Όταν έμενα στις Βρυξέλλες η διεύθυνση μου ήταν Avenue des Eoliennes. Τότε, παρ' ότι είχα ψάξει να βρω τί σημαίνει δεν είχα καταλήξει κάπου. Τελικά μία κοπέλα σε ένα ταξιδιωτικό γραφείο μου είχε πεί ότι είναι κάποια νησάκια στα ανοιχτά της Σικελίας. Έτσι τώρα που βρέθηκα στην Σικελία δεν έχασα την ευκαιρία να τα επισκεφθώ. Στα ελληνικά λέγονται Αιολίδες νήσοι και είναι 8 νησάκια συνολικά σημαντικότερα των οποίων είναι το Lipari (που είναι και πρωτεύουσα), το Vulcano, το Salina (στ' οποίο εξελισσόταν και η ιστορία της ταινίας "ο ταχυδρόμος" (Il Postino)), το Panarea και το Stromboli στο οποίο εξελισσόταν η ομώνυμη ταινία του Roberto Rosselini του 1950 με την Ingrid Bergman.
Εμείς σήμερα επιλέξαμε να πάμε στα 2 τελευταία. Αρχικά πιάσαμε στο Panarea το οποίο παρά το μικρό μέγεθος του ήταν πανέμορφο. Έχει έναν κεντρικό δρόμο ο οποίος είναι πολύ στενός κι έτσι τα μόνα οχήματα που κυκλοφορούν στο νησί είναι scooter, τρίκυκλα και αυτοκινητάκια του γκολφ. Ακόμα και οι καραμπινιέροι έχουν ένα τέτοιο ηλεκτρικό αυτοκινητάκι με καρούμπαλο. Παρακάτω είναι μερικές φωτογραφίες από το Panarea.
Το απόγευμα φύγαμε από το Panarea και πήγαμε στο Stromboli. Το Stromboli το είχα πρωτοακούσει έφηβος από μια πιτσαρία που είχε στην Αθήνα (όπως και το Sorrento που βρέθηκα τις προάλλες). Μετά έτυχε να δω και την ταινία του Rosselini οπότε είχα μια εικόνα η οποία όμως ήταν τελείως διαφορετική από την πραγματικότητα. Το νησί είναι τουριστικό κυρίως γι ανθρώπους οι οποίοι ανεβαίνουν στο ηφαίστειο. Το υψόμετρο είναι περίπου 900 μέτρα και η ανάβαση δεν πρέπει να είναι πολύ δύσκολη. Εμείς κάναμε μια βόλτα στο νησί το οποίο δεν ήταν τόσο όμορφο όσο το Panarea.
Λίγο πριν την δύση ξανασαλπάραμε και αρχικά πήγαμε απέναντι από το Stromboli να δούμε έναν βράχο με ιδιαίτερο πέτρωμα.....
......και μετά με άλλα πολλά σκάφη στηθήκαμε κάτω από το ηφαίστειο μπας και δούμε να βγάζει τίποτα φλόγες. Αλλά παρά το ότι το ηφαίστειο κάπνιζε οι μόνες λάμψεις που είδαμε ήταν των φλας αυτών που είχαν ανέβει πάνω και φωτογράφιζαν το ηφαίστειο από ψηλά.
Αφού το Stromboli δεν μας έκανε την χάρη τα μαζέψαμε και επιστρέψαμε στο Milazzo στην Σικελία απ' όπου είχαμε φύγει το μεσημέρι.
Μιχάλης
Milazzo
31 Μαϊου
Εμείς σήμερα επιλέξαμε να πάμε στα 2 τελευταία. Αρχικά πιάσαμε στο Panarea το οποίο παρά το μικρό μέγεθος του ήταν πανέμορφο. Έχει έναν κεντρικό δρόμο ο οποίος είναι πολύ στενός κι έτσι τα μόνα οχήματα που κυκλοφορούν στο νησί είναι scooter, τρίκυκλα και αυτοκινητάκια του γκολφ. Ακόμα και οι καραμπινιέροι έχουν ένα τέτοιο ηλεκτρικό αυτοκινητάκι με καρούμπαλο. Παρακάτω είναι μερικές φωτογραφίες από το Panarea.
 |
| Χαρακτηριστικό του νησιού είναι η μαύρες παραλίες όπως στην Περίσσα της Σαντορίνης, εξ αιτίας της ηφαιστειακής δραστηριότητας. |
Λίγο πριν την δύση ξανασαλπάραμε και αρχικά πήγαμε απέναντι από το Stromboli να δούμε έναν βράχο με ιδιαίτερο πέτρωμα.....
......και μετά με άλλα πολλά σκάφη στηθήκαμε κάτω από το ηφαίστειο μπας και δούμε να βγάζει τίποτα φλόγες. Αλλά παρά το ότι το ηφαίστειο κάπνιζε οι μόνες λάμψεις που είδαμε ήταν των φλας αυτών που είχαν ανέβει πάνω και φωτογράφιζαν το ηφαίστειο από ψηλά.
Μιχάλης
Milazzo
31 Μαϊου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου