Από το Cali στο Salento

Ο ξενώνας που έμεινα στο Cali είναι σε μια αρκετά καλή περιοχή με εστιατόρια, καταστήματα μοτοσυκλετών, ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο και πολλούς σεκιουριτάδες (ακόμα και στα εστιατόρια). Για να φτάσω ως εκεί όμως την ημέρα που έμπαινα στο Cali πέρασα από άλλες περιοχές στις οποίες τα σκουπίδια ξεχείλιζαν. Διήνυσα έναν φαρδύ δρόμο με 3 λωρίδες ανά κατεύθυνση όπου στις "πλαγιές" του δρόμου ήταν πεταμένα σκουπίδια όπως στις χωματερές. Δεν ξέρω αν ο κόσμος ενοχλείτο ή όχι από αυτήν την κατάσταση αλλά ζούσαν δίπλα στα σκουπίδια και δεν φαίνεται να έκαναν κάτι γι αυτό.

5 Μαρ
Είχα κλείσει ένα walking tour για τις 4 το απόγευμα στο κέντρο του Cali οπότε είχα το πρωινό ελεύθερο και πήγα μια βόλτα στην περιοχή κοντά στον ξενώνα μου φτάνοντας μέχρι το εμπορικό κέντρο ψάχνοντας για λίγο δροσιά. Αν και το Cali είναι σε υψόμετρο 1000 περίπου μέτρων κάνει ζέστη και είχα ξεσυνηθίσει μια και από το Quito και μετά φορούσα ένα ελαφρύ μπουφάν το βράδυ για να βγώ. Στο Cali ακόμα και το βράδυ έβγαινα με βερμούδα και κοντομάνικο.
Λίγο πριν τις 4 το απόγευμα είχα κατέβει στο κέντρο της πόλης κι έκανα βόλτα περιμένοντας να έρθει η ώρα για το walking tour. Πέρασα από την εκκλησία Ermita, η οποία είναι μικρότερο αντίγραφο του καθεδρικού του Ulm της Γερμανίας...

... και από την κεντρική πλατεία στην οποία βέβαια υπάρχει ο καθεδρικός ναός και η έδρα της τοπικής κυβερνήσεως.

Στο κέντρο της πόλης υπάρχει ο ποταμός Cali και αριστερά και δεξιά ένα όμορφο παρκάκι με δένδρα, παγκάκια και πεζόδρομους για τον κόσμο.

Κάνοντας βόλτα σ' αυτό το παρκάκι με πλησίασαν 2 αστυνομικοί και μου είπαν να μην προχωρήσω πιο κάτω όπως πήγαινα διότι δεν έχει τίποτα ενδιαφέρον και καλά θα ήταν να το αποφύγω. Δεν χρειάστηκε να μου το ξαναπούν για να με πείσουν (πάντοτε ακούμε την γνώμη των ντόπιων ειδικά αν είναι αστυνομικοί) και αφού συζητήσαμε λίγο έφυγα για να βρω τον ξεναγό του walking tour. Ενώ είχα κλείσει την ιστορική βόλτα στο κέντρο της πόλης, από δικό τους λάθος είχαν αλλάξει τις ώρες χωρίς να με ειδοποιήσουν και την ώρα που πήγα εγώ είχαν την βόλτα για την salsa. Έτσι έμαθα ότι το Cali έχει μεγάλη παράδοση στην salsa με 360 χιλιάδες επαγγελματίες χορευτές και 1500 ακαδημίες salsa. Την τελευταία εβδομάδα του χρόνου γίνεται μια τεράστια γιορτή salsa που κρατάει 5 μέρες και στην οποία συμπεριλαμβάνεται και μια παρέλαση σε μεγάλο δρόμο της πόλης ο οποίος κλείνει και γίνεται salsadromο, κατά το sambadromο του Ρίο, όπου συμμετέχουν οι ακαδημίες χορού της πόλης αλλά και απλοί πολίτες. Μιά γεύση μπορείτε να πάρετε από το παρακάτω βίντεο στο youtube.
https://www.youtube.com/watch?v=vbjR_7o-93U 
Αφού λοιπόν άκουσα αυτά τα λίγα για την salsa τους παράτησα κι έφυγα δίνοντας ραντεβού για το επόμενο πρωί αφού η salsa είναι (όπως λένε και στο χωριό μου) out of my field of interest. 

6 Μαρ
Την επομένη το πρωί ξαναβρέθηκα μπροστά από την εκκλησία Ermita (που σημαίνει ερημητήριο) και μαζί με μια Γερμανίδα κι ένα ζευγάρι Ολλανδών ξεκινήσαμε την ιστορική βόλτα στο κέντρο της πόλης. Περάσαμε από την κεντρική πλατεία (που είχα περάσει μόνος μου την προηγουμένη) η οποία είναι αφιερωμένη στον Joaquin de Cayzedo και τους στρατιώτες του που το 1813 κήρυξαν την ανεξαρτησία της πόλης από τους Ισπανούς.

Αν κάνουμε ζουμ στην βάση του αγάλματος θα δούμε ότι είναι αφιερωμένο στους "Protomartires de la Independencia Colombiana". Παντού χρήση ελληνικών λέξεων.

Περάσαμε από την εκκλησία του Αγίου Φραγκίσκου (αυτοί οι Φραγκισκανοί δεν είχαν αφήσει πόλη που να μην χτίσουν εκκλησία) η οποία χτισμένη με καφέ τούβλα μοιάζει με βυζαντινή αν και το καμπαναριό έχει αραβικά σχέδια.

Περάσαμε από την παλαιότερη εκκλησία της πόλης, την Merced, που χτίστηκε το 1545 και στο ιερό είχε το άγαλμα της Παναγίας και από κάτω 2 ιθαγενείς να της προσφέρουν ένα καλάθι με τοπικά φρούτα που λέγονται chontaduros.

Ένα chontaduro είχα δοκιμάσει λίγο νωρίτερα. Το σερβίρουν με αλάτι και μέλι. Αν αντί για μέλι έβαζαν λεμόνι θα ήταν σαν τεκίλα. Συνεχίσαμε σ' ένα τοπικό τυπογραφείο που ακόμα τυπώνουν the old fashion way πόστερς για εκδηλώσεις τις πόλης...

... και του οποίου ο εξωτερικός τοίχος ήταν καλυμένος από τέτοια πόστερς.

Τελειώσαμε την βόλτα στην συνοικία San Antonio η οποία είναι η μποέμικη περιοχή της πόλης με θέατρα, εστιατόρια και μπαρ.

Μποέμικη - ξεμποέμικη στο γραφείο (της εταιρείας που οργάνωνε την ξενάγηση) που καταλήξαμε μου συνέστησαν να βάλω την Nikon στην τσάντα μου και να μην κυκλοφορώ έχοντας την κρεμασμένη από τον ώμο. Και όπως έγραψα πιο πάνω, ακούμε τους ντόπιους.

7 Μαρ
Έκανα check-out  κι έφυγα από τον ξενώνα που έμεινα στο Cali για να πάω σ' ένα χωριό γύρω στα 200χλμ βορειότερα με το όνομα Salento.
 https://www.google.es/maps/dir/%CE%9A%CE%AC%CE%BB%CE%B9,+%CE%92%CE%AC%CE%BB%CE%B5+%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BB+%CE%9A%CE%B1%CF%8D%CE%BA%CE%B1,+%CE%9A%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%BC%CE%B2%CE%AF%CE%B1/Salento,+%CE%9A%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BF,+%CE%9A%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%BC%CE%B2%CE%AF%CE%B1/@4.0540909,-76.6116557,9z/data=!3m1!4b1!4m14!4m13!1m5!1m1!1s0x8e30a6f0cc4bb3f1:0x1f0fb5e952ae6168!2m2!1d-76.5319854!2d3.4516467!1m5!1m1!1s0x8e388db58fdb7389:0x279e1388933e2000!2m2!1d-75.5703107!2d4.637365!3e0?hl=el
Ο δρόμος στο μεγαλύτερο μέρος του ήταν σαν αυτοκινητόδρομος κι έτσι μπορούσα να κινηθώ σχετικά γρήγορα. Καμιά 50αριά χλμ πριν το Salento έφυγα από τον αυτοκινητόδρομο και πήρα τον δρόμο για την Αρμενία (!!). Μ' έπιασε και μια βροχή αλλά ευτυχώς ήταν γρήγορη. Το Salento είναι ένα χωριό σε μια πολύ πράσινη περιοχή σε υψόμετρο 2000μ περίπου.

Αφού εγκαταστάθηκα στον ξενώνα μου βγήκα μια βόλτα στο χωριό το οποίο έχει ορισμένα πολύ όμορφα σπίτια. Όπως φαίνεται από την παραπάνω φωτογραφία έπρεπε πάλι να ψάξω να βρω το μπουφάν μου.

Στην κεντρική πλατεία του χωριού έχει κάποια τζιπ τα οποία σε πηγαίνουν στην κοντινή κοιλάδα Valle de Cocora.

Ορισμένα είναι σε πιο μικρό μέγεθος για να κάνουν βόλτες οι οδηγοί μικρής ηλικίας.

Εδώ τα λένε Willys αλλά κάθε άλλο παρά Willys είναι αφού μάλλον κατασκευάζονται στην Κίνα. Με κάτι τέτοια είχα πάει το 2018 στους Καλάς στο Πακιστάν. Αυθεντικό Willys φαίνεται να είναι το τζιπάκι στην παρακάτω φωτογραφία αλλά τώρα έχει γίνει καφενείο.

Σ' έναν ξενώνα ο ιδιοκτήτης έχει φορτώσει ένα τέτοιο τζιπ με όλο το βιός του για να στήνονται οι ομορφονιές και να βγάζουν φωτογραφίες.

8 Μαρ
Ξεκίνησα το πρωί να πάω στην κοιλάδα Cocora (Valle de Cocora) που ήταν ο κύριος λόγος που πήγα στο Salento. Ανέβηκα στην πλατεία του χωριού για να πάρω ένα από τα γνωστά τζιπ. Επειδή είχα λίγο χρόνο στην διάθεση μου κάθησα στο καφενείο με το τζιπ Willys να πιω ένα καφέ και παράλληλα ήθελα να βγάλω μια φωτογραφία την κοπέλα που ήταν κράχτης του διπλανού μαγαζιού ντυμένη με παραδοσιακά ρούχα. Παρ' ότι προσπάθησα να την βγάλω στα μουλωχτά με πήρε πρέφα και ποζάρησε.

Εκείνη την ώρα δεν πρόσεξα ότι είχε το κινητό περασμένο στην μέση της σαν πιστόλα. Είναι πολύ συνηθισμένο εδώ στις κοπέλες, αν δεν έχουν τσέπες, να το φορούν στην μέση ή στο στήθος τους και να μου θυμίζουν την γιαγιά μου που έκρυβε το πορτοφολάκι στον κόρφο της. Όταν ήρθε η ώρα πήγα προς τα τζιπ. Όποιος όμως αργεί, όπως εγώ, δεν μπαίνει μέσα στο τζιπ αλλά κρέμεται απ' έξω σαν σκουπιδιάρης για τα 20-30 λεπτά της διαδρομής.

Στο τζιπ γνωρίστηκα με μια παρέα Κολομβιανών (4 κορίτσια κι ένα αγόρι λίγο σκούρο) με τους οποίους κόλησα σχεδόν για όλη την ημέρα.

Όταν κατεβήκαμε από το τζιπ νοικιάσαμε έναν τοπικό οδηγό και ξεκινήσαμε την βόλτα στην κοιλάδα η οποία είναι διάσημη για ένα μοναδικό τύπο φοίνικα. Στα ισπανικά λέγεται Palmera de cera και στα αγγλικά Wax Palm δηλαδή Κηροφοίνικας. Η επιστημονική του ονμασία είναι Ceroxylon που προφανώς βγαίνει από το ελληνικό "Κηρόξυλον". Λέγεται έτσι διότι ο κορμός του καλύπτεται από κερί. Μπορεί να φτάσει τα 60μ σε ύψος.

Το πάρκο ήταν πολύ όμορφο και πολύ πράσινο...

... γεμάτο με κόσμο πεζούς ή έφιππους.

Είχε και μερικά σημεία για να βγάζει ο κόσμος φωτογραφίες...

... μεταξύ αυτών, άλλο ένα Willys που ανεβαίναν τα κορίτσια.

Την περιοχή διέτρεχε κι ένα όμορφο ποταμάκι.

Κατά τις 4:30 το απόγευμα πήραμε ένα τζιπ για να επιστρέψουμε μόνο που τότε πρόλαβα και μπήκα μέσα στο τζιπ κι άφησα άλλους να κρέμονται. Επιστρέφοντας στο Salento πήγαμε όλοι μαζί να φάμε και να ανταλλάξουμε τηλέφωνα για να στείλουμε τις φωτογραφίες μας.

Μιχάλης
8 Μαρ
Salento