Ο επίλογος της επίσκεψης μου στην Ωκεανία ξεκίνησε να γράφεται το απόγευμα της 21 Φεβ όταν ο Ζώης και η Μαρία με πήγαν στο αεροδρόμιο Tullamarine της Μελβούρνης για να πάρω ένα αεροπλάνο Airbus Α380-800 της Qatar airways. Το συγκεκριμμένο αεροσκάφος είναι διώροφο και χωράει περί τα 500 άτομα. Γι αυτό δεν έπρεπε να μου φανεί περίεργο όταν περιμένοντας στην πύλη της επιβίβασης πέρασε το πλήρωμα στ' οποίο υπήρχαν 21 αεροσυνοδοί (διαφόρων εθνικοτήτων). Η πτήση μέχρι το Κατάρ διήρκεσε κάτι παραπάνω από 14 ώρες και πρέπει να ήταν η μεγαλύτερη πτήση που έχω πετάξει. Ευτυχώς η Qatar airways δεν είναι low-cost εταιρεία οπότε είχε σύστημα διασκέδασης στ' οποίο είδα 3-4 ταινίες, κοιμήθηκα (ξεκινήσαμε 10:30 το βράδυ από Μελβούρνη και φτάσαμε γύρω στις 5 το πρωί στην Ντόχα αφού πηγαίναμε δυτικά δηλαδή αντίθετα από την εξέλιξη της ημέρας). Μετά από 2,5 ώρες αναμονής στην Ντόχα ανέβηκα στο επόμενο αεροπλάνο για Αθήνα σε μια πτήση 5 ακόμα ωρών. Εκείνη την μέρα έφαγα 2 πρωινά, ένα σε κάθε αεροπλάνο και αφού είχα δυνατότητα επιλογής επέλεξα το ένα πρωινό αλμυρό (αυγά και λουκάνικα) και ένα γλυκό (pancakes με μαρμελάδα φράουλα).
Η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία είναι σίγουρα δυτικές χώρες αλλά δεν μοιάζουν ούτε με την Ευρώπη ούτε με την Αμερική. Έχουν πολλά κοινά στοιχεία με την Ευρώπη λόγω της Βρετανικής επιρροής αλλά και λόγω των Ευρωπαϊκής καταγωγής μεταναστών που υπάρχουν στις 2 χώρες. Επιπλέον υπάρχουν πολλά στοιχεία από την Αμερική, κυρίως στην Αυστραλία, όπως μεγάλοι δρόμοι, μεγάλου κυβισμού αυτοκίνητα και μεγάλα εμπορικά κέντρα. Όπως οι Αμερικανοί υπερηφανεύονται για το ψηλότερο κτίριο, το γρηγορότερο ασανσέρ ή το μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο έτσι και οι Αυστραλοί υπερηφανεύονται αντίστοιχα για τα μεγαλύτερα, ψηλότερα, γρηγορότερα στον νότιο ημισφαίριο.
Και οι 2 χώρες, ως χώρες μεταναστών, έχουν επηρεαστεί από τις κουλτούρες των μεταναστών που έχουν έρθει τα τελευταία χρόνια και ειδικότερα Ινδών και Ασιατών όπως Κινέζοι, Κορεάτες, Βιετναμέζοι, Ινδονήσιοι κλπ.
Συνήθως όταν ταξιδεύω δοκιμάζω τοπικές σπεσιαλιτέ για να μπορώ να έχω γεύσεις της χώρας που επισκέπτομαι. Αυτές οι 2 χώρες δεν έχουν δικές τους κουζίνες αλλά βρίσκεις από fish & chips (κατάλοιπο της Βρετανικής αποικίας) μέχρι Ελληνικές, Ιταλικές, Κινεζικές, Ταϋλανδέζικες κα γεύσεις. Οι μόνες ιδιαιτερότητες στην Αυστραλία είναι γεύσεις από τα ζώα που κυκλοφορούν μόνο εκεί όπως καγκουρώ ή κροκόδειλος.
Και οι 2 χώρες, παρ' ότι είναι ανεξάρτητες κι έχουν δικές τους πολιτικές, αναγνωρίζουν ως αρχηγό του κράτους την Βασίλισσα του Ηνωμένου Βασιλείου η οποία εμφανίζεται στα περισσότερα νομίσματα τους.
Πολλοί με ρώτησαν ποιες είναι οι διαφορές στις σημαίες των 2 κρατών. Καταρχάς και οι 2 σημαίες είναι μπλέ και στην πάνω αριστερά γωνία έχουν την Βρετανική σημαία. Η σημαία της Αυστραλίας έχει άσπρα αστέρια, το μεγαλύτερο των οποίων βρίσκεται κάτω από την Βρετανική σημαία και συμβολίζει το αστέρι της Βρετανικής Κοινοπολιτείας ενώ τα υπόλοιπα αστέρια αναπαριστούν τον σταυρό του Νότου.
Η σημαία της Νέας Ζηλανδίας έχει κόκκινα αστέρια με άσπρο περίγραμμα τα οποία κι αυτά αναπαριστούν τον σταυρό του Νότου.
Όταν επιστρέφω από ταξίδια πολλοί φίλοι με ρωτούν ποιά χώρα μου άρεσε περισσότερο. Συνήθως δεν απαντώ σε τέτοια ερώτηση διότι όλες οι χώρες έχουν τις ομορφιές τους και αν διαλέξω μία θα αδικήσω τις άλλες. Δεν ισχύει όμως το ίδιο για την Ωκεανία διότι η Νέα Ζηλανδία ήταν εντυπωσιακά όμορφη και σίγουρα καλύτερη από την Αυστραλία. Είναι όλη πολύ πράσινη σε αντίθεση με την Αυστραλία η οποία κατα βάση είναι έρημος στο κέντρο με πολύ τροπικό πράσινο στις βόρειες περιοχές και λιγότερο πράσινο στις δυτικές και νότιες περιοχές. Βέβαια επειδή οι πρώτοι άποικοι ήρθαν από την Βρετανία που έχουν πολύ πράσινο έφεραν μαζί τους αυτή την κουλτούρα του εμφυτευμένου πράσινου κι έτσι όλες οι μεγάλες πόλεις τους έχουν μεγάλα πάρκα και πολύ αστικό πράσινο.
Και οι δύο χώρες είναι πολύ καθαρές, ιδιαίτερα η Νέα Ζηλανδία, ενώ υπάρχει ανεπτυγμένη η κουλτούρα της ανακύκλωσης. Σκουπίδια θα βρει κάποιος κυρίως στο κέντρο των μεγάλων πόλεων (της Αυστραλίας) όπου κυκλοφορούν και άστεγοι.
Και οι δύο χώρες έχουν ιθαγενείς πληθυσμούς. Στην Νέα Ζηλανδία είναι οι Μαορί και στην Αυστραλία οι Αβορίγινες αλλά αυτό (το ότι είναι ιθαγενείς) είναι και το μόνο κοινό. Οι Μαορί είναι Πολυνήσιοι οι οποίοι ήρθαν στην Νέα Ζηλανδία περίπου 600 χρόνια πριν τους Ευρωπαίους. Συμμετέχουν στην δημόσια ζωή της χώρας και οι περισσότεροι από αυτούς είναι χοντροί είτε διότι δεν τους ταιριάζει ο δυτικός τρόπος διατροφής είτε διότι στην κουλτούρα τους το πάχος συνδέεται με την ευζωία.
Αντίθετα οι Αβορίγινες δεν συμμετέχουν στην δημόσια ζωή της Αυστραλίας (είναι μόνον το 3% του πληθυσμού), είναι αδύνατοι και έχουν αφομοιώσει τις κακές συνήθειες των δυτικών όπως η κατανάλωση αλκοόλ. Τους συναντάει κανείς κυρίως στις βόρειες περιοχές, δεν δουλεύουν αλλά ζουν από τα κοινωνικά επιδόματα, επαιτούν και κυκλοφορούν ξυπόλητοι. Συνήθως δεν είναι επιθετικοί και εμφανισιακά μοιάζουν σαν να μην έχουν εξελιχθεί πολύ από την εποχή του Νεάτερνταλ.
Και στις 2 χώρες οι άνθρωποι ήταν ανοιχτοί και πολύ εξυπηρετικοί. Και οι 2 χώρες όμως ήταν πανάκριβες (σε σχέση με την Ευρώπη), ειδικά η Νέα Ζηλανδία, και αυτό αντικατοπτρίζει το υψηλό επίπεδο διαβίωσης. Άνθρωποι απ' όλες τις μεριές του κόσμου μεταναστεύουν εκεί τα τελευταία χρόνια αφού εκεί υπάρχουν δουλειές. Ειδικά οι Ινδοί και οι κάτοικοι της νοτιοανατολικής Ασίας πάνε στην Αυστραλία ή Νέα Ζηλανδία ως φοιτητές και μετά παραμένουν εκεί για δουλειά.
Και οι δύο χώρες έχουν ανεπτυγμένη κτηνοτροφία. Πασίγνωστα είναι τα αρνάκια Νέας Ζηλανδίας (που πολλοί μου ζήτησαν να τους φέρω). Λιγότερο γνωστα είναι τα αρνάκια της Αυστραλίας τα οποία είναι κοντά στα 100 εκατομύρια. Ο πληθυσμός της χώρας είναι περίπου 25 εκατομύρια που σημαίνει ότι αντιστοιχούν 4 πρόβατα σε κάθε Αυστραλό. Υπάρχουν μεγάλες φάρμες και για να προστατεύσουν τα αρνιά από τα άγρια σκυλιά dingo ξεκίνησαν από το 1946 να φτιάχνουν ένα φράκτη για να χωρίσουν τα βοσκοτόπια από την περιοχή των άγριων ζώων και ειδικά των dingo. Αυτός ο φράκτης έχει φτάσει πλέον τα 5600 χλμ κι εκτείνεται από την Νότια Αυστραλία μέχρι σχεδόν την ανατολική ακτή της χώρας στο Queensland.
Τέλος, για την Ινδονησία δεν έχω να πω πολλά αφού εκεί έμεινα μόνον 5 μέρες και από αυτές τις περισσότερες ώρες ήμουν ανάσκελα (εντάξει μερικές φορές και μπρούμυτα). Το Μπαλί είναι κατά βάση τόπος διακοπών χωρίς όμως οι ακτές και οι θάλασσες τους να λένε πολλά πράγματα. Οι άνθρωποι όμως ήταν πολύ ευγενικοί και χαμογελαστοί.
Και μερικά στατιστικά:
Έλειψα από την Ελλάδα 93 μέρες από τις οποίες:
53 νύχτες κοιμήθηκα σε ξενοδοχεία, μοτέλ, Β&Β ή AirB&B,
30 νύχτες κοιμήθηκα στο σπίτι του Ζώη και της Μαρίας στην Μελβούρνη και τους υπερευχαριστώ γι αυτό,
3 νύχτες τις πέρασα μέσα σε αεροπλάνο (1 από το Darwin στην Μελβούρνη, 1 από το Μπαλί στο Brisbane και 1 από την Μελβούρνη στην Ντόχα),
3 νύχτες πέρασα στα αεροδρόμια (1 στο Changi της Σιγκαπούρης και 2 στο Tullamarine της Μελβούρνης),
3 νύχτες με φιλοξένησαν ο Gatham και η Δωροθέα, φίλοι της Μαρίας, στην Μελβούρνη και τους ευχαριστώ και τέλος,
1 νύχτα την έβγαλα μέσα σε λεωφορείο ταξιδεύοντας από το Coober Pedy στην Αδελαΐδα.
Μπήκα σε 19 αεροσκάφη (από πολύ μικρό ελικοφόρο μέχρι το μεγαλύτερο του κόσμου Airbus A380) τα οποία ανήκαν σε 8 αεροπορικές εταιρείες:
Scoot airlines
Singapore airlines
Jetstar
Tigerair
Regional express
Qantas
Virgin Australia και
Qatar airways.
Νοίκιασα 3 αυτοκίνητα (2 Hyundai και 1 Mitshubishi) και έγραψα περίπου 6.000 χλμ (4500 από αυτά στην Νέα Ζηλανδία, 1000 στον Great Ocean road και τα υπόλοιπα στην περιοχή του Perth).
Έβγαλα 1492 φωτογραφίες και 56 βιντεάκια
Η Ωκεανία ήταν η μοναδική ήπειρος που δεν είχα επισκεφθεί, ενώ ανέβασα τον αριθμό των χωρών που έχω πάει στις 52 και τον αριθμό των ωκεανών που έχω βουτήξει σε τέσσερεις.
Αυτά και εις άλλα με υγεία.
Μιχάλης
Αθήνα
26 Φεβ 2019
Η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία είναι σίγουρα δυτικές χώρες αλλά δεν μοιάζουν ούτε με την Ευρώπη ούτε με την Αμερική. Έχουν πολλά κοινά στοιχεία με την Ευρώπη λόγω της Βρετανικής επιρροής αλλά και λόγω των Ευρωπαϊκής καταγωγής μεταναστών που υπάρχουν στις 2 χώρες. Επιπλέον υπάρχουν πολλά στοιχεία από την Αμερική, κυρίως στην Αυστραλία, όπως μεγάλοι δρόμοι, μεγάλου κυβισμού αυτοκίνητα και μεγάλα εμπορικά κέντρα. Όπως οι Αμερικανοί υπερηφανεύονται για το ψηλότερο κτίριο, το γρηγορότερο ασανσέρ ή το μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο έτσι και οι Αυστραλοί υπερηφανεύονται αντίστοιχα για τα μεγαλύτερα, ψηλότερα, γρηγορότερα στον νότιο ημισφαίριο.
Και οι 2 χώρες, ως χώρες μεταναστών, έχουν επηρεαστεί από τις κουλτούρες των μεταναστών που έχουν έρθει τα τελευταία χρόνια και ειδικότερα Ινδών και Ασιατών όπως Κινέζοι, Κορεάτες, Βιετναμέζοι, Ινδονήσιοι κλπ.
Συνήθως όταν ταξιδεύω δοκιμάζω τοπικές σπεσιαλιτέ για να μπορώ να έχω γεύσεις της χώρας που επισκέπτομαι. Αυτές οι 2 χώρες δεν έχουν δικές τους κουζίνες αλλά βρίσκεις από fish & chips (κατάλοιπο της Βρετανικής αποικίας) μέχρι Ελληνικές, Ιταλικές, Κινεζικές, Ταϋλανδέζικες κα γεύσεις. Οι μόνες ιδιαιτερότητες στην Αυστραλία είναι γεύσεις από τα ζώα που κυκλοφορούν μόνο εκεί όπως καγκουρώ ή κροκόδειλος.
Πολλοί με ρώτησαν ποιες είναι οι διαφορές στις σημαίες των 2 κρατών. Καταρχάς και οι 2 σημαίες είναι μπλέ και στην πάνω αριστερά γωνία έχουν την Βρετανική σημαία. Η σημαία της Αυστραλίας έχει άσπρα αστέρια, το μεγαλύτερο των οποίων βρίσκεται κάτω από την Βρετανική σημαία και συμβολίζει το αστέρι της Βρετανικής Κοινοπολιτείας ενώ τα υπόλοιπα αστέρια αναπαριστούν τον σταυρό του Νότου.
Η σημαία της Νέας Ζηλανδίας έχει κόκκινα αστέρια με άσπρο περίγραμμα τα οποία κι αυτά αναπαριστούν τον σταυρό του Νότου.
Όταν επιστρέφω από ταξίδια πολλοί φίλοι με ρωτούν ποιά χώρα μου άρεσε περισσότερο. Συνήθως δεν απαντώ σε τέτοια ερώτηση διότι όλες οι χώρες έχουν τις ομορφιές τους και αν διαλέξω μία θα αδικήσω τις άλλες. Δεν ισχύει όμως το ίδιο για την Ωκεανία διότι η Νέα Ζηλανδία ήταν εντυπωσιακά όμορφη και σίγουρα καλύτερη από την Αυστραλία. Είναι όλη πολύ πράσινη σε αντίθεση με την Αυστραλία η οποία κατα βάση είναι έρημος στο κέντρο με πολύ τροπικό πράσινο στις βόρειες περιοχές και λιγότερο πράσινο στις δυτικές και νότιες περιοχές. Βέβαια επειδή οι πρώτοι άποικοι ήρθαν από την Βρετανία που έχουν πολύ πράσινο έφεραν μαζί τους αυτή την κουλτούρα του εμφυτευμένου πράσινου κι έτσι όλες οι μεγάλες πόλεις τους έχουν μεγάλα πάρκα και πολύ αστικό πράσινο.
Και οι δύο χώρες είναι πολύ καθαρές, ιδιαίτερα η Νέα Ζηλανδία, ενώ υπάρχει ανεπτυγμένη η κουλτούρα της ανακύκλωσης. Σκουπίδια θα βρει κάποιος κυρίως στο κέντρο των μεγάλων πόλεων (της Αυστραλίας) όπου κυκλοφορούν και άστεγοι.
Και οι δύο χώρες έχουν ιθαγενείς πληθυσμούς. Στην Νέα Ζηλανδία είναι οι Μαορί και στην Αυστραλία οι Αβορίγινες αλλά αυτό (το ότι είναι ιθαγενείς) είναι και το μόνο κοινό. Οι Μαορί είναι Πολυνήσιοι οι οποίοι ήρθαν στην Νέα Ζηλανδία περίπου 600 χρόνια πριν τους Ευρωπαίους. Συμμετέχουν στην δημόσια ζωή της χώρας και οι περισσότεροι από αυτούς είναι χοντροί είτε διότι δεν τους ταιριάζει ο δυτικός τρόπος διατροφής είτε διότι στην κουλτούρα τους το πάχος συνδέεται με την ευζωία.
Και οι δύο χώρες έχουν ανεπτυγμένη κτηνοτροφία. Πασίγνωστα είναι τα αρνάκια Νέας Ζηλανδίας (που πολλοί μου ζήτησαν να τους φέρω). Λιγότερο γνωστα είναι τα αρνάκια της Αυστραλίας τα οποία είναι κοντά στα 100 εκατομύρια. Ο πληθυσμός της χώρας είναι περίπου 25 εκατομύρια που σημαίνει ότι αντιστοιχούν 4 πρόβατα σε κάθε Αυστραλό. Υπάρχουν μεγάλες φάρμες και για να προστατεύσουν τα αρνιά από τα άγρια σκυλιά dingo ξεκίνησαν από το 1946 να φτιάχνουν ένα φράκτη για να χωρίσουν τα βοσκοτόπια από την περιοχή των άγριων ζώων και ειδικά των dingo. Αυτός ο φράκτης έχει φτάσει πλέον τα 5600 χλμ κι εκτείνεται από την Νότια Αυστραλία μέχρι σχεδόν την ανατολική ακτή της χώρας στο Queensland.
Τέλος, για την Ινδονησία δεν έχω να πω πολλά αφού εκεί έμεινα μόνον 5 μέρες και από αυτές τις περισσότερες ώρες ήμουν ανάσκελα (εντάξει μερικές φορές και μπρούμυτα). Το Μπαλί είναι κατά βάση τόπος διακοπών χωρίς όμως οι ακτές και οι θάλασσες τους να λένε πολλά πράγματα. Οι άνθρωποι όμως ήταν πολύ ευγενικοί και χαμογελαστοί.
Και μερικά στατιστικά:
Έλειψα από την Ελλάδα 93 μέρες από τις οποίες:
53 νύχτες κοιμήθηκα σε ξενοδοχεία, μοτέλ, Β&Β ή AirB&B,
30 νύχτες κοιμήθηκα στο σπίτι του Ζώη και της Μαρίας στην Μελβούρνη και τους υπερευχαριστώ γι αυτό,
3 νύχτες τις πέρασα μέσα σε αεροπλάνο (1 από το Darwin στην Μελβούρνη, 1 από το Μπαλί στο Brisbane και 1 από την Μελβούρνη στην Ντόχα),
3 νύχτες πέρασα στα αεροδρόμια (1 στο Changi της Σιγκαπούρης και 2 στο Tullamarine της Μελβούρνης),
3 νύχτες με φιλοξένησαν ο Gatham και η Δωροθέα, φίλοι της Μαρίας, στην Μελβούρνη και τους ευχαριστώ και τέλος,
1 νύχτα την έβγαλα μέσα σε λεωφορείο ταξιδεύοντας από το Coober Pedy στην Αδελαΐδα.
Μπήκα σε 19 αεροσκάφη (από πολύ μικρό ελικοφόρο μέχρι το μεγαλύτερο του κόσμου Airbus A380) τα οποία ανήκαν σε 8 αεροπορικές εταιρείες:
Scoot airlines
Singapore airlines
Jetstar
Tigerair
Regional express
Qantas
Virgin Australia και
Qatar airways.
Νοίκιασα 3 αυτοκίνητα (2 Hyundai και 1 Mitshubishi) και έγραψα περίπου 6.000 χλμ (4500 από αυτά στην Νέα Ζηλανδία, 1000 στον Great Ocean road και τα υπόλοιπα στην περιοχή του Perth).
Έβγαλα 1492 φωτογραφίες και 56 βιντεάκια
Η Ωκεανία ήταν η μοναδική ήπειρος που δεν είχα επισκεφθεί, ενώ ανέβασα τον αριθμό των χωρών που έχω πάει στις 52 και τον αριθμό των ωκεανών που έχω βουτήξει σε τέσσερεις.
Αυτά και εις άλλα με υγεία.
Μιχάλης
Αθήνα
26 Φεβ 2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου