16 Μαρ
Μετά από 5 μέρες στο Medellin και τα σύνορα πλέον Κολομβίας, Εκουαδόρ και Περού (που είναι οι επόμενοι προορισμοί μου) κλειστά, ξεκίνησα για να πάω προς τις ακτές της Κολομβίας στην Καραϊβική. Επειδή η απόσταση είναι μεγάλη έπρεπε να διανυκτερεύσω κάπου ενδιάμεσα. Επέλεξα την κωμόπολη Caucasia η οποία χρονικά είναι κάπου στην μέση. Πήραμε πληροφορίες από γνωστούς του Σπύρου ότι η περιοχή είναι ασφαλής και λίγο μετά τις 10 το πρωί ξεκίνησα για να κάνω την παρακάτω διαδρομή.
https://www.google.ie/maps/dir/%CE%9C%CE%B5%CE%B4%CE%B5%CE%B3%CE%AF%CE%BD,+%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BF%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%B1,+%CE%9A%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%BC%CE%B2%CE%AF%CE%B1/Caucasia,+%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BF%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%B1,+%CE%9A%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%BC%CE%B2%CE%AF%CE%B1/@7.1155733,-75.9477067,9z/data=!3m1!4b1!4m14!4m13!1m5!1m1!1s0x8e4428ef4e52dddb:0x722fd6c39270ac72!2m2!1d-75.5742467!2d6.2486069!1m5!1m1!1s0x8e5b6f03c070dcf1:0x5d4d101c959d9c74!2m2!1d-75.1981665!2d7.9831821!3e0?hl=el
Από λάθος μου, και από λάθος των Κολομβιανών αρχών που δεν βάζουν ταμπέλες, στο ύψος του Barbosa αντί να συνεχίσω βόρεια στον δρόμο 25 έφυγα ανατολικά προς Cisneros. Ο δρόμος 25 είναι ο ένας από τους 2 κεντρικούς δρόμους που διασχίζουν την χώρα από Ν προς Β και αντίστροφα. Έτσι βγαίνοντας από το Medellin πήρα ένα φαρδύ δρόμο με 2 λωρίδες ανά κατεύθυνση ο οποίος πράγματι ήταν ο 25. Κι ενώ πήγαινα χαρούμενα και γρήγορα κάποια στιγμή οι 2 λωρίδες έγιναν 1 χωρίς διαχωριστικό κι εκεί κατάλαβα ότι πήγαινα λάθος. Βάζοντας το Google maps μου έδινε να συνεχίσω και να πάρω τον δρόμο
https://www.google.ie/maps/dir/%CE%9C%CE%B5%CE%B4%CE%B5%CE%B3%CE%AF%CE%BD,+%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BF%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%B1,+%CE%9A%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%BC%CE%B2%CE%AF%CE%B1/Carolina+del+Pr%C3%ADncipe,+Carolina,+%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BF%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%B1,+%CE%9A%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%BC%CE%B2%CE%AF%CE%B1/Angostura,+%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BF%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%B1,+%CE%9A%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%BC%CE%B2%CE%AF%CE%B1/Yarumal,+%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BF%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%B1,+%CE%9A%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%BC%CE%B2%CE%AF%CE%B1/@6.6052488,-75.6626235,10z/data=!3m1!4b1!4m26!4m25!1m5!1m1!1s0x8e4428ef4e52dddb:0x722fd6c39270ac72!2m2!1d-75.5742467!2d6.2486069!1m5!1m1!1s0x8e4466459575f30d:0x594da5e5e7013e32!2m2!1d-75.2811105!2d6.7237546!1m5!1m1!1s0x8e448ac9f12ada69:0xf9dcc93fc789ead4!2m2!1d-75.335829!2d6.885648!1m5!1m1!1s0x8e44f3ee80b0e6ed:0x29f8139052e98740!2m2!1d-75.4190689!2d6.961969!3e0?hl=el
μέσω Carolina και Angostura για να βγώ στον 25 στο Yarumal. Κι έτσι έκανα. Ο δρόμος στριφτερός αφού ανεβοκατέβαινε βουνό και πολύ ωραίος. Μέχρι που κάποια στιγμή μετά την Carolina έγινε χωματόδρομος. Εκεί δεν μ' έπαιρνε να γυρίσω πίσω και συνέχισα. Ήταν γύρω στα 25 χλμ αλλά από τους χειρότερους χωματόδρομους που έχω κάνει αφού ήταν γεμάτος πέτρες. Σε όλη την διαδρομή έβριζα τον εαυτό μου για το λάθος που έκανα να φύγω από τον 25 και για το λάθος που έκανα να μην γυρίσω πίσω όσο ακόμα ήταν νωρίς. Αυτά τα 2 λάθη μου στοίχισαν περίπου 2 ώρες και βάλε για να μην πώ για την κούραση. Όταν βγήκα από τον χωματόδρομο έριξα μια ματιά στην μηχανή να σιγουρευτώ ότι δεν μου είχε φύγει καμιά βαλίτσα ή τίποτα άλλο, ήπια και μισό λίτρο νερό και συνέχισα. Βγαίνοντας στον 25 άνοιξα λίγο το γκάζι να μαζέψω τον χαμένο χρόνο αν και ο δρόμος ήταν γεμάτος φορτηγά. Αν κοιτάξει κάποιος τον γεωφυσικό χάρτη της χώρας θα δει ότι υπάρχουν 2 οροσειρές που αναπτύσσονται από Β προς Ν. Αν τώρα κοιτάξει τον οδικό χάρτη θα δει ότι υπάρχουν 2 βασικοί οδικοί άξονες στην ίδια κατεύθυνση. Και οι 2 οδικοί άξονες βρίσκονται πάνω στις αντίστοιχες οροσειρές. Αποτέλεσμα είναι οι 2 αυτοί άξονες, αφού δεν είναι αυτοκινητόδρομοι, να ανεβο-κατεβαίνουν βουνά και να είναι όλο στροφές. Αυτό δεν είναι κακό για έναν μοτοσυκλετιστή. Είναι κακό όταν φέρουν το βάρος όλης της κίνησης (εμπορικής και μη) της χώρας και άρα είναι γεμάτοι φορτηγά και γενικότερη κίνηση. Στα τελευταία 100 χλμ πριν την Caucasia ο δρόμος ήταν γεμάτος από check point του στρατού καθώς και περίπολα τα οποία κινούντουσαν και από τις 2 μεριές του δρόμου. Στην περιοχή δραστηριοποιούνται αντάρτικες ομάδες οι οποίες δεν συμμετέχουν στην συμφωνία αφοπλισμού που είχε υπογράψει ο FARC (η μεγαλύτερη αντάρτικη ομάδα της χώρας) με την κυβέρνηση πριν 3 χρόνια κι έτσι η παρουσία του στρατού είναι απαραίτητη για να κρατά τον ένα από τους δύο οδικούς άξονες υπό τον έλεγχο της κυβέρνησης. Κατά τις 5 το απόγευμα έφτασα στην Caucasia η οποία είναι σε υψόμετρο 150μ περίπου γι αυτό και η θερμοκρασία ήταν 35 βαθμούς.
17 Μαρ
Την επομένη έφυγα από την Καυκασία για την Καρθαγένη (Καρταχένα στα ισπανικά ή Cartagena de las Indias).
https://www.google.com.co/maps/dir/Caucasia,+%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BF%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%B1/Cartagena,+Cartagena+Province,+%CE%9C%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%B2%CE%AC%CF%81/@9.1936061,-76.5778024,8z/data=!4m15!4m14!1m5!1m1!1s0x8e5b6f03c070dcf1:0x5d4d101c959d9c74!2m2!1d-75.1981665!2d7.9831821!1m5!1m1!1s0x8ef625e7ae9d1351:0xb161392e033f26ca!2m2!1d-75.4832311!2d10.3932277!3e0!5i2?hl=el
Είχα πλέον κατέβει από τα βουνά και η ζέστη ήταν ανυπόφορη. Τέρμα οι πολλές στροφές κι έτσι μπορούσα να κινηθώ πιο γρήγορα αλλά στο παρακάτω βίντεο μπορεί κάποιος να δει γιατί χρειάζονται 6 ώρες για να κάνεις 200 χλμ στην Κολομβία.
https://youtu.be/8LrqiBh3OMA
Ή πώς είναι να οδηγείς και να προσπερνάς στην Κολομβία.
https://youtu.be/XQWDC-Iymec
Ή γιατί οι μοτοσυκλέτες προσπερνούν από δεξιά στην Κολομβία.
https://youtu.be/eTPXbQwstg0
Είναι γεγονός ότι συναντάς διάφορα πράγματα στο δρόμο. Όπως λεωφορεία σαν του Πακιστάν...
... η μοτοσυκλετιστές με σάλι και τσεμπέρι, όπως στην Αίγυπτο.
Τελικά μετά από 6 ώρες στον δρόμο έμπαινα στην Καρθαγένη. Κι άλλες ομοιότητες με το Πακιστάν. Σκεφτείτε ότι ήμουν φορτωμένος με πλαϊνές βαλίτσες.
https://youtu.be/9Yc5vZB6JXw
Με τέτοια κίνηση έκανα άλλη μια ώρα να φτάσω στον ξενώνα μου. Αφού ξεφόρτωσα την μηχανή κι εγκαταστάθηκα, μπανιαρίστηκα, παρφουμαρίστηκα και κατά τις 7 ετοιμάστηκα να βγω για δείπνο. Υπολόγιζα όμως χωρίς τον ξενοδόχο όπως μου εξήγησε η πραγματική ξενοδόχος. Διότι από τις 6 το απόγευμα μέχρι τις 4 το πρωί η κυβέρνηση της Κολομβίας επέβαλε απαγόρευση της κυκλοφορίας λόγω βέβαια του κορωνοϊού. Χρειαζόμουν όμως νερό κι έτσι βγήκα για να πάω σε Super market. Έκανα μια βόλτα στους έρημους δρόμους της γειτονιάς γύρω από τον ξενώνα μου. Ψυχή ζώσα. Ούτε εστιατόριο ούτε super market ανοιχτό. Κανένα αυτοκίνητο πέρναγε αραιά και πού. Δεν μου είχε ξανατύχει στην ζωή μου να βρεθώ σε πόλη που έχει απαγόρευση κυκλοφορίας. Ένιωθα σαν αντιστασιακός στην Κατοχή. Αναγκάστηκα να επιστρέψω στον ξενώνα και ζήτησα από την ξενοδόχο να μου παραγγείλει ντελίβερυ. Βρήκαμε ένα αραβικό εστιατόριο και παραγγείλαμε μαζί με μία άλλη ένοικο για να μοιραστούμε το κόστος του ντελίβερυ (εδώ το ντελίβερυ χρεώνεται περίπου 2 ευρώ). Μετά από κανένα μισάωρο πήραν τηλέφωνο από το εστιατόριο και μας είπαν ότι ενώ μπορούν να φτιάξουν τα φαγητά δεν έχουν ντελιβερά να μας το στείλουν. Οι ντελιβεράδες εδώ δεν είναι υπάλληλοι του εστιατορίου αλλά ελεύθεροι επαγγελματίες (free lancers) ή ίσως υπάλληλοι εταιρείας ντελίβερυ (γι αυτό και το έξτρα κόστος). Κατέληξα να φάω 2 τοστάκια που έφτιαξε η κοπέλα του ξενοδοχείου με υλικά από το πρωινό και βέβαια πείραξα τις στρατηγικές εφεδρείες. Τους κουραμπιέδες του Σπύρου
18 Μαρ
Στην Cartagena είχα κανονίσει να μείνω 4 μέρες για να δω διάφορα πράγματα και να κάνω και κοντινές εκδρομές. Δυστυχώς λόγω της εκρύθμου καταστάσεως τα ταξιδιωτικά πρακτορεία που οργανώνουν εκδρομές έχουν κλείσει και παράλληλα έχουν κλείσει και μουσεία και τουριστικοί χώροι. Ακόμα και τα καφέ λειτουργούν μόνο για να σου δώσουν καφέ στο χέρι. Την πρώτη μου μέρα λοιπόν στην πόλη κατέβηκα στο ιστορικό κέντρο το οποίο είναι περιτοιχισμένο. Τα τείχη ξεκίνησαν να χτίζονται στο τέλος του 16ου αιώνα από τους Ισπανούς για να προστατεύσουν την πόλη από τις επιδρομές των πειρατών. Όλο το κέντρο είναι σε αποικιακό ρυθμό με πολύ όμορφα κτίρια και ωραία μπαλκόνια (μιλάω κυριολεκτικά όχι μεταφορικά). Χαρακτηριστικά δείγματα είναι στις παρακάτω φωτογραφίες.
Όπως έγραφα παραπάνω η Cartagena είναι στις ακτές της Καραϊβικής γι αυτό κι έχει μια κουλτούρα Creole που είναι το πάντρεμα αφρικανικών εθίμων (από αυτούς που έφεραν σαν σκλάβους) με ευρωπαϊκά και έθιμα των ιθαγενών. Γι αυτό και στην πόλη κυκλοφορούσαν γυναίκες ντυμένες με αντίστοιχες ενδυμασίες και καλάθια με φρούτα στο κεφάλι (όπως η πρώτη φωτογραφία της ανάρτησης) για να βγάζουν φωτογραφίες με τουρίστες.
Κάνοντας βόλτες στην παλιά πόλη της Cartagena βρήκα ένα Hard Rock Cafe. Αν και ήταν ακόμα νωρίς για τις συνήθειες μου μπήκα μέσα κι έφαγα για να μην την ξαναπατήσω. Μετά, ναρκωμένος από το φαγητό, δεν άντεχα να περπατήσω πίσω στον ξενώνα μου και απφάσισα να πάρω ένα ταξί. Η μάνα του ταξιτζή πρέπει να ήταν πολύ καλή στο βελονάκι διότι είχε γεμίσει το ταξί με σεμεδάκια, καθρέπτης, σκίαστρα, κολώνες, τα πάντα.
17-18 Μαρ
Με κλειστά τα μουσεία και ακυρωμένες τις εκδρομές δεν μου έμενε τίποτα άλλο από το κάνω βόλτες στην πόλη. Αυτή την φορά εκτός από το ιστορικό κέντρο πήγα και στην συνοικία Getsimani (προφέρεται Γετσιμανί και φαντάζομαι ότι βγαίνει από το Γεσθημανή). Η Getsimani είναι η zona rosa της πόλης. Δεν έχει σχέση με τις red district όπως αυτή του Άμστερνταμ αλλά zona rosa εδώ κάτω λένε την περιοχή με τα μπαρ και τα κλάμπ της πόλης. Βέβαια τώρα με την απαγόρευση κυκλοφορίας δεν θα λέει και πολλά πράγματα το βράδυ αλλά την ημέρα είναι αρκετά όμορφη.
Εν αντιθέσει με την παλιά πόλη και την Getsimani η σύγχρονη πόλη δεν έχει κανένα χαρακτήρα.
Κανονικά το Σάββατο 21 Μαρ έπρεπε να εγκαταλείψω την πόλη για να πάω λίγο ανατολικότερα στην πόλη Santa Marta. Λόγω όμως των εκτάκτων περιστάσεων αποφάσισα να παρατείνω την παραμονή μου για 3 τουλάχιστον μέρες. Στην Santa Marta επρόκειτο να κάνω καταδύσεις και να επισκεφθώ 2 εθνικά πάρκα. Σ' επικοινωνία όμως που είχα μου είπαν ότι όλες οι καταδύσεις έχουν ανασταλεί και είμαι σίγουρος ότι και οι εκδρομές θα έχουν σταματήσει. Επιπλέον, στην Καρθαγένη υπάρχει επίτιμο ελληνικό προξενείο (δεν υπάρχει πρεσβεία στην χώρα, θεωρητικά καλύπτεται από την πρεσβεία στο Καράκας της Βενεζουέλας η οποία φυτοζωεί) αν χρειαστεί να εγκαταλείψω την χώρα κι επειδή είναι το μεγαλύτερο λιμάνι της Κολομβίας υπάρχουν μεταφορικές εταιρείες για να στείλω την μηχανή (αν χρειαστεί). Θα δούμε.
Μιχάλης
20 Μαρ
Καρθαγένη των Ινδιών
Μιχάλη καλησπέρα! Έχω καιρό να σου μιλήσω,γιατί στο σπίτι το λαπτοπ τα έχει ψιλοπαίξει και δεν το πολυχρησιμοποιώ. Έίμαστε μέσα όπως πολλοί, είμαι τυχερός όμως γιατι καταλαβεαίνεις ότι δίπλα στο δάσος βγαίνω όποτε θέλω και χάνομαι μέχρι το Πεδίο Βολής και πιο πέρα χωρίς έλεγχο. Η Γιάννα δουλευει κάθε μέρα, αλλά ψυχολογικά είμαστε καλά και μάλλον καλύτερα απο πρίν εγώ, γιατί πάω κάθε μέρα για τρέξιμο και έχω βελτιωθεί πολύ και δεν έχω προβλήματα με τον μηνίσκο. Πρωτόγνωρες καταστάσεις, αλλά να έχουμε κάτι να σου δηιγούμαστε και εμείς όταν επιστρέψεις. Πάντως εγώ εχθές τήρησα την παράδοση και είδα παρέλαση στο youtube και καλύτερα, γιατί ήταν του 1994 χα,χα. Παράκληση, στείλε με κάποιο τρόπο το τηλ. της Μίνι, γιατί έχω αλλάξει συσκευή και έχει μείνει στο τηλ. Προσοχή και να διασκεδάζεις Φιλιά απο όλους!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή