Στην "θάλασσα" της Ουγγρίας*

* Πριν πολλά χρόνια στην Θήβα ένας τύπος μπαίνει σ' ένα sports cafe, απ' αυτά με τις μεγάλες οθόνες που δείχνουν ματς. Κοιτώντας την οθόνη βλέπει ότι έπαιζε η Εθνική Ελλάδος (ποδόσφαιρο) και ακολουθεί ο εξής διάλογος:

- Με ποιούς παίζουμε;

- Με τους Ούγγρους.

- Α, ωραία. Εδώ ή στην Ουγγρία;

Αφού έσωσα την ψυχή μου στην ορθόδοξη Ρουμανία πήρα τον δρόμο για την καθολική Ουγγαρία. Από το πρωί της 24ης Αυγ που θα έφευγα ο καιρός ήταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Βαριά συννεφιά και αραιά και πού λίγος ήλιος. Αφού χαιρέτησα τον Ζαχαρία, τον Ρουμάνο ιδιοκτήτη της πανσιόν που έμενα στο Μαραμούρες, κι ετοιμάστηκα να φύγω άρχισε η φθορά, δηλαδή ξεκίνησε να βρέχει. Έτσι ανέστειλα για λίγο την αναχώρηση και καλά έκανα διότι μετά κράτησε και δεν έβρεξε. Ήλιος όμως βγήκε όταν διέσχισα τα σύνορα, κι εδώ ευτυχώς χωρίς έλεγχο. Στην Ουγγαρία αυτή την φορά δεν πήγα για εξερεύνηση αλλά για να περάσω τράνζιτ διότι είναι η ενδιάμεση χώρα από Ρουμανία για Σλοβενία. Άλλωστε στην Βουδαπέστη είχα έρθει πριν 30 χρόνια και είχα γιορτάσει την πρωτοχρονιά του 96. 

Μία πόλη που βόλευε, για λόγους αποστάσεως, να μείνω αλλά είχα διαβάσει και καλά πράγματα είναι η πόλη Eger. Το ξενοδοχείο που έκλεισα ήταν στο κέντρο. Ακριβώς εκεί που ξεκινούν οι πεζόδρομοι του ιστορικού κέντρου και περίπου 40 μέτρα από την είσοδο του κάστρου της πόλης. Έτσι αφού τακτοποιήθηκα το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να πάω στο κάστρο.

Από 'κει πάνω έχει και ωραία θέα προς το κέντρο της πόλης.

Το κέντρο του Eger είναι μικρό, πεζοδρομημένο βέβαια και αρκετά όμορφο.

Η ίδια πλατεία με την πιό πανω φωτογραφία αλλά από πιό χαμηλά.

Βρέθηκα και στον Καθεδρικό ναό της πόλης ο οποίος εξωτερικά έχει αρχαιοελληνικό στυλ με κίονες...

... και την ώρα που πήγα εγώ είχε λειτουργία. Το εσωτερικό του ήταν πολύ όμορφο.

Την επομένη άφησα πίσω μου το Eger με προορισμό την λίμνη Balaton. Η Balaton είναι η μεγαλύτερη λίμνη της Ευρώπης με επιφάνεια που καλύπτει 600 τετραγωνικά χλμ. Για τους Ούγγρους που η χώρα τους είναι περίκλειστη θεωρείται θάλασσα και πολλοί έρχονται το καλοκαίρι για τα "μπανια του λαού". Είδα πολλούς που κολυμπούσαν, άλλους που έκαναν ιστιοπλοΐα ενώ υπάρχουν και πλοιάρια που κάνουν συγκοινωνία με την απέναντι ακτή ή άλλα που σε κάνουν "κρουαζιέρα".

Μπορεί να μοιάζει με θάλασσα (για τους Ούγγρους) αλλά θάλασσα δεν είναι.

Το Balatonfured που έμεινα εγώ ήταν δοξασμένη λουτρόπολη στον 19ο αιώνα τότε που το jet-set της Ευρώπης πήγαινε στο Balatonfured, στο Baden Baden και σε αντίστοιχες λουτροπόλεις της Ελβετίας. Κάπου έχει και θερμές πηγές και πολύς κόσμος πήγαινε εκεί για να θεραπευτεί.
Το επόμενο πρωί, 26 Αυγ, πήγα σ' ένα κοντινό χωριό που λέγεται Tihany και βρίσκεται σε μια προεξοχή σαν χερσόνησο που κάνει το έδαφος στην λίμνη. Εκεί υπάρχει ένα μοναστήρι Βενεδικτίνων μοναχών που χτίστηκε τον 11ο αιώνα στα χρόνια του Σχίσματος.

Από μέσα είναι πιό εντυπωσιακό απ' ότι απ' έξω, με το ιερό του...

... τον άμβωνα...

... και το εκκλησιαστικό όργανο πάνω από την είσοδο.

Το βράδυ, εκτός απ' αυτούς που περπατούν δίπλα στην λίμνη υπάρχουν κι αυτοί που κάνουν βόλτες μέσα στην λίμνη με αυτά τα περίεργα φωτιζόμενα σκάφη τα οποία μάλλον είναι ηλεκτρικά διότι είχαν ένα joystick για χειριστήριο και δεν έκαναν καθόλου θόρυβο.

Πέρα απ' αυτά που μπορεί να κάνει κάποιος μέσα στην λίμνη, η περιοχή έλκει και αυτούς που αρέσκονται στην ποδηλασία αφού υπάρχουν περισσότερα από 200 χλμ ποδηλατοδρόμων που κυκλωνουν όλη την λίμνη. Είναι γεγονός ότι πολλοί ποδηλάτες όλων των ηλικιών ήταν συχνά στους δικούς τους δρόμους οι οποίοι διασταυρώνονταν με τους δρόμους των οχημάτων. Γενικά πρόσεξα ότι η Ουγγαρία έχει εκτεταμένο δίκτυο ποδηλατοδρόμων και πολλές φορές ήταν παράλληλα με τους κανονικούς δρόμους.

Μιχάλης

27 Αυγ

Bled Σλοβενίας