Από την Αργεντινή στην Χιλή και από το El Calafate στο Puerto Natales

Την τελευταία μέρα που έμεινα στο El Calafate είχα κανονίσει άλλη μια εκδρομή, αυτήν την φορά σ' ένα χωριό που λέγεται El Chalten και απέχει λίγο παραπάνω από 200 χλμ από το El Calafate. Αυτό σημαίνει μια διαδρομή 3 ωρών με το λεωφορείο. Το πρωί της Δευτέρας 28 Οκτ λοιπόν (χρόνια πολλά σε όλους), κατά τις 7 (ωχ, ωχ, ωχ) ντυμένος πάλι με όλα τα χειμωνιάτικα ρούχα που έχω μαζί μου αφού η θερμοκρασία ήταν 0 βαθμούς (μ' αρέσει που έλεγα πριν φύγω από την Ελλάδα ότι πάω στο νότιο ημισφαίριο που έχει καλοκαίρι) μπήκα σ' ένα λεωφορείο και μαζί με κάμποσους άλλους πήγαμε στο El Chalten. Το El Chalten είναι ένα μικρό χωριό το οποίο έχει αναπτυχθεί επειδή είναι στα όρια του εθνικού πάρκου Los Glaciares και στην περιοχή έχει βουνά για ορειβασία. Όλη η οικονομία του χωριού στηρίζεται στις υπηρεσίες που προσφέρονται στους τουρίστες. Οι ιθύνοντες του χωριού, έξυπνα σκεπτόμενοι, έχουν πάει στο El Calafate το οποίο έχει πολύ περισσότερο τουρισμό εξ αιτίας του παγετώνα Perito Moreno, και έχουν ανοίξει τουριστικό γραφείο το οποίο διαφημίζει το χωριό τους και κάνει προσφορές για μετάβαση και διαμονή.
Γύρω από το El Chalten υπάρχουν διάφορα βουνά εντυπωσιακότερο των οποίων είναι το Fitz Roy.

Το ίδιο το El Chalten δεν με ενθουσίασε, ίσως επειδή μου είχαν πει ότι είναι πολύ όμορφο και περίμενα κάτι παραπάνω. Έχει μερικά ωραία κτίρια τα οποία είναι είτε ξενώνες είτε καφέ και φαγάδικα

... αλλά τίποτα παραπάνω. Ουσιαστικά εκεί πήγαμε για να περπατήσουμε στο βουνό. Κλείνοντας την εκδρομή είχα 2 επιλογές: Ή να περπατήσω με οδηγό ή να περπατήσω μόνος. Εγώ πήρα την δεύτερη επιλογή που ήταν φθηνότερη. Αφού φτάσαμε, πήγαμε σ' ένα hostel όπου μας έδωσαν ένα σακουλάκι με τρόφιμα, πήραμε και οδηγίες για τα μονοπάτια και φύγαμε. Το μονοπάτι που περπάτησα λεγόταν sendero Fitz Roy (όπου sendero=μονοπάτι, οι πιο παλιοί ίσως θυμούνται το Sendero Luminoso, μια αντάρτικη μαρξιστική ομάδα στο Περού που δραστηριοποιείτο τις δεκαετίες 70-80 και στα ελληνικά είχε μεταφραστεί ως Φωτεινό Μονοπάτι). Πήρα λοιπόν κι εγώ ένα πολύ ωραίο και φωτεινό μονοπάτι και χάζευα την θέα είτε προς την κοιλάδα και τον ποταμό Rio de vuelves...

... είτε προς την κορυφή Fitz Roy.

Λίγο πιο κάτω συνάντησα την λίμνη Capri (Laguna Capri) και όπως ο Paulo Coelho στις όχθες του ποταμού Πιέδρα κάθησε κι έκλαψε, έτσι κι εγώ στις όχθες της λίμνης Capri κάθησα κι έφαγα τα σάντουιτς που μας είχαν δώσει βλέποντας αυτές τις καταπληκτικές εικόνες.

Περπάτησα συνολικά περίπου 3,5 ώρες που δεν ήταν πολύ αλλά ήταν ευχάριστα για να μην πιαστώ. Κατεβαίνοντας στο El Chalten, και αφού είχα χρόνο, κάθισα να δροσιστώ από την πεζοπορία πίνοντας μία Red Ale και απολαμβάνονατς την λιακάδα.
Την επομένη, 29 Οκτ, κατά τις 10:30 το πρωί, με το θερμόμετρο να δείχνει 6 βαθμούς, πλήρωσα τον ξενώνα που έμενα, καβάλησα την μηχανή κι έφυγα με προορισμό το Puerto Natales της Χιλής.
https://www.google.cl/maps/dir/El+Calafate,+%CE%A3%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B1+%CE%9A%CF%81%CE%BF%CF%85%CE%B6,+%CE%91%CF%81%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%AE/%CE%A0%CE%BF%CF%85%CE%AD%CF%81%CF%84%CE%BF+%CE%9D%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%B5%CF%82,+Natales/@-51.0481139,-72.2213058,8z/data=!4m24!4m23!1m15!1m1!1s0xbdbb0cc0138f62cb:0x30d4035d88e4dc69!2m2!1d-72.2647982!2d-50.337969!3m4!1m2!1d-70.7846753!2d-51.0273919!3s0xbdba0426faf2f2ab:0xaa4222e04f3a42c6!3m4!1m2!1d-72.3361915!2d-51.5374201!3s0xbdb01d53abf005af:0x377cf47b630e17cf!1m5!1m1!1s0xbdafe7e2d70d725b:0x8fc7c55d2a5eba9f!2m2!1d-72.4977407!2d-51.7308935!3e0?hl=el 
Γύρω στα 50 χλμ άρχισε ο δρόμος να ανηφορίζει μέχρι που έφτασα σε υψόμετρο 1000 μέτρων περίπου. Αν σκεφτεί κανείς ότι το El Calafate είναι σε υψόμετρο 350 μέτρων και είχε 6 βαθμούς φανταστείτε τί κρύο έκανε στα 1000! Είχα καιρό να οδηγήσω την μηχανή σε τέτοιες θερμοκρασίες και είχα ξεσυνηθίσει. Ευτυχώς η μέρα ήταν ηλιόλουστη κι ένιωθα ότι ο ήλιος με ζέσταινε. Μετά τα μισά, και αφού είχα πιεί μια ζεστή σοκολάτα, κατέβηκα και από το υψόμετρο, ο καιρός έστρωσε και μπορούσα να σταματήσω για καμιά φωτογραφία.
Και στις 2 πλευρές του δρόμου υπάρχουν ιδιωτικά ράντσα όπου οι τοπικοί καουμπόυδες εκτρέφουν κυρίως πρόβατα και λίγα γελάδια. Αυτά τα ράντσα λέγονται estancias και είναι τόσο μεγάλα που ο χάρτης που έχω που καλύπτει Χιλή και Αργεντινή δείχνει και τις estancias. Από τον δρόμο δε, δεν βλέπεις τίποτα άλλο παρά μόνον την πύλη. Σε μία τέτοια σταμάτησα για μία φωτό.

Παρακάτω μπορούσες να συναντήσεις ένα βενζινάδικο στην μέση του πουθενά που ακόμα και η ταμπέλα του έχει στραβώσει από τους δυνατούς ανέμους ...

... ή ένα παρατημένο ξενοδοχείο

Σε ορισμένα σημεία όμως η θέα σε αποζημίωνε.

Και μια καλλιτεχνική:

Μετά από 6 ώρες στον δρόμο έφτασα στα σύνορα Αργεντινής - Χιλής τα οποία ευτυχώς δεν είχαν κίνηση και μετά τις απαραίτητες διατυπώσεις, κι έχοντας βάλει μια ακόμα σφραγίδα στο διαβατήριο μου, έκανα την Χιλή την 53η χώρα που πατάω το πόδι μου.

Μιχάλης
Puerto Natales
30 Οκτ