15 Νοε
Σήμερα συμπλήρωσα έναν μήνα από τότε που ξεκίνησα από το Μπουένος Άιρες και όλα βαίνουν καλώς, δόξα τω Θεώ.
Το πρωί ξύπνησα κατά τις 9 έχοντας ευχαριστηθεί ύπνο σ' ένα πολύ ωραίο και μαλακό κρεβάτι. Έβρεχε αλλά η θέα από το δωμάτιο ήταν πολύ ωραία.
Ο ξενώνας είναι 2 χλμ έξω από το κοντινότερο χωριό οπότε αν βρέχει δεν κάνεις τίποτα ή κινείσαι μέσα στην βροχή. Εγώ, αφού έφαγα ένα πολύ ωραίο πρωινό, επέλεξα να μείνω μέσα και να κάνω δουλειές στο ίντερνετ. Είχα δει άλλωστε ότι το μεσημέρι θα σταματούσε να βρέχει όπως και έγινε. Τότε καβάλησα την μηχανή και πήγα στην πιο κοντινή κωμόπολη στα 9 χλμ που λέγεται Puerto Varas. Μετά από μια μικρή περιπλάνηση στο κέντρο της πόλης βρήκα ένα μαγαζί κινητής τηλεφωνίας και αγόρασα μία τοπική κάρτα sim για να έχω τηλέφωνο και δεδομένα. Μετά πέρασα και από το δημοτικό γραφείο τουριστικών πληροφοριών και ξεκίνησα για μια βόλτα στην πόλη. Αυτό που πουλάει το Puerto Varas είναι η γερμανικότητα του. Προφανώς έχει φτιαχτεί από Γερμανούς μετανάστες και αυτό που προτείνουν είναι να κάνεις μια συγκεκριμμένη διαδρομή για να δεις ορισμένα ιστορικά κτίρια. Αυτά τα κτίρια μπορεί να είναι ιστορικά αλλά δεν είναι όμορφα ή καλοδιατηρημένα. Δεν είναι δηλαδή επαύλεις ή μεγάλες αστικές κατοικίες κι έτσι δεν έβγαλα καμία φωτογραφία. Είχε μια ωραία εκκλησία...
... και μερικά ωραία αλλά σύγχρονα κτίρια.
Το Puerto Varas βρίσκεται πάνω σε λίμνη (εξ ου και το Puerto), την ίδια λίμνη που βρίσκεται και ο ξενώνας που μένω. Μετά το μεσημέρι που ο καιρός είχε φτιάξει για τα καλά ο κόσμος είχε βγεί κι έκανε βόλτες στην λίμνη, μπάνιο ή Stand-Up Paddle.
Από την άλλη μεριά της λίμνης υπάρχει ένα ηφαίστειο τ' οποίο είναι ωραία να κάθεσαι σ' ένα παραλίμνιο παγκάκι και να το χαζεύεις στην λιακάδα.
Τελειώνοντας από το Puerto Varas πήρα την μηχανή, έκανα μια παραλιακή βόλτα και επέστρεψα στον ξενώνα μου.
16 Νοε
Πάλι ευχαριστήθηκα ύπνο και ξύπνησα με την ησυχία μου κατά τις 9 αφού το πρόγραμμα προέβλεπε κοντινές βόλτες. Φεύγοντας από τον ξενώνα μου πήγα στο χωριό Frutillar το οποίο ήταν στα 15 χλμ. Το Frutillar διακρίνεται σε 2 χωριά. Το Frutillar alto και το Frutillar bajo (δηλαδή πάνω Frutillar και κάτω Frutillar όπως λέμε πάνω Παναγιά, κάτω Παναγιά, πέρα Παναγιά και ζήτω ο Γκόρτσος). Το πάνω Frutillar δεν λέει τίποτα. Είναι ένα χωριό άχρωμο με εργαζόμενο κόσμο. Το κάτω Frutillar όμως είναι πάνω στην λίμνη και, όπως το Puerto Varas έχει γερμανική καταγωγή. Πάνω στην λίμνη έχει μερικά πολύ όμορφα κτίρια.
Αυτό το τελευταίο είναι Β&Β και νωρίς το απόγευμα έκατσα και απόλαυσα ένα τσάι μέντα.
Το παρακάτω κτίριο που στηρίζεται με πασάλους μέσα στην λίμνη είναι ένα θέατρο - μέγαρο μουσικής. Το ίδιο βράδυ μάλιστα είχε συναυλία με Βρετανούς σολίστες μουσικής μπαρόκ.
Συνέχισα και σε 1-2 παραλίμνια χωριά ακόμα τα οποία όμως δεν έλεγαν τίποτα οπότα τα μάζεψα κι επέστρεψα στον ξενώνα μου.
17 Νοε
Ήρθε η μέρα να φύγω κι από τον ωραίο ξενώνα που έμενα στην λίμνη Llanquihue. Ενώ όταν ξύπνησα έβρεχε, όταν ήρθε η ώρα να φύγω η βροχή είχε σταματήσει. Έτσι διάλεξα να ξαναπάω την διαδρομή δίπλα στην λίμνη που είχα κάνει την προηγουμένη μέχρι το Frutillar και από εκεί να βγώ στον αυτοκινητόδρομο. Γιατί να πάω από τον αυτοκινητόδρομο; Διότι, πρώτον, ο καιρός προβλεπόταν βροχερός και, δεύτερον, δεν είχε άλλον δρόμο για να πάω μέχρι την Valdivia που είχα κλείσει να μέινω. Μέχρι το Frutillar και τα πρώτα χλμ του αυτοκινητόδρομου ο καιρός ήταν στεγνός. Μετά με έπιασε μια μπόρα αλλά καμιά 10ριά χλμ πιο κάτω υπήρχε ένα ΣΕΑ οπότε μπήκα μέσα και περίμενα να περάσει πίνοντας έναν καπουτσίνο με γεύση βανίλια. Πράγματι με το που σταμάτησε ξαναβγήκα στους δρόμους και έμεινα στεγνός μέχρι λίγο πριν την Valdivia που με ξανάπιασε. Έφτασα στην Valdivia, εγκαταστάθηκα στο Airbnb που είχα κλείσει, έκλεισα και την μηχανή στην αυλή τους και κατέβηκα με τα πόδια στο κέντρο. Η Valdivia είναι κοντά στην θάλασσα και συνδέεται μ' αυτή μ' ένα ποτάμι. Κατεβαίνοντας στο λιμανάκι είδα δεμένο ένα...
... υποβρύχιο!!! Προχώρησα λίγο παρακάτω και είδα ένα εκκρεμές του Φουκώ...
... στο οποίο αναφέρεται και ο Ουμπέρτο Έκο, κλεισμένο σε ένα γυάλινο πλαίσιο.
Θα έχετε ακούσει ότι αυτήν την εποχή στην Χιλή γίνονται διάφορα επεισόδια κατά της κυβέρνησης. Η Valdivia δεν απετέλεσε εξαίρεση και τα σημάδια από τις φωτιές είναι εμφανή στους δρόμους. Χειρότερα είναι στα κρατικά κτίρια όπως η νομαρχία της περιοχής.
Αριστερά από την είσοδο, ότι είναι κλειστό με σανίδια ήταν κάποτε μια μεγάλη τζαμαρία. Ορισμένα τζάμια στέκουν ακόμα όρθια, τα περισσότερα όμως έχουν καταστραφεί. Γενικά όλη η πόλη απέπνεε μια κακομοιριά παρ' ότι έχει παρυδάτιο μέτωπο. Ίσως έφταιγε και το γεγονός ότι ήταν Κυριακή και σχεδόν τα πάντα στο κέντρο ήταν κλειστά. Μόνο όταν πήγα σε ένα εμπορικό, κέντρο ψάχνοντας κάποιο εξάρτημα για την action camera, αισθάνθηκα ότι ήμουν σε μια πόλη της δύσης. Σαν να ήταν άλλος κόσμος εκεί από αυτόν που ήταν απ' έξω.
Θυμάστε όταν ήμουν στο Puerto Natales που είπα ότι μοιάζουν τσαπατσούληδες; Ιδού άλλη μια απόδειξη. Απορώ πώς βγάζουν άκρη οι εναερίτες τους.
Στο εμπορικό χτύπησα μια Pizza Hut αφού τα περισσότερα εστιατόρια εκτός ήταν κλειστά και μετά το έκοψα με τα πόδια για το δωμάτιο μου.
18 Νοε
Την επομένη ξανακατέβηκα στο κέντρο της πόλης να την ξαναδώ μήπως και άλλαζα γνώμη αφού ο καιρός ήταν καλύτερος και η μέρα ήταν εργάσιμη. Έβγαλα φωτογραφία το μοναδικό κτίριο που μου άρεσε...
... πέρασα από την αγορά Fluvial όπου αριστερά πουλάνε φρούτα και δεξιά ψάρια...
... όπου ότι περισσεύει από ψάρι το πετάνε δίπλα εκεί που παραμονεύουν κάθε είδους ψαροπούλια.
Μετά πήρα ένα καραβάκι που σε κάνει βόλτα στον ποταμό Valdivia και στο νησάκι Teja. Είδα το υποβρύχιο από άλλη πλευρά και διαπίστωσα ότι εκτός από τους ναύτες ξεκουράζονται κι άλλοι εκεί.
Είδα όμορφα κτίρια τα οποία φαίνονται μόνο από το ποτάμι...
... είδα κι όμορφες περιοχές.
Όταν ξεμπάρκαρα πήγα μια βόλτα στον πανεπιστημιακό βοτανικό κήπο που βρίσκεται στο νησί Teja...
... και μετά, ξαναπερνώντας την γέφυρα για να βρεθώ στο κέντρο της πόλης, χάζευα τους θαλάσσιους λέοντες που απλώναν τα κορμιά τους σε μια πλωτή εξέδρα.
Είναι γνωστό ότι η Χιλή είναι σεισμογενής χώρα αφού από κάτω της συγκρούεται η τεκτονική πλάκα Νάζκα (του Ειρηνικού ωκεανού) με την τεκτονική πλάκα της Νοτίου Αμερικής. Η Valdivia είναι από τις πόλεις που συχνά δέχονται τις δονήσεις των σεισμών. Η πιο μεγάλη από αυτές συνέβη στις 22 Μαΐου του 1960, λίγο μετά τις 3 το μεσημέρι όταν την χτύπησε ένας σεισμός μεγέθους 9,5 βαθμών ο οποίος είναι και ο μεγαλύτερος που έχει καταγραφεί παγκοσμίως. Όπως είναι φυσικό ακολούθησε ένα παλιρροϊκό κύμα (γνωστό ως τσουνάμι) με ύψος που έφτασε σε ορισμένα σημεία τα 25μ. Όπως αναφέρει το Wikipedia, το πλοίο Canelos βυθίστηκε αφού πρώτα πήγε μπρος-πίσω 1,5 χλμ. Και βέβαια επειδή όλα αυτά συνδέονται, μετά από 2 μέρες εξεράγη και το ηφαίστειο Cordon Caulle που είναι λίγο πιο νότια. Τελικά την έβγαλαν καθαρή με μόνο 5700 νεκρούς, αν αναλογιστεί κανείς την εποχή και τα τριά κακά που τους βρήκαν.
Μιχάλης
Valdivia
18 Νοε
Σήμερα συμπλήρωσα έναν μήνα από τότε που ξεκίνησα από το Μπουένος Άιρες και όλα βαίνουν καλώς, δόξα τω Θεώ.
Το πρωί ξύπνησα κατά τις 9 έχοντας ευχαριστηθεί ύπνο σ' ένα πολύ ωραίο και μαλακό κρεβάτι. Έβρεχε αλλά η θέα από το δωμάτιο ήταν πολύ ωραία.
 |
| Τα 2 κτίρια αυτά δεν είναι ξενοδοχεία αλλά κατοικίες. |
Από την άλλη μεριά της λίμνης υπάρχει ένα ηφαίστειο τ' οποίο είναι ωραία να κάθεσαι σ' ένα παραλίμνιο παγκάκι και να το χαζεύεις στην λιακάδα.
16 Νοε
Πάλι ευχαριστήθηκα ύπνο και ξύπνησα με την ησυχία μου κατά τις 9 αφού το πρόγραμμα προέβλεπε κοντινές βόλτες. Φεύγοντας από τον ξενώνα μου πήγα στο χωριό Frutillar το οποίο ήταν στα 15 χλμ. Το Frutillar διακρίνεται σε 2 χωριά. Το Frutillar alto και το Frutillar bajo (δηλαδή πάνω Frutillar και κάτω Frutillar όπως λέμε πάνω Παναγιά, κάτω Παναγιά, πέρα Παναγιά και ζήτω ο Γκόρτσος). Το πάνω Frutillar δεν λέει τίποτα. Είναι ένα χωριό άχρωμο με εργαζόμενο κόσμο. Το κάτω Frutillar όμως είναι πάνω στην λίμνη και, όπως το Puerto Varas έχει γερμανική καταγωγή. Πάνω στην λίμνη έχει μερικά πολύ όμορφα κτίρια.
 |
| Αυτό είναι σχολείο |
 |
| Η Γερμανική προέλευση είναι εμφανής |
 |
Το παρακάτω κτίριο που στηρίζεται με πασάλους μέσα στην λίμνη είναι ένα θέατρο - μέγαρο μουσικής. Το ίδιο βράδυ μάλιστα είχε συναυλία με Βρετανούς σολίστες μουσικής μπαρόκ.
17 Νοε
Ήρθε η μέρα να φύγω κι από τον ωραίο ξενώνα που έμενα στην λίμνη Llanquihue. Ενώ όταν ξύπνησα έβρεχε, όταν ήρθε η ώρα να φύγω η βροχή είχε σταματήσει. Έτσι διάλεξα να ξαναπάω την διαδρομή δίπλα στην λίμνη που είχα κάνει την προηγουμένη μέχρι το Frutillar και από εκεί να βγώ στον αυτοκινητόδρομο. Γιατί να πάω από τον αυτοκινητόδρομο; Διότι, πρώτον, ο καιρός προβλεπόταν βροχερός και, δεύτερον, δεν είχε άλλον δρόμο για να πάω μέχρι την Valdivia που είχα κλείσει να μέινω. Μέχρι το Frutillar και τα πρώτα χλμ του αυτοκινητόδρομου ο καιρός ήταν στεγνός. Μετά με έπιασε μια μπόρα αλλά καμιά 10ριά χλμ πιο κάτω υπήρχε ένα ΣΕΑ οπότε μπήκα μέσα και περίμενα να περάσει πίνοντας έναν καπουτσίνο με γεύση βανίλια. Πράγματι με το που σταμάτησε ξαναβγήκα στους δρόμους και έμεινα στεγνός μέχρι λίγο πριν την Valdivia που με ξανάπιασε. Έφτασα στην Valdivia, εγκαταστάθηκα στο Airbnb που είχα κλείσει, έκλεισα και την μηχανή στην αυλή τους και κατέβηκα με τα πόδια στο κέντρο. Η Valdivia είναι κοντά στην θάλασσα και συνδέεται μ' αυτή μ' ένα ποτάμι. Κατεβαίνοντας στο λιμανάκι είδα δεμένο ένα...
Θα έχετε ακούσει ότι αυτήν την εποχή στην Χιλή γίνονται διάφορα επεισόδια κατά της κυβέρνησης. Η Valdivia δεν απετέλεσε εξαίρεση και τα σημάδια από τις φωτιές είναι εμφανή στους δρόμους. Χειρότερα είναι στα κρατικά κτίρια όπως η νομαρχία της περιοχής.
Θυμάστε όταν ήμουν στο Puerto Natales που είπα ότι μοιάζουν τσαπατσούληδες; Ιδού άλλη μια απόδειξη. Απορώ πώς βγάζουν άκρη οι εναερίτες τους.
18 Νοε
Την επομένη ξανακατέβηκα στο κέντρο της πόλης να την ξαναδώ μήπως και άλλαζα γνώμη αφού ο καιρός ήταν καλύτερος και η μέρα ήταν εργάσιμη. Έβγαλα φωτογραφία το μοναδικό κτίριο που μου άρεσε...
 |
| Σ' αυτό το μαγαζί αργότερα κατανάλωσα ένα cheesecake |
Μιχάλης
Valdivia
18 Νοε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου