8 Νοε
Τα ξημερώματα της 8ης Νοε (χρόνια πολλά στους Μιχάληδες, Γαβρίληδες, Ταξιάρχες, Αγγέλους, Σταμάτηδες και τα θυληκά τους) η θερμοκρασία στο Gobernador Costa ήταν -1. Έβαλα λοιπόν πάλι τα χειμωνιάτικα μου κι έφυγα βόρεια για το San Carlos de Bariloche. Ο άνεμος είχε κόψει, ο ήλιος είχε βγεί και ανέβαζε την θερμοκρασία και η άσφαλτος στο μεγαλύτερο μέρος ήταν καλή. Και η θέα δεν πήγαινε πίσω.
Μέχρι που άρχισα να βλέπω δένδρα, ποταμάκια κλπ.
Η θερμοκρασία άρχισε ν' ανεβαίνει τόσο που σε κάποια στάση έβγαλα την επένδυση από το μπουφάν και τα χειμερινά γάντια. Αυτό πρέπει να είχα να το κάνω καμιά 15αριά μέρες! Όσο πλησίαζα προς το Bariloche η διαδρομή γινόταν όλο και πιο όμορφη.
Μέχρι που βγαίνοντας από μια στροφή αντίκρυσα αυτό το θέαμα:
Έφτασα στο Bariloche και πήγα κατευθείαν στο στούντιο που είχα κλείσει από το AirB&B και τ' οποίο είχε γκαράζ στο υπόγειο για να παρκάρω την μηχανή. Αλλά ωιμέ!! (διάβαζα πολλά κόμικς όταν ήμουν μικρός), δεν δεχόντουσαν μηχανές. Ούτε και όταν τους είπα ότι είναι τόσο ακριβή όσο ένα αυτοκίνητο. Και τότε άρχισαν οι συνεννοήσεις με τον σπιτονοικοκύρη, ο οποίος δεν ήταν παρών, για το που θα παρκάρω την μηχανή. Να μην πολυλογώ βρήκα ένα πάρκινγκ 2 τετράγωνα πιο κάτω τους έδωσα και σχεδόν 21 ευρώ για τις 4 μέρες και την άφησα εκεί.
Το studio πάντως είναι σε κεντρικότατο σημείο σ' ένα τεράστιο κτίριο (εκτιμώ ότι πρέπει να είναι του 70-80) που έχει και θυρωρό. Η θέα από το δωμάτιο μου είναι εξαιρετική.
9 Νοε
Την επομένη (χρόνια πολλά στους Νεκτάριους και τις Νεκταρίες) ξύπνησα με την ησυχία μου και βγήκα μια βόλτα στην πόλη. Πήγα στο γραφείο τουρισμού του δήμου, που είναι στην παραπάνω πλατεία, να πάρω πληροφορίες για την πόλη. Έβγαλα και μια φωτογραφία της πλατείας από κάτω που στο κέντρο της έχει ένα άγαλμα του Στρατηγού Rocca.
Εντύπωση μου έκαναν τα εξής: Κατ' αρχάς ο Στρατηγός δείχνει σαν παλιοσειρά ΚΨΜιτζής λιποτάκτης με την μπέρτα ριγμένη στους ώμους του. Επίσης πρώτη φορά βλέπω άγαλμα εφίππου όπου το ιπποειδές δείχνει περισσότερο σαν ψοφίμι παλιομούλαρο παρά σαν αδάμαστο άτι επιβήτορας που με το ζόρι το χαλιναγωγεί ο Στρατηγός.
Τέλος πάντων, αφού έφαγα το πρωινό μου σε παρακείμενο καφέ, γύρισα στο studio φόρεσα τα ρούχα της μηχανής και έφυγα για το χωριό Villa la Angostura ακολουθώντας την παρακάτω διαδρομή.
https://www.google.com.ar/maps/dir/%CE%A3%CE%B1%CE%BD+%CE%9A%CE%AC%CF%81%CE%BB%CE%BF%CF%82+%CE%BD%CF%84%CE%B5+%CE%9C%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%BB%CF%8C%CF%84%CF%83%CE%B5,+%CE%A1%CE%AF%CE%BF+%CE%9D%CE%AD%CE%B3%CF%81%CE%BF/Villa+La+Angostura,+%CE%9D%CE%B9%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%AD%CE%BD/@-40.9482729,-71.6752769,10z/data=!3m1!4b1!4m13!4m12!1m5!1m1!1s0x961a7b1520c860e5:0x8210ae97cb7b9a65!2m2!1d-71.3102778!2d-41.1334722!1m5!1m1!1s0x9610bf42e48faa93:0x205ebc786470b636!2m2!1d-71.6417984!2d-40.7627426?hl=el
Και το Bariloche και η Angostura είναι πάνω στην λίμνη Nahuel Huapi. Αφού ξέμπλεξα από την κίνηση της πόλη και τα check-points της αστυνομίας (είχαν 5 σε απόσταση 20 χλμ) ξεχύθηκα στον δρόμο ο οποίος ήταν πολύ καλός, ακολουθούσε την ακτογραμμή της λίμνης και ήταν όλο στροφές. Μου φαίνεται ότι ήταν η πρώτη φορά που ευχαριστιόμουν διαδρομή στην Νότιο Αμερική μετά από όλα αυτά τα ισιάδια που έχω περάσει (κι έχω κάνει πάνω από 5000 χλμ). Και η θέα;
Η ίδια η Angostura δεν μ' ενθουσίασε αλλά είχε 1-2 ξενοδοχεία πανέμορφα.
Αφού τσίμπησα κάτι εκεί, ξανακαβάλησα την μηχανή και γύρισα πίσω στο Bariloche.
10 Νοε
Στις 10 Νοε η μέρα ξημέρωσε ηλιόλουστη. Είχα σκεφτεί να κάνω κάποιες κοντινές βόλτες κι επειδή θα ήταν κοντινές είπα να πάρω πρωινό εκεί που θα σταματούσα. Και καλά έκανα. Η πρώτη στάση ήταν στο βουνό Cerro Campanario όπου άφησα την μηχανή και πήρα ένα μικρό τελεφερίκ - καρεκλάκι σαν αυτά που έχουν στα χιονοδρομικά και ανέβηκα στην κορυφή του βουνού στα 1050 περίπου μέτρα. Εκεί είχε ένα καφενείο στ' οποίο πήρα το πρωινό μου απολαμβάνοντας την θέα.
Κι ένα βιντεάκι με πλήρη κάλυψη του τοπίου.
Αφού τέλειωσα από εκεί ξανακατέβηκα στον δρόμο με το καρεκλάκι, πήρα την μηχανή και συνέχισα. Λίγο πιο κάτω ξανασταμάτησα για φωτογραφίες. Το τοπίο ήταν πανέμορφο, ο καιρός ηλιόλουστος και δεν μπορούσες να μην σταματάς για φωτογραφίες. Επειδή ήταν και Κυριακή πολύς κόσμος είχε βγεί βόλτα στην λίμνη.
Συνεχίζοντας έκανα 3 χλμ χωματόδρομο και βγήκα σ' ένα χωριό που λέγεται Colonia Suiza (= αποικία Ελβετία). Προφανώς οι πρώτοι κάτοικοι πρέπει να ήταν Ελβετοί άποικοι αν και ποτέ δεν έβλεπα τον λόγο γιατί ένας Ελβετός να φύγει από την Ελβετία. Κάθε Κυριακή και Τετάρτη εκεί έχει κάτι σαν πανηγύρι με τοπικά και χειροποίητα προϊόντα. Ο κόσμος κάνει τις βόλτες του, τρώει και πίνει υπό τους ήχους ζωντανής μουσικής.
Είχε και μερικά πολύ ωραία κτίρια.
Κάπου εκεί κάθισα κι έφαγα κάτι ενώ η εστιατόρισα μου έλεγε ότι ήμουν ο πρώτος Έλληνας που περνάω από τα μέρη τους. Συνεχίζοντας πιο κάτω σταμάτησα σ' ένα λιμανάκι που λέγεται Puerto Panuelo και απ' όπου φεύγουν καραβάκια για 2 νησάκια της λίμνης. Δεν είναι όμως συγκοινωνία αλλά καραβάκια πρακτορείων. Δηλαδή δεν μπορεί να πάει κάποιος μόνος του στα νησάκια αλλά μόνο οργανωμένα και με ξενάγηση. Όταν πήγα εγώ ότι ήταν να φύγει είχε φύγει αλλά δεν έχασα την ευκαιρία να βγάλω και εδώ μερικές φωτογραφίες.
Εκεί βρήκα και μια παρέα Αργεντίνων μοτοσυκλετιστών (καμιά 10αριά πρέπει να ήταν) ένας εκ των οποίων είχε μηχανή ίδια με την δική μου. Είναι η πρώτη που βλέπω στην Αργεντινή και νόμιζα ότι δεν κυκλοφορεί εδώ. Αφού συζητήσαμε λίγη ώρα ευχηθήκαμε καλά ταξίδια και εγώ γύρισα στο Bariloche.
Μιχάλης
10 Νοε
San Carlos de Bariloche.
Τα ξημερώματα της 8ης Νοε (χρόνια πολλά στους Μιχάληδες, Γαβρίληδες, Ταξιάρχες, Αγγέλους, Σταμάτηδες και τα θυληκά τους) η θερμοκρασία στο Gobernador Costa ήταν -1. Έβαλα λοιπόν πάλι τα χειμωνιάτικα μου κι έφυγα βόρεια για το San Carlos de Bariloche. Ο άνεμος είχε κόψει, ο ήλιος είχε βγεί και ανέβαζε την θερμοκρασία και η άσφαλτος στο μεγαλύτερο μέρος ήταν καλή. Και η θέα δεν πήγαινε πίσω.
Έφτασα στο Bariloche και πήγα κατευθείαν στο στούντιο που είχα κλείσει από το AirB&B και τ' οποίο είχε γκαράζ στο υπόγειο για να παρκάρω την μηχανή. Αλλά ωιμέ!! (διάβαζα πολλά κόμικς όταν ήμουν μικρός), δεν δεχόντουσαν μηχανές. Ούτε και όταν τους είπα ότι είναι τόσο ακριβή όσο ένα αυτοκίνητο. Και τότε άρχισαν οι συνεννοήσεις με τον σπιτονοικοκύρη, ο οποίος δεν ήταν παρών, για το που θα παρκάρω την μηχανή. Να μην πολυλογώ βρήκα ένα πάρκινγκ 2 τετράγωνα πιο κάτω τους έδωσα και σχεδόν 21 ευρώ για τις 4 μέρες και την άφησα εκεί.
Το studio πάντως είναι σε κεντρικότατο σημείο σ' ένα τεράστιο κτίριο (εκτιμώ ότι πρέπει να είναι του 70-80) που έχει και θυρωρό. Η θέα από το δωμάτιο μου είναι εξαιρετική.
9 Νοε
Την επομένη (χρόνια πολλά στους Νεκτάριους και τις Νεκταρίες) ξύπνησα με την ησυχία μου και βγήκα μια βόλτα στην πόλη. Πήγα στο γραφείο τουρισμού του δήμου, που είναι στην παραπάνω πλατεία, να πάρω πληροφορίες για την πόλη. Έβγαλα και μια φωτογραφία της πλατείας από κάτω που στο κέντρο της έχει ένα άγαλμα του Στρατηγού Rocca.
Τέλος πάντων, αφού έφαγα το πρωινό μου σε παρακείμενο καφέ, γύρισα στο studio φόρεσα τα ρούχα της μηχανής και έφυγα για το χωριό Villa la Angostura ακολουθώντας την παρακάτω διαδρομή.
https://www.google.com.ar/maps/dir/%CE%A3%CE%B1%CE%BD+%CE%9A%CE%AC%CF%81%CE%BB%CE%BF%CF%82+%CE%BD%CF%84%CE%B5+%CE%9C%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%BB%CF%8C%CF%84%CF%83%CE%B5,+%CE%A1%CE%AF%CE%BF+%CE%9D%CE%AD%CE%B3%CF%81%CE%BF/Villa+La+Angostura,+%CE%9D%CE%B9%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%AD%CE%BD/@-40.9482729,-71.6752769,10z/data=!3m1!4b1!4m13!4m12!1m5!1m1!1s0x961a7b1520c860e5:0x8210ae97cb7b9a65!2m2!1d-71.3102778!2d-41.1334722!1m5!1m1!1s0x9610bf42e48faa93:0x205ebc786470b636!2m2!1d-71.6417984!2d-40.7627426?hl=el
Και το Bariloche και η Angostura είναι πάνω στην λίμνη Nahuel Huapi. Αφού ξέμπλεξα από την κίνηση της πόλη και τα check-points της αστυνομίας (είχαν 5 σε απόσταση 20 χλμ) ξεχύθηκα στον δρόμο ο οποίος ήταν πολύ καλός, ακολουθούσε την ακτογραμμή της λίμνης και ήταν όλο στροφές. Μου φαίνεται ότι ήταν η πρώτη φορά που ευχαριστιόμουν διαδρομή στην Νότιο Αμερική μετά από όλα αυτά τα ισιάδια που έχω περάσει (κι έχω κάνει πάνω από 5000 χλμ). Και η θέα;
 |
| Αν δεν ήταν και γεμάτος ο τόπος καλώδια! |
10 Νοε
Στις 10 Νοε η μέρα ξημέρωσε ηλιόλουστη. Είχα σκεφτεί να κάνω κάποιες κοντινές βόλτες κι επειδή θα ήταν κοντινές είπα να πάρω πρωινό εκεί που θα σταματούσα. Και καλά έκανα. Η πρώτη στάση ήταν στο βουνό Cerro Campanario όπου άφησα την μηχανή και πήρα ένα μικρό τελεφερίκ - καρεκλάκι σαν αυτά που έχουν στα χιονοδρομικά και ανέβηκα στην κορυφή του βουνού στα 1050 περίπου μέτρα. Εκεί είχε ένα καφενείο στ' οποίο πήρα το πρωινό μου απολαμβάνοντας την θέα.
 |
| Στο βάθος φαίνεται το S. C. de Bariloche |
 |
| Απολαμβάνοντας την λιακάδα και την θέα. |
Αφού τέλειωσα από εκεί ξανακατέβηκα στον δρόμο με το καρεκλάκι, πήρα την μηχανή και συνέχισα. Λίγο πιο κάτω ξανασταμάτησα για φωτογραφίες. Το τοπίο ήταν πανέμορφο, ο καιρός ηλιόλουστος και δεν μπορούσες να μην σταματάς για φωτογραφίες. Επειδή ήταν και Κυριακή πολύς κόσμος είχε βγεί βόλτα στην λίμνη.
Μιχάλης
10 Νοε
San Carlos de Bariloche.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου