Τετάρτη 6 Ιουνίου 2018

Μάλτα γιοκ*

*Δεν ξέρω από πού έχει βγει η έκφραση Μάλτα γιόκ αλλά θυμάμαι που την έλεγε η μάνα μου που το είχε ακούσει από την γιαγιά της (το γιόκ στ' αλβανικά σημαίνει όχι ή δεν κι επειδή η πρόγιαγια μου ήταν από την Άνδρο που έχει αρβανίτες ενδεχομένως να έχει σχέση). Ο Σαραντάκος κάτι λέει επ' αυτού: https://sarantakos.wordpress.com/tag/%CE%BC%CE%AC%CE%BB%CF%84%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CE%BA/

Όταν την Δευτέρα 4 Ιουνίου βρεθήκαμε στο νότιο λιμάνι της Σικελίας,  το Pozzalo, ψάξαμε να βρούμε αν υπάρχει θέση στο καράβι που φεύγει για την Μάλτα. Παρ' ότι όταν το είχαμε ψάξει στο διαδίκτυο δεν βρίσκαμε θέσεις για τις μηχανές. Τελικά ψάχνοντας το στο λιμάνι στα γραφεία της εταιρείας καταφέραμε να μπούμε στο καράβι και κατά τις 11:30 το βράδυ να βγούμε στην Μάλτα η οποία την βυζαντινή εποχή λεγόταν Μελίτα ή Μελίτη. Τώρα υπάρχουν εταιρείες εδώ στην Μάλτα οι οποίες χρησιμοποιούν αυτή την ονομασία, όχι βέβαια για την χώρα αλλά για τις ίδιες.
Το πρώτο πράγμα που προσέξαμε ήδη μέσα από το πλοίο ήταν το πόσο περίεργη γλώσσα είναι τα μαλτέζικα. Πρέπει να έχουν επιρροές  από τα αραβικά και από τα ιταλικά αλλά δεν έχουν την μελωδικότητα των ιταλικών. Επίσημες γλώσσες του κράτους είναι τα μαλτέζικα και τ' αγγλικά τα οποία μιλούν οι πάντες αλλά μεταξύ τους μιλούν μαλτέζικα.
Ήδη από το πλοίο που είχα διαβάσει μια μαλτέζικη εφημερίδα είδα ότι την επομένη μέρα, σε συγκεκριμμένη περιοχή της Βαλλέττας, θα γινόταν αναπαράσταση κάποιας μάχης, από εθελοντές πού είχαν έρθει από 17 χώρες γι αυτόν τον λόγο. Έτσι όταν το πρωί της Τρίτης κατεβήκαμε στο κέντρο να το δούμε πέσαμε πάνω στους στρατιώτες οι οποίοι μάλιστα εκείνη την ώρα, ακολουθώντας τις εντολές των αξιωματικών τους, πήγαιναν εφ ενός ζυγού να πάρουν το προάριστο.


Όταν η μάχη χάνεται οι άμαχοι ακολουθούν τον υποχωρούντα στρατό.

Όταν αργότερα έλυσαν τους ζυγούς οι περισσότεροι την έπεσαν για μπύρες στο ΚΨΜ, δηλαδή σε τοπική pub,

....ή την έπεσαν κυριολεκτικά.

Προσέξτε τον "πεσόντα" πίσω από την κολώνα
 Συνεχίσαμε την βόλτα μας στην Βαλλέττα...







Μετά καβαλήσαμε τις μηχανές και φύγαμε προς τα έξω να δούμε και το υπόλοιπο νησί. Το πιο ωραίο σημείο που βρήκαμε ήταν η περιτειχισμένη πόλη Mdina προφανώς από το αραβικό Medina η οποία ήταν πανέμορφη, πολύ καθαρή και ήσυχη.




Η περιοχή που βρίσκεται το ξενοδοχείο μας λέγεται St Julien και είναι κάτι σαν την Γλυφάδα για την Αθήνα. Δίπλα στην θάλασσα και γεμάτη από nightlife. Έτσι, το βράδυ βγήκαμε μια βόλτα για φαγητό και ποτό στην περιοχή μαζί με άλλους σελέμπριτις και Ιταλίδες μοντέλες.

Την Τετάρτη ξεκινήσαμε την περιήγηση μας από μια περιοχή που λέγεται Blue grotto κι αυτό επειδή υπάρχουν σπηλιές στο επίπεδο της θάλασσας.



Συνεχίσαμε πηγαίνοντας στο χωριό του Ποπάυ (Popeye village) τ' οποίο αρχικά είχε φτιαχτεί για σκηνικό κάποιας ταινίας του Robin Williams αλλά μετά το πήρε ιδιωτική εταιρεία και το έχει κάνει fun park. Η θάλασσα εκεί, όπως και στο Blue grotto πιο πανω, ήταν πανέμορφη.



Επειδή χθες στην Γλυφάδα της Μάλτας φάγαμε burger είπαμε σήμερα να φάμε ψάρι. Έτσι πήγαμε σ' ένα όμορφο ψαροχώρι με την ονομασία Marsaxclokk και φάγαμε ξιφία και τόνο.





Μιχάλης
Μάλτα
8 Ιουνίου

1 σχόλιο: