16.000 χλμ σε 83 μέρες σε 20 χώρες υγιής και όλα πήγαν καλά. Σε κάποια από τις επόμενες μέρες θα ανεβάσω στο blog έναν επίλογο για το ταξίδι αναφέροντας και ορισμένα στατιστικά.
Αύριο το πρόγραμμα λέει συντήρηση οχήματος (θα την πάω στον Κώστα για σέρβις), συντήρηση σκηνικού υλικού και διευθέτηση δημοσίων ειδών. Επίσης πρέπει να περάσω και από έναν Γερμανό για να πέσει το "χέσιμο" για την Cosmote.
Μιχάλης
3 Αυγούστου
χλμ ημέρας: 472
συνολικά χλμ: 15748
Το πρωί ξημέρωσε μια ωραία ηλιόλουστη μέρα στην Montana της βόρειας Βουλγαρίας. Αφού έφαγα ένα υπέρ πρωινό στο ξενοδοχείο, ετοίμασα τα πράγματα μου, έκανα check-out και στις 11:15 βγήκα στους δρόμους. Στον χάρτη είδα ότι υπάρχει δρόμος που συνδέει την Montata με την Σόφια και έτσι ακολουθούσα τις ταμπέλες που έλεγαν Σόφια. Η διαφορά είναι ότι οι ταμπέλες σε πάνε από άλλο δρόμο ο οποίος δεν είναι ο κοντινότερος. Ενδεχομένως να είναι καλύτερος και συντομότερος αλλά ήταν κύκλος. Ίσως πάλι επειδή ήταν καθημερινή οι δρόμοι ήταν γεμάτοι νταλίκες και επειδή λίγα χλμ ήταν αυτοκινητόδρομος γενικά ήταν δύσκολα να προσπεράσεις. Υπάρχει μόνον ένα μεγάλο κομμάτι καινούργιου αυτοκινητόδρομου μεταξύ Σόφιας και Blagoevgrad περίπου στα 100χλμ αλλά προφανώς είναι πολύ καινούργιο και δεν είχε τίποτα και πουθενά να σταματήσεις. Μετά το Blagoevgrad ήταν ο κλασικός βουλγάρικος δρόμος. Πέρασα τα σύνορα στον Προμαχώνα γύρω στις τρισήμιση το μεσημέρι και αμέσως μετά το τελωνείο είχε διόδια. Σταματάω και λέω στην κοπέλα: κάρτες παίρνετε; Απάντηση: όχι δεν παίρνουμε. Ωραία, είσαι αμέσως μετά το τελωνείο και απαιτείς ο ξένος που θα έρθει να πληρώσει διόδια και να έχει το νόμισμα σου. Στις 20 (μαζί με την Ελλάδα) χώρες που οδήγησα πλήρωσα διόδια μόνον στην Ιταλία, Γαλλία και Πολωνία και βέβαια όλοι έπαιρναν κάρτες. Και λογικό είναι. Μπήκα στην Πολωνία από την Τσεχία (που έχει κορώνες) και δεν είχα ζλότυ (το νόμισμα της Πολωνίας), είχα όμως κάρτες. Και μετά το παίζουμε Ευρωπαίοι στους Ανατολικούς. Να μην πω και τ' άλλο: πλήρωσα τα διόδια στον προμαχώνα και φτιαγμένος δρόμος ήταν μέχρι το Σιδηρόκαστρο δηλαδή 15 χλμ, τα υπόλοιπα ο παλιός. Πού ακούστηκε να πληρώνεις για δρόμο ο οποίος ακόμα δεν έχει φτιαχτεί. Θα πει κάποιος, μα γι' αυτό πληρώνεις διόδια για να γίνει ο δρόμος. Σ' αυτήν την περίπτωση, αν δηλαδή ο δρόμος φτιάχνεται και με δικά μου λεφτά τότε όταν ο δρόμος τελειώσει και ο κύριος Μπομπολας, ή όπως τον λένε, συνεχίζει να εισπράτει διόδια θα πρέπει να μου αποδίδει και εμένα κέρδος διότι (και) δικά μου λεφτά επενδύθηκαν στην κατασκευή του δρόμου. Δεν μ' αρέσει να γκρινιάζω αλλά ενοχλούμαι από αυτές τις καταστάσεις. Ίσως έλειπα αρκετό καιρό στο εξωτερικό και ξέμαθα.
Γύρω στις 4 και μισή είχα φτάσει Θεσσαλονίκη και με τα ρούχα της μηχανής είχα σκάσει. Πήγα μέχρι το Λευκό Πύργο να βγάλω μια φωτογραφία για το καλωσόρισμα
Τέλος πάντων, τελείωσα ένα ταξίδι σχεδόν 16.000 χλμ σε 83 μέρες σε 20 χώρες υγιής και όλα πήγαν καλά. Σε κάποια από τις επόμενες μέρες θα ανεβάσω στο blog έναν επίλογο για το ταξίδι αναφέροντας και ορισμένα στατιστικά.
Αύριο το πρόγραμμα λέει συντήρηση οχήματος (θα την πάω στον Κώστα για σέρβις), συντήρηση σκηνικού υλικού και διευθέτηση δημοσίων ειδών. Επίσης πρέπει να περάσω και από έναν Γερμανό για να πέσει το "χέσιμο" για την Cosmote.
Μιχάλης
3 Αυγούστου
χλμ ημέρας: 472
συνολικά χλμ: 15748
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου