Αλεξάνδρεια – Όασις Fayoum

Ο ήλιος είχε σηκωθεί πάνω από την Αλεξάνδρεια κατά τις 8 που ξύπνησα για να ετοιμαστώ να φύγω. Στις 9 πήγα στο ραντεβού μου με τον Φάτχυ φορτώσαμε τις αποσκευές σε ένα Hundai Elantra (made in Egypt) και φύγαμε με προορισμό την ευρύτερη περιοχή της οάσεως Φαγιούμ. Μετά από 3 ώρες ανιαρής διαδρομής πάνω σε μια ατέλειωτη ευθεία φτάσαμε στην περιοχή της Φαγιουμ και επιτέλους αφήσαμε την εθνική. Το τοπίο από έρημος άλλαξε σε πράσινο με νερά και φοίνικες.

Στην όαση Φαγιούμ υπάρχει μια τεράστια λίμνη, η λίμνη Καρούν (Qarun) στην οποία σταματήσαμε για φωτογραφίες.

Στην διαδρομή ο Φάτχυ με είχε ρωτήσει αν θα ήθελα να γευματίζαμε στο σπίτι ενός φίλου του. Δεν είχα πρόβλημα και έτσι πήγαμε σ’ ένα χωριό με την ονομασία Τύνιδα (Tunis village) συναντήσαμε το Άχμεντ και πήγαμε σε σπίτι για φαγητό. Στο δωμάτιο που θα τρώγαμε, κατά τα μουσουλμανικά έθιμα, κάτσαμε μόνον άνδρες, 6 Αιγύπτιοι κι εγώ ενώ τις γυναίκες που μαγείρευαν ούτε καν τις είδαμε.

Το φαγητό ξεκίνησε και τελείωσε με τσάι σερβιρισμένο στα χαρακτηριστικά ποτηράκια (όποιος έχει ταξιδέψει στην Μ. Ανατολή τα ξέρει). Το γεύμα ήταν ψάρι (λιμνίσιο) με ρύζι και διάφορα λαχανικά. Κάτσαμε όλοι οκλαδόν

και οι 6 Αιγύπτιοι έφαγαν με τα χέρια από κεντρικές πιατέλες ενώ εμένα μου έδωσαν πιάτο και μαχαιροπήρουνα (αν και ήμουν προετοιμασμένος ψυχολογικά να φάω κι εγώ με τα χέρια, το έχω ξανακάνει άλλωστε στην Αντίς Αμπέμπα). Σιχαίνομαι να λαδώνω τα χέρια μου και δέχθηκα ευχαρίστως το σερβίτσιο. Δεν είμαι οπαδός του ψαριού, ειδικά του λιμνίσιου, και βέβαια δεν τρώω φρέσκα λαχανικά στην Αίγυπτο αφού τα ξεπλένουν στον Νείλο ή σε κάποιον άλλο βούρκο. Έτσι ευχαριστήθηκα ρύζι που ήταν και άφθονο. Μετά το φαγητό οι άλλοι 6 καπνίσαν τσιγάρο ή ναργιλέ και μετά πήγαμε να εγκατασταθούμε στο ξενοδοχείο στο ίδιο χωριό. Η Τύνις έχει πολλά εργαστήρια κεραμικής και εμείς επισκεφτήκαμε 2.

Το χωριό έχει έναν κεντρικό δρόμο με άσφαλτο και όλο το υπόλοιπο είναι χώμα, λάσπη, σκουπιδαριό και ξυπόλητα πιτσιρίκια. Κάτι σαν τα δικά μας τα γυφτοχώρια. 

Πριν πάμε για δείπνο κατεβήκαμε στην λίμνη και κάναμε μια βόλτα με φελούκα.

Θα δειπνούσαμε σ’ ένα εστιατόριο αλλά δυστυχώς όλα τα εστιατόρια της περιοχής ήταν κλειστά και έτσι ξανακαταλήξαμε σε σπίτι και την γνωστή διαδικασία: 6 Αιγύπτιοι κι εγώ οκλαδόν, τσάι, φαγητό και κάπνισμα στο τέλος. Ευτυχώς το δείπνο είχε σούπα κριθαράκι, πάπια και πολύ ρύζι.

Αύριο μπαίνουμε στην έρημο με 4Χ4 και το βράδυ πίσω στο ίδιο ξενοδοχείο. Για το αυριανό δείπνο μου πρότειναν πιτσουνάκια (pigeon=περιστέρι) αλλά το απέριψα. Προτίμησα πάπια ή κοτόπουλο.

Μιχάλης

Τύνιδα Αιγύπτου

11 Ιαν