Όαση Fayoum – έρημος Wadi el Rayan

«Δεν κάνει κρύο στην Αίγυπτο, κρύο δεν έκανε ποτέεεεεε» (Locomondo).

Το βράδυ στο δωμάτιο είχε 14-15 βαθμούς και το μόνο που έχουν για κλιματισμό είναι ένας ανεμιστήρας (με τηλεχειριστήριο μάλιστα). Κάτω από τις 2 κουβέρτες όμως ήταν μια χαρά. Ποιος θα περίμενε ότι στην Αίγυπτο θα χρειαζόμουν 2 κουβέρτες.

Αφού ξύπνησα ευδιάθετος το πρωί κάτω από ένα λαμπρό ήλιο, έφαγα πρωινό με τους 2 Αιγυπτίους οδηγούς μου (ο ένας είναι οδηγός guide και ο άλλος οδηγός driver) και μπήκαμε στο Land Cruiser του Αχμέντ για να πάμε στην προστατευόμενη περιοχή, την έρημο Wadi el Rayan. Πρώτα περάσαμε από την λίμνη που λέγεται Μαγική (Magic lake) για να δούμε την ίδια και τους καταρράκτες της. Μα καταρράκτες στην έρημο; Και όμως. Υπάρχει ένα κανάλι που συνδέει την λίμνη Καρούν με την Μαγική και σε κάποιο σημείο δημιουργούνται καταρράκτες.

Χαζέψαμε και τα γλαροπούλια που παρεπιδημούν την λίμνη

και φύγαμε για την έρημο

Ο Αχμέντ άρχισε τα παιχνίδια με το Land Cruiser ανεβοκατεβαίνοντας τους αμμόλοφους ενώ όπου έβρισκε ίσιωμα πήγαινε γύρω στα 80 χλμ/ώρα πάνω στην άμμο.

Η λήψη είναι από την φωτογραφική μηχανή μέσα από το αυτοκίνητο. Πάνω στο παρμπρίζ είχα κολήσει την action camera απ' όπου είναι η πιο πάνω φωτογραφία.
 
Η έρημος έχει και δρόμους (χωμάτινους) στους οποίους το όριο είναι 60 αλλά ο Αχμέντ πήγαινε με 120 ενώ με το δεξί χέρι έγραφε μηνύματα. Κάποια στιγμή φτάσαμε σε μια περιοχή που λέγεται Wadi el Hitan και σημαίνει «η κοιλάδα των φαλαινών» κι αυτό διότι στην περιοχή βρέθηκαν απολιθώματα φαλαινών και άλλων θαλασσίων ζώων αφού πριν από 30 περίπου εκατομμύρια χρόνια η θάλασσα έφτανε ως εκεί. Σημειωτέον ότι το Wadi el Hitan είναι περισσότερο από 200 χλμ νοτιοδυτικά του Καΐρου. Στην περιοχή υπάρχει και ένα αξιόλογο μουσείο, πλήρως εναρμονισμένο με το περιβάλλον αρχιτεκτονικά, που αναφέρεται στα ευρήματα.

Σκελετοί από 2 φάλαινες

Μετά ξαναμπήκαμε στην άμμο για λίγο παιχνίδι ακόμα

και πήγαμε σ’ ένα camp στην μέση του πουθενά για γεύμα τ' οποίο περιλάμβανε κοτόπουλο με ρύζι και φρέσκα λαχανικά. Στο τέλος, εκτός από το καθιερωμένο τσάι, είχε και φρούτα. Κάτι ανάμεσα σε πορτοκάλι και μανταρίνι. Είχε μέγεθος πορτοκαλιού αλλά καθαριζόταν σαν μανταρίνι ενώ η γεύση του δεν ήταν τίποτα από τα δύο. Επικαλέστηκα πρόβλημα με το γονατό μου τ' οποίο με αποτρέπει από το να το έχω λυγισμένο κι έτσι απέφυγα το οκλαδόν. Έτσι μου έφεραν ένα άλλο τραπέζι για να κάτσω.

Στην επιστροφή ξαναπεράσαμε από την Magic lake και γυρίσαμε στο ξενοδοχείο.

Στο Tunis village που μείναμε τις 2 αυτές μέρες κυκλοφορούν και πολλές μηχανές, όλες (σχεδόν) της ίδιας κινεζικής μάρκας και όλες (σχεδόν) το ίδιο μοντέλο. Αναβάτες είναι από 1 εώς 4 άτομα, καμία δεν έχει πινακίδα κυκλοφορίας και κανείς αναβάτης δεν φοράει κράνος. Φορούν σκούφους, τουρμπάνια και διάφορα άλλα φέσια αλλά όχι κράνος. Ένας που είδα χθες το βράδυ, προφανώς κρύωνε και είχε ρίξει πάνω του μια κουβέρτα εν είδει μπέρτας και πορευόταν.
Το βράδυ πήγαμε για δείπνο σ' ένα από τα εστιατόρια που ήταν κλειστά χθες (την Πέμπτη εδώ ξεκινάει το weekend τους αφού οι αργίες τους είναι Παρασκευή & Σάββατο) και φάγαμε ακριβώς ότι και το μεσημέρι, κοτόπουλο με ρύζι (ναι Λευτέρη, έχω ήδη στουμπώσει) και φρέσκα λαχανικά.

Αύριο θα αφήσουμε την όαση Fayoum για την όαση Bahriya. Αν έχει wifi κι εκείνο ττο ξενοδοχείο μπορεί να ανεβάσω κάτι.

Μιχάλης
Tunis village
12 Ιαν