Στις 26 Οκτ, ανήμερα του Αγίου Δημητρίου, χρόνια πολλά στους Δημήτρηδες και τις Δήμητρες καθώς και στην Θεσσαλονίκη που γιορτάζει την απελευθέρωση της, είχα κλείσει μ' ένα τοπικό πρακτορείο να πάω στον παγετώνα Perito Moreno. Άλλωστε αυτός ήταν και ο βασικός λόγος που έφτασα ως εδώ κάτω. Έτσι στις 9 το πρωί ένα minibus πέρασε και με πήρε από το ξενοδοχείο. Στους 10 τουρίστες που μπήκαμε στο minibus, εκτός από μένα υπήρχαν και άλλοι 3 Έλληνες που είχαν έρθει να δουν τον παγετώνα.
Μετά από μια ώρα διαδρομή όπου ο ξεναγός μας εξηγούσε διάφορα πράγματα για τον παγετώνα καθώς και για την χλωρίδα και την πανίδα του εθνικού πάρκου Los Glaciares (= οι παγετώνες) εντός του οποίου βρίσκεται όχι μόνο ο Perito Moreno αλλά και άλλοι παγετώνες, φτάσαμε σ' ένα λιμανάκι της λίμνης Argentino απ' όπου θα παίρναμε ένα καραβάκι για να πάμε στον Perito Moreno. Πλησιάζοντας τον παγετώνα το θέαμα είναι πραγματικά εντυπωσιακό.
Το ύψος του "τοίχου" είναι 50-70 μέτρα ενώ υπάρχουν άλλα 200 μέτρα κάτω από το νερό. Το πλάτος είναι 7 χλμ και το μήκος είναι 30 χλμ. Ο παγετώνας κινείται με ταχύτητα 2 μέτρων την ημέρα.
Πολύς κόσμος στο καραβάκι έτρεχε να φωτογραφίσει τον παγετώνα ή να φωτογραφηθεί μ' αυτόν.
Μεταξύ αυτών βέβαια κι εγώ.
Αφού για καμιά ώρα το καραβάκι γύρναγε γύρω-γύρω μετά μας γύρισε στο λιμανάκι γι αποβίβαση. Από εκεί ξαναπήραμε το minibus και πήγαμε σ' ένα σημείο απ' όπου μπορούσες να δεις τον παγετώνα από πολύ κοντά. Μου φαίνεται ότι οι φωτογραφίες τα λένε όλα:
Για άλλη μια ώρα περπατούσαμε στις εξέδρες και βγάζαμε φωτογραφίες με τον ξεναγό να μας εξηγεί διάφορα πράγματα ενώ πού και πού ακουγόταν ο χαρακτηριστικός θόρυβος κομματιών πάγου που ξεκολούσαν από τον παγετώνα κι έπεφταν με πάταγο στην λίμνη. Τέλος, ενθουσιασμένοι από το θέαμα μπήκαμε στο minibus για να επιστρέψουμε στο Calafate.
Την επομένη, 27 Οκτ, είχα κλείσει να πάω σε άλλους παγετώνες. 7:30 το πρωί (ωχ) ένα λεωφορείο πέρναγε έξω από τον ξενώνα να με πάρει ενώ το θερμόμετρο έδειχνε 4 βαθμούς κι εγώ φορούσα ότι χειμωνιάτικο έχω φέρει. Σε λιγότερο από μια ώρα μας άφηνε σε άλλο λιμανάκι από της προηγουμένης απ' όπου θα πέρναμε το καραβάκι για μια κρουαζιέρα διαρκείας 5 ωρών.
Η λίμνη Lago Argentino είναι η μεγαλύτερη λίμνη της χώρας με έκταση λίγο παραπάνω από 1500 τετρ. χλμ. Εισχωρεί στην ξηρά εκεί που υπάρχουν οι παγετώνες και σχηματίζει βασικά 2 βραχίονες, τον βόρειο και τον νότιο. Αρχικά πήγαμε στον βόρειο για να φτάσουμε τον παγετώνα Upsala, Επειδή όμως υπάρχουν όγκοι πάγου που έχουν αποκοπεί από τον παγετώνα, δεν μπορείς να πλησιάσεις πιο κοντά από 10 χλμ. Αυτοί οι όγκοι πάγου είναι σαν πραγματικά παγόβουνα.
Πάνω στο πλοίο υπήρχαν 3 επαγγελματίες φωτογράφοι οι οποίοι φωτογράφιζαν όποιον ήθελε με φόντο τα παγόβουνα στο μπροστινό κατάστρωμα. Φαντάζεστε τί γινόταν!!
Εγώ είχα κάτσει στο πάνω κατάστρωμα και απολάμβανα την θέα ενώ ο περισσότερος κόσμος προσπαθούσε να φωτογραφηθεί με τα παγόβουνα.
Φεύγοντας από εκεί πήγαμε στον νότιο βραχίονα της λίμνης για να δούμε τον παγετώνα Spegazzini. Φτάνοντας, κάπως έτσι έβλεπε τον παγετώνα ο καπετάνιος από την γέφυρα....
... κάπως έτσι εμείς απ' έξω...
... κάπως έτσι οι άλλοι από μέσα...
.... και κάπως έτσι οι άλλοι από το άλλο πλοίο.
Αφού χαζέψαμε κάμποση ώρα κι αυτόν τον παγετώνα τα μαζέψαμε και ξεκινήσαμε την επιστροφή μας στο λιμάνι αναχώρησης.
Στο δρόμο για το El Calafate, μέσα στο λεωφορείο δεν καταλαβαίναμε πόσο αέρας φυσούσε έξω μέχρι που παρατηρήσαμε την σκόνη που σηκωνόταν από τις όχθες της λίμνης.
Οι πιό παρατηρητικοί ίσως πρόσεξαν ότι χαμηλά στην φωτογραφία υπάρχει ένας γκαούτσο και μερικά άλογα που τρέχουν.
Όταν όμως δεν φύσαγε η φύση ήταν όμορφη.
Μιχάλης
El Calafate
27 Οκτ. (Ημέρα εκλογών εδώ)
Μετά από μια ώρα διαδρομή όπου ο ξεναγός μας εξηγούσε διάφορα πράγματα για τον παγετώνα καθώς και για την χλωρίδα και την πανίδα του εθνικού πάρκου Los Glaciares (= οι παγετώνες) εντός του οποίου βρίσκεται όχι μόνο ο Perito Moreno αλλά και άλλοι παγετώνες, φτάσαμε σ' ένα λιμανάκι της λίμνης Argentino απ' όπου θα παίρναμε ένα καραβάκι για να πάμε στον Perito Moreno. Πλησιάζοντας τον παγετώνα το θέαμα είναι πραγματικά εντυπωσιακό.
Το ύψος του "τοίχου" είναι 50-70 μέτρα ενώ υπάρχουν άλλα 200 μέτρα κάτω από το νερό. Το πλάτος είναι 7 χλμ και το μήκος είναι 30 χλμ. Ο παγετώνας κινείται με ταχύτητα 2 μέτρων την ημέρα.
Πολύς κόσμος στο καραβάκι έτρεχε να φωτογραφίσει τον παγετώνα ή να φωτογραφηθεί μ' αυτόν.
Μεταξύ αυτών βέβαια κι εγώ.
Αφού για καμιά ώρα το καραβάκι γύρναγε γύρω-γύρω μετά μας γύρισε στο λιμανάκι γι αποβίβαση. Από εκεί ξαναπήραμε το minibus και πήγαμε σ' ένα σημείο απ' όπου μπορούσες να δεις τον παγετώνα από πολύ κοντά. Μου φαίνεται ότι οι φωτογραφίες τα λένε όλα:
Για άλλη μια ώρα περπατούσαμε στις εξέδρες και βγάζαμε φωτογραφίες με τον ξεναγό να μας εξηγεί διάφορα πράγματα ενώ πού και πού ακουγόταν ο χαρακτηριστικός θόρυβος κομματιών πάγου που ξεκολούσαν από τον παγετώνα κι έπεφταν με πάταγο στην λίμνη. Τέλος, ενθουσιασμένοι από το θέαμα μπήκαμε στο minibus για να επιστρέψουμε στο Calafate.
Την επομένη, 27 Οκτ, είχα κλείσει να πάω σε άλλους παγετώνες. 7:30 το πρωί (ωχ) ένα λεωφορείο πέρναγε έξω από τον ξενώνα να με πάρει ενώ το θερμόμετρο έδειχνε 4 βαθμούς κι εγώ φορούσα ότι χειμωνιάτικο έχω φέρει. Σε λιγότερο από μια ώρα μας άφηνε σε άλλο λιμανάκι από της προηγουμένης απ' όπου θα πέρναμε το καραβάκι για μια κρουαζιέρα διαρκείας 5 ωρών.
Η λίμνη Lago Argentino είναι η μεγαλύτερη λίμνη της χώρας με έκταση λίγο παραπάνω από 1500 τετρ. χλμ. Εισχωρεί στην ξηρά εκεί που υπάρχουν οι παγετώνες και σχηματίζει βασικά 2 βραχίονες, τον βόρειο και τον νότιο. Αρχικά πήγαμε στον βόρειο για να φτάσουμε τον παγετώνα Upsala, Επειδή όμως υπάρχουν όγκοι πάγου που έχουν αποκοπεί από τον παγετώνα, δεν μπορείς να πλησιάσεις πιο κοντά από 10 χλμ. Αυτοί οι όγκοι πάγου είναι σαν πραγματικά παγόβουνα.
Πάνω στο πλοίο υπήρχαν 3 επαγγελματίες φωτογράφοι οι οποίοι φωτογράφιζαν όποιον ήθελε με φόντο τα παγόβουνα στο μπροστινό κατάστρωμα. Φαντάζεστε τί γινόταν!!
Εγώ είχα κάτσει στο πάνω κατάστρωμα και απολάμβανα την θέα ενώ ο περισσότερος κόσμος προσπαθούσε να φωτογραφηθεί με τα παγόβουνα.
Φεύγοντας από εκεί πήγαμε στον νότιο βραχίονα της λίμνης για να δούμε τον παγετώνα Spegazzini. Φτάνοντας, κάπως έτσι έβλεπε τον παγετώνα ο καπετάνιος από την γέφυρα....
... κάπως έτσι εμείς απ' έξω...
... κάπως έτσι οι άλλοι από μέσα...
.... και κάπως έτσι οι άλλοι από το άλλο πλοίο.
Αφού χαζέψαμε κάμποση ώρα κι αυτόν τον παγετώνα τα μαζέψαμε και ξεκινήσαμε την επιστροφή μας στο λιμάνι αναχώρησης.
Στο δρόμο για το El Calafate, μέσα στο λεωφορείο δεν καταλαβαίναμε πόσο αέρας φυσούσε έξω μέχρι που παρατηρήσαμε την σκόνη που σηκωνόταν από τις όχθες της λίμνης.
Οι πιό παρατηρητικοί ίσως πρόσεξαν ότι χαμηλά στην φωτογραφία υπάρχει ένας γκαούτσο και μερικά άλογα που τρέχουν.
Όταν όμως δεν φύσαγε η φύση ήταν όμορφη.
Μιχάλης
El Calafate
27 Οκτ. (Ημέρα εκλογών εδώ)
Μιχάλη, σ ευχαριστούμε για την ωραίες εικόνες και περιγραφές σου, μας ταξιδεύεις μαζί σου, ανυπομονούμε για την επόμενή σου αναρτηση . ΚΑΛΑ ΤΑΞΙΔΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΒΒΑΪΔΗ
Γιώργο σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Οι παγετώνες ήταν πράγματι εντυπωσιακοί.
ΔιαγραφήΚαταπληκτικό Το θέαμα με τους παγετώνες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΙδιαίτερα αυτούς που είδες από κοντά μέσα από το νερό.