Οι γραμμές της Nazca και άλλα παιχνίδια στην έρημο.

13 Ιαν
Η Nazca έχει πάρει την ονομασία της από την φυλή Nazca που ζούσε στην περιοχή πριν από τους Ίνκας. Η πόλη έγινε γνωστή από τις γραμμές της Nazca οι οποίες είναι ορατές κυρίως από τον αέρα.

Γι αυτόν τον λόγο παρατηρήθηκαν για πρώτη φορά την δεκαετία του 20 που ξεκίνησαν οι πρώτες πτήσεις πάνω από την περιοχή. Οι επιστήμονες ακόμα δεν έχουν καταλήξει τί σημαίνουν και γιατί δημιουργήθηκαν αυτές οι γραμμές και τα γεωγλυφικά ειδικά αφού είναι ορατά και κατανοητά μόνον από τον αέρα. Η Γερμανίδα μαθηματικός, φυσικός και γεωγράφος Maria Reiche που αφιέρωσε την ζωή της στις γραμμές της Nazca πίστευε ότι ο προσανατολισμός των γραμμών είχε να κάνει με την σελήνη, τον ήλιο κατά τις ημέρες του ηλιοστασίου ή με αστερισμούς. Άλλοι πιστεύουν ότι είναι παρακλήσεις προς τους θεούς, γι αυτό και είναι ορατοί από ψηλά, για να φέρει νερό στην έρημο που τόσο το χρειάζεται και στηρίζουν αυτή την άποψη στο γεγονός ότι πολλά από τα γεωγλυφικά έχουν να κάνουν με το νερό όπως φάλαινα, μαϊμού (δεν υπάρχει στην έρημο αλλά στην ζούγκλα του Αμαζονίου) κ.α.
Στις 8 το πρωί ένα minibus ήρθε και με μάζεψε από τον ξενώνα μου και στις 8:30 τροχοδρομούσα στριμωγμένος μαζί με 4 Πολωνούς και 2 πιλότους σ' ένα μονοκινητήριο Cessna για να δω τις γραμμές της Nazca από ψηλά.

Όλες οι παραστάσεις είναι απλωμένες σε επιφάνεια 500 τετραγωνικών χλμ ενώ συνεχώς ανακαλύπτονται κι άλλες λιγότερο ορατές. Οι γραμμές και τα γεωγλυφικά σχηματίστηκαν όταν αφαιρόντας τις σκούρες από τον ήλιο πέτρες έμενε το πιο ανοιχτόχρωμο χώμα από κάτω, γι αυτό και οι πιο παλιές έχουν σκουρύνει και δεν είναι ευδιάκριτες. Η χρονολόγηση έδειξε ότι έχουν γίνει από το 900 πΧ ως το 600 μΧ.
Είναι γεγονός ότι από ψηλά τα κατανοείς καλύτερα και αν το Cessna δεν έγερνε δεξιά και αριστερά για να βλέπουμε όλοι θα ένιωθα λίγο καλύτερα. Είδα μια φάλαινα...

Μήκος 65μ

... έναν αστροναύτη...

Ύψος 35μ

... μία μαϊμού

Μήκος 93μ

... έναν σκύλο...

Μήκος 50μ

... μία αράχνη...

Μήκος 46μ

... έναν κοχλία (σπιράλ)...

... ένα δένδρο...

Μήκος 70μ

.... και πολλά άλλα. Στην παραπάνω φωτογραφία φαίνεται ένα γεωγλυφικό που το έκοψε ο δρόμος στην μέση. Επιπλέον διακρίνεται και ένας πύργος, γι αυτούς που δεν θέλουν να δώσουν 65 δολάρια για να πετάξουν, να μπορούν να δούν κάτι λίγα. Μετά από 35 λεπτά πτήσης ήμουν χαρούμενος που ξαναπάταγα την γη της Nazca αφού μου είχαν γυρίσει τα έντερα. Σε Cessna είχα μπει για πρώτη φορά το 2000 σε μια πτήση που με πήγε ο φίλος μου ο Σπύρος, ερασιτέχνης πιλότος, γύρω από την Κέρκυρα και τότε δεν με είχε ενοχλήσει καθόλου. Αλλά προφανώς δεν πιλοτάρουν όλοι όπως ο Σπύρος.

Κι ένα ευτράπελο: Για να επιβιβαστώ στο αεροπλάνο έπρεπε βέβαια να περάσω από τον έλεγχο ασφαλείας. Εκεί αφού με έβαλαν να βγάλω την τσάντα, το γιλέκο, ζώνη, ψιλά και κλειδιά τα έβαλα όλα σε ένα τελάρο, όπως σε όλα τα αεροδρόμια, τα πήρε ο σεκιουριτάς και χωρίς να τα βάλει μέσα στο σκάννερ μου τα έδωσε από την άλλη μεριά. Μόνο εγώ πέρασα μέσα από ανθρωποθύρα - σκάννερ. Ευτυχώς που οι Πολωνοί με τους οποίους μοιράστηκα την πτήση δεν ήταν ισλαμιστές.
Κατά τις 12 το μεσημέρι είχα κλείσει, μέσω του ξενώνα μου, μια ιδιωτική ξενάγηση. Έτσι ένας αγγλόφωνος Περουβιανός πέρασε και με πήρε με το αυτοκίνητο του και αρχικά πήγαμε σε μια περιοχή που ήταν διοικητικό κέντρο των Ίνκας οι οποίοι ήρθαν στην περιοχή 100 χρόνια πριν τους Ισπανούς. Τώρα έχουν μείνει ορισμένοι τοίχοι κι ένα κτίριο αναστυλωμένο.

Μετά πήγαμε να δούμε κάποιες από τις γραμμές της Nazca από κοντά...

... και μετά σ' ένα υδραγωγείο των Nazca όπου μεταφερόταν νερό από τα βουνά στους οικισμούς τους.

Το τελευταίο μέρος που πήγαμε ήταν ένα εργαστήριο υφαντουργίας όπου μια κυρία μου έδειχνε πώς φτιάχνουν χαλάκια, τα οποία εδώ λέγονται κιλίμ, με την χρήση του αργαλειού. Όση ώρα η κυρία μου έκανε επίδειξη ακούστηκε ο συναγερμός του αυτοκινήτου και όταν ο ξεναγός βγήκε διαπίστωσε ότι ένα μοτοταξί είχε πέσει πάνω στο αμάξι του. Παρένθεση: τα μοτοταξί είναι κάτι τρίκυκλα σαν τα τουκ-τουκ της ανατολικής Ασίας ή τα ρίκσο της Ινδίας και του Πακιστάν (κι άλλη ομοιότης με το Πακιστάν) τα οποία κάνουν μικρές διαδρομής εντός των πόλεων. Ε, μετά από αυτό τρέχαμε στους φαναρτζήδες για εκτίμηση της ζημιάς. Ευτυχώς δεν χάσαμε πολύ ώρα αλλά ούτως ή άλλως η ξενάγηση είχε τελειώσει και μ' επέστρεψε στον ξενώνα μου για ξεκούραση.

14 Ιαν
Το πρωινό το είχα ελεύθερο κι έτσι πήγα μια βόλτα στην λαχαναγορά της πόλης, η οποία είναι ημίκλειστη, για φωτογραφίες. Πολλά χρώματα, αλλά για τα αρώματα καλύτερα να μην πω διότι πρέπει να υπήρχε αρκετή σαπίλα στην γειτονιά. Από την μέχρι τώρα εμπειρία μου στο Περού διαπιστώνω ότι πετάνε τα σκουπίδια τους όπου νά 'ναι, και όπου είναι καθαρά, όπως το κέντρο της Arequipa, είναι επειδή υπάρχουν πολλοί υπάλληλοι καθαριότητας που δουλεύουν συνεχώς. Αλλά ας πάρουμε μια "μυρωδιά" από την αγορά της πόλης.

Πατέντες. Πάει το μπροστινό σύστημα από το μηχανάκι.

 Για το απόγευμα είχα κλείσει να πάω μια εκδρομή στην έρημο της Nazca. Έτσι κατά τις 2 το μεσημέρι ένα αυτοκίνητο πέρασε και με πήρε από τον ξενώνα. Τα αυτοκίνητα όμως δεν πάνε στην έρημο. Και τί όχημα χρειάζεσαι για να πας στην έρημο; Ένα buggie.

Αρχικά πήγαμε πάλι σ' ένα υδραγωγείο...

... περάσαμε από ένα αρχαίο νεκροταφείο της φυλής Nazca...

... και καταλήξαμε σε μια πόλη που ακόμα ανασκάπτεται και ήταν θρησκευτικό κέντρο της ίδιας φυλής.

Όση ώρα ήμαστε στην περιοχή γίναμε μάρτυρες και κάτι πρωτόγνωρου: Έβρεξε. Και λέω πρωτόγνωρου διότι στην Nazca βρέχει μόνο 7 ώρες τον χρόνο κι εμείς νιώσαμε 20 λεπτά από τις 7 ώρες. Για να είμαι ειλικρινής δεν ήταν ακριβώς βροχή. Ήταν κάτι ψιχάλες κι επειδή φυσούσε δυνατός αέρας φαντάζομαι ότι έφερνε τις ψιχάλες από αλλού που έβρεχε.
Μετά πήραμε τα buggie και αρχίσαμε τα παιχνίδια στην έρημο...

... και πήγαμε σ' έναν μεγάλο λόφο για sandboarding.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Στο παραπάνω βίντεο δεν είμαι εγώ αλλά κάπως έτσι κατέβαινα κι εγώ.
 
Μέχρι που μια κοπέλα τράκαρε μ' ένα άλλον και κόψαμε τα παιχνίδια. Αφού προσφέρθηκαν οι πρώτες βοήθειες τα μαζέψαμε να φύγουμε όταν ο ήλιος κοκκίνιζε την έρημο.

15 Ιαν
Το πρωί, με την ησυχία μου αφού δεν είχα μεγάλη διαδρομή, μάζεψα τα πράγματα μου, τα φόρτωσα στην μηχανή κι έφυγα από την Nazca με προορισμό την παραλιακή κωμόπολη Paracas κάπου 200 χλμ βορειότερα. Η διαδρομή πήρε περίπου 3 ώρες αλλά δεν έλεγε τίποτα, είχε πολύ κίνηση και πέρναγε μέσα από κάποια σκονισμένα χωριά. Κατά τις 2 το μεσημέρι έφτασα στο Paracas τ' οποίο είναι χτισμένο στην άμμο. Όσοι δρόμοι δεν έχουν ασφαλτοστρωθεί είναι αμμώδεις. Στο Paracas θα μείνω 3 μέρες να δω πράγματα.

Μιχάλης
Paracas
15 Ιαν