Άλλη μια μέρα ξυπνήσαμε με την άνεση μας αφού το πρόγραμμα προέβλεπε και δεύτερη διανυκτέρευση στο Πεσαβάρ. Έτσι στις 9:00 το πρωί όλοι ήμαστε έτοιμοι στο λόμπυ του ξενοδοχείου γι αναχώρηση. Δεν ήταν όμως έτοιμη η αστυνομία η οποία έπρεπε να μας συνοδεύσει στις εξορμήσεις μας. Μια ώρα αργότερα ξεκινήσαμε την ξενάγηση από το μουσείο της Πεσαβάρ το οποίο είναι ένα παλιό αποικιακό κτίριο των Άγγλων.
Στο ισόγειο είχε εκθέματα της τέχνης ghandarah δηλαδή βουδιστικά καλλιτεχνήματα φτιαγμένα κατά την ελληνιστική τεχνοτροπία ενώ στον 1ο όροφο είχε κυρίως λαογραφικά αντικείμενα από διάφορες φυλές του Πακιστάν συμπεριλαμβανομένων και των Καλάς.
Συνεχίσαμε πηγαίνοντας σ' ένα τζαμί στ' οποίο εγώ δεν μπήκα μέσα διότι βαρέθηκα να μένω ξυπόλυτος γι αυτές τις δουλειές. Άλλωστε έχω δει κάμποσα τζαμιά.
Στην συνέχεια περπατήσαμε στην αγορά της παλιάς πόλης (παζάρι) συνοδευόμενοι πάντα από ένοπλους αστυνομικούς. Εκτός από τους αστυνομικούς μας συνόδευε και ένας τοπικός δημοσιογράφος ο οποίος μας βρήκε στο τζαμί. Εντυπωσιάστηκε διότι είμαστε οι πρώτοι ξένοι που ήρθαμε στην πόλη μετά τον πόλεμο. Έτσι ερχόταν παντού μαζί μας βγάζοντας μας συνεχώς φωτογραφίες. Αύριο ή θα είμαστε πρώτη είδηση στις τοπικές εφημερίδες ή θα είμαστε σε κρεμμασμένες κόλλες χαρτί με την επιγραφή WANTED DEAD OR ALIVE με μεγάλα γράμματα σε όλες τις γιάφκες των Ταλιμπάν. Και βέβαια όσο αξιοθέατο ήταν αυτοί για μας άλλο τόσο (ίσως και περισσότερο) ήμαστε κι εμείς γι αυτούς. Ότι και να πει κανείς για την αγορά του Πεσαβάρ θα είναι λίγο. Θ' αφήσω λίγο τις εικόνες να μιλήσουν για μένα.
Στο παρακάτω βίντεο έξω από την πύλη της Καμπούλ φαίνεται ο χαοτικός ρυθμός της πόλης αλλά και πώς όλοι παρατηρούν αυτό το αξιοπερίεργο θέαμα, τους ξένους:
Τελειώνοντας και με την παλιά αγορά επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας για λίγο ξεκούραση. Επειδή η υπόλοιπη μέρα ήταν ελεύθερη, πολλοί από εμάς πήραν αυτοκίνητο από το ξενοδοχείο (τ' οποίο διέθεται και wifi μάλιστα) και κάναμε άλλη μια βόλτα στην πόλη και στην παλιά αγορά. Το μποτιλιάρισμα ήταν απίστευτο διότι αύριο ξεκινάει ο μήνας του ραμαζανιού και όλοι είχαν βγεί στην πόλη για να ψωνίσουν. Στην δε παλιά αγορά ο θόρυβος και η αέναη κίνηση ήταν τόσα που στο τέλος ζαλιζόσουν. Ακόμα μερικές φωτογραφίες:
Έχω πάει σε πολλές ανατολίτικες αγορές, όπως του Αλ-Χαλίλ στο Κάιρο, αλλά αυτή εδώ ήταν το κάτι άλλο. Όταν επέστρεψα στο ξενοδοχείο το μόνο που ήθελα να κάνω ήταν να μπω για ντουζ και να τρίβομαι, να τρίβομαι, να τρίβομαι. Κι αυτό έκανα. Μετά κατέβηκα στο εστιατόριο κι έφαγα καυτερό φαγητό για 13η συνεχόμενη μέρα. Έχω την εντύπωση ότι μόνον τ' αγγούρια δεν καίνε εδώ.
Πρακτικά το ταξίδι έχει σχεδόν τελειώσει. Αύριο επιστρέφουμε στο Ισλαμαμπάντ και τα ξημερώματα της Παρασκευής πετάμε για Κωνσταντινούπολη και το ίδιο βράδυ για Θεσσαλονίκη. Και την άλλη μέρα, φεύγω με την μηχανή για την Τοσκάνη.
Μιχάλης
16 Μαϊου
Πεσαβάρ
Συνεχίσαμε πηγαίνοντας σ' ένα τζαμί στ' οποίο εγώ δεν μπήκα μέσα διότι βαρέθηκα να μένω ξυπόλυτος γι αυτές τις δουλειές. Άλλωστε έχω δει κάμποσα τζαμιά.
Στην συνέχεια περπατήσαμε στην αγορά της παλιάς πόλης (παζάρι) συνοδευόμενοι πάντα από ένοπλους αστυνομικούς. Εκτός από τους αστυνομικούς μας συνόδευε και ένας τοπικός δημοσιογράφος ο οποίος μας βρήκε στο τζαμί. Εντυπωσιάστηκε διότι είμαστε οι πρώτοι ξένοι που ήρθαμε στην πόλη μετά τον πόλεμο. Έτσι ερχόταν παντού μαζί μας βγάζοντας μας συνεχώς φωτογραφίες. Αύριο ή θα είμαστε πρώτη είδηση στις τοπικές εφημερίδες ή θα είμαστε σε κρεμμασμένες κόλλες χαρτί με την επιγραφή WANTED DEAD OR ALIVE με μεγάλα γράμματα σε όλες τις γιάφκες των Ταλιμπάν. Και βέβαια όσο αξιοθέατο ήταν αυτοί για μας άλλο τόσο (ίσως και περισσότερο) ήμαστε κι εμείς γι αυτούς. Ότι και να πει κανείς για την αγορά του Πεσαβάρ θα είναι λίγο. Θ' αφήσω λίγο τις εικόνες να μιλήσουν για μένα.
 |
| Οι κυρίες με τα έγχρωμα μαντήλια δεν είναι Πακιστανές αλλά της παρεάς μας. |
 |
| Χάος |
 |
| Έτσι ψήνουν το μπιφτέκι. Προσέξτε που όλοι οι άλλοι πλην του ψήστη κοιτούν εμάς. |
Τελειώνοντας και με την παλιά αγορά επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας για λίγο ξεκούραση. Επειδή η υπόλοιπη μέρα ήταν ελεύθερη, πολλοί από εμάς πήραν αυτοκίνητο από το ξενοδοχείο (τ' οποίο διέθεται και wifi μάλιστα) και κάναμε άλλη μια βόλτα στην πόλη και στην παλιά αγορά. Το μποτιλιάρισμα ήταν απίστευτο διότι αύριο ξεκινάει ο μήνας του ραμαζανιού και όλοι είχαν βγεί στην πόλη για να ψωνίσουν. Στην δε παλιά αγορά ο θόρυβος και η αέναη κίνηση ήταν τόσα που στο τέλος ζαλιζόσουν. Ακόμα μερικές φωτογραφίες:
Έχω πάει σε πολλές ανατολίτικες αγορές, όπως του Αλ-Χαλίλ στο Κάιρο, αλλά αυτή εδώ ήταν το κάτι άλλο. Όταν επέστρεψα στο ξενοδοχείο το μόνο που ήθελα να κάνω ήταν να μπω για ντουζ και να τρίβομαι, να τρίβομαι, να τρίβομαι. Κι αυτό έκανα. Μετά κατέβηκα στο εστιατόριο κι έφαγα καυτερό φαγητό για 13η συνεχόμενη μέρα. Έχω την εντύπωση ότι μόνον τ' αγγούρια δεν καίνε εδώ.
Πρακτικά το ταξίδι έχει σχεδόν τελειώσει. Αύριο επιστρέφουμε στο Ισλαμαμπάντ και τα ξημερώματα της Παρασκευής πετάμε για Κωνσταντινούπολη και το ίδιο βράδυ για Θεσσαλονίκη. Και την άλλη μέρα, φεύγω με την μηχανή για την Τοσκάνη.
Μιχάλης
16 Μαϊου
Πεσαβάρ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου