Gilgit - Karimabad στους Ισμαηλίτες

Σήμερα ξυπνήσαμε με την άνεση μας στο Gilgit αφού δεν είχαμε να κάνουμε μεγάλη διαδρομή. Κατεβήκαμε για πρωινό στο εστιατόριο του ξενοδοχείου το οποίο είχε καταπληκτική θέα στα γύρω βουνά. Αμέσως μετά κατέβηκα με μια συνταξιδιώτισα στους κήπους του ξενοδοχείου για φωτογραφίες.

Μετά κατεβήκαμε για μια βόλτα στο Gilgit. Η πόλη ήταν γεμάτη θέματα για φωτογραφία. Κρίμα που το δίκτυο είναι αργό και δεν μπορώ ν’ ανεβάσω περισσότερες. Οι άνθρωποι μοιάζουν περισσότερο με Αφγανούς παρά με Πακιστανούς. Ήταν όλοι τους φιλικοί και όλοι πρόθυμοι να τους φωτογραφίσουμε. Η περιοχή που είναι το Gilgit και η Hunza ήταν ανεξάρτητο κράτος μέχρι το 1967 που ενσωματώθηκε στο Πακιστάν. Για να ενωθούν με την χώρα απαίτησαν και πήραν κάποια μορφή αυτονομίας

Στην συνέχεια ξεκινήσαμε για να πάμε στην Hunza παίρνοντας πάλι τον Karakorum Highway και στον δρόμο σταματήσαμε για να φωτογραφίσουμε την κορυφή Rakaposhi στα 7788 μέτρα.

 

Ο δρόμος κινείται κατά μήκος του ποταμού Hunza που είναι παραπόταμος του ποταμού Gilgit ο οποίος είναι παραπόταμος του Ινδού. Hunza είναι ο ποταμός, Hunza είναι η περιοχή, Karimabat είναι η πόλη και Hunza ή Hunzakuts είναι οι άνθρωποι που κατοικούν εδώ. Θρησκευτικά είναι Ισμαηλίτες η οποία είναι αίρεση του Σιιτικού δόγματος. Είναι πιο φιλελεύθεροι από τους υπόλοιπους μουσουλμάνους και ηγέτης είναι ο γνωστός κοσμοπολίτης Αγά Χαν ο οποίος έχει ένα παλάτι εδώ, ένα στην Ελβετία, ένα στην Νέα Υόρκη, ένα στο Παρίσι, ένα στην Αίγυπτο και απ’ ότι έμαθα μια βίλα στην Πάτμο. Είναι ιδιοκτήτης αλόγων ιπποδρομίας με δικό του ιπποφορβείο και λέσχη ιστιοπλοίας στην Σαρδηνία. Όλοι οι ηγέτες των Ισμαηλιτών λέγονται Αγά Χαν και ξεχωρίζουν από το νούμερο (1ος, 2ος κλπ).

Η πόλη του Kariambad βρίσκεται σε υψόμετρο 2300μ περίπου, είναι σε μια κοιλάδα και γύρω-γύρω είναι γεμάτη βουνά κι επειδή από το Karimabad ξεκινούν πολλές ορειβατικές αποστολές για τις κορυφές των Ιμαλαϊων ο κόσμος είναι εξοικιωμένος με τους ξένους. Τα περισσότερα μαγαζιά πωλούν είδη ορειβασίας ή τοπική τέχνη. Ως φυλή οι Hunza ισχυρίζονται ότι είναι απόγονοι πέντε περιπλάνωμενων στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Στην πραγματικότητα είναι ένα συνονθύλευμα και μπορείς να δείς ανθρώπους με μογγολικά χαρακτηριστικά, μάυρους σαν τους υπόλοιπους Πακιστανούς μέχρι και κατάλευκους γαλανομάτηδες σαν Ευρωπαίους. Ακόμα και κοκκινομάληδες. Όπως έγραψα πιο πάνω είναι πιο φιλελεύθεροι από τους υπόλοιπους μουσουλμάνους κι έτσι μπορεί κάποιος να δει γυναίκες να κυκλοφορούν χωρίς συνοδεία ανδρός ακόμα και ακάλυπτες. Το ποσοστό αλφαβητισμού φτάνει το 92% το οποίο είναι εξαιρετικό για το Πακιστάν. Ενδεχομένως αυτό το γεγονός να βοηθάει και στην φιλελευθεροποίηση τους. Υπάρχουν αρκετοί υπεραιωνόβιοι σε αντίθεση με το υόλοιπο Πακιστάν που το προσδόκιμο ζωής είναι γύρω στα 60. Οι ίδιοι θεωρούν ότι αυτό οφείλεται στην διατροφή τους με πολλά φρούτα, το χυμό βερύκοκου και στο νερό που πίνουν που προέρχεται από τους παγετώνες. Βέβαια αυτό το νερό δεν τολμάει να το πιεί κανένας ξένος.

Μπαίνοντας στην πόλη πήγαμε να επισκεφθούμε το κάστρο της, πάνω σ’ ένα ύψωμα, τ’ οποίο ήταν και ο χώρος κατοικίας των προγόνων του Αγά Χαν. Τώρα ο τελευταίος το χάρισε στην πόλη και έχτισε ένα καινούργιο πιο χαμηλά. Ανεβαίνοντας με τα πόδια στο κάστρο πέσαμε σ’ έναν γάμο και ορμήξαμε να τους φάμε με τις φωτογραφίες. Ευτυχώς οι άνθρωποι ήταν πολύ φιλικοί και καθόντουσαν να τους φωτογραφίσουμε. 

Άλλες Μογγόλες κι άλλες Ευρωπαίες. Όλες ακάλυπτες όμως

 

Όταν ανεβήκαμε στο κάστρο είχαμε μια καταπληκτική θέα στα χιονισμένα βουνά τριγύρω. 

 

Αφού ξεναγηθήκαμε στο κάστρο, το οποίο μοιάζει λίγο με το παλάτι του Δαλάι Λάμα στην Λάσα του Θιβέτ αλλά σε μικρογραφία, 

 

κατηφορίσαμε προς το ξενοδοχείο για να εγκατασταθούμε. Τα ξενοδοχεία της περιοχής έχουν κάτι περίεργες πινακίδες στην είσοδο της ρεσεψιόν.

Το δείπνο ήταν για άλλη μια φορά καυτερό αλλά καλό. Ευτυχώς που μ’ αρέσουν τα καυτερά αλλιώς θα είχα πρόβλημα.

Αύριο το πρόγραμμα λέει βόλτες στην εγγύς περιοχή και διανυκτέρευση στο ίδιο ξενοδοχείο με το υπερβολικά αργό διαδίκτυο.

Μιχάλης
Karimabad
8 Μαϊου