Πέμπτη 16 Ιουνίου 2016

16 Ιουνίου, 34η μέρα, Λονδίνο-Truro (Κορνουάλη)

Έφτασε η μέρα που έπρεπε να φύγω από το Λονδίνο αφού είχα ήδη καθίσει 5 μέρες. Παρά τις παρακλήσεις της μητέρας του Άγι που ήθελε να μείνω εκεί, για τις 20 μέρες που ο Άγις θα πάει στην Ελλάδα, για να την βοηθάω με τον έφηβο εγγονό της, εγώ ο άσπλαχνος καβάλησα την μηχανή και έφυγα.
Αν και σχεδιάζοντας αυτό το ταξίδι είχα στον νού να περάσω από τις νότιες ακτές της Αγγλίας και μετά στην Κορνουάλη αποφάσισα ν' αλλάξω σχέδιο λόγω του καιρού και να πάω κατευθείαν Κορνουάλη. Είχα εντοπίσει από το ίντερνετ ένα camping σχετικά νότια, σε μια πόλη που λέγεται Truro, για να μπορώ να γυρίσω όλη την χερσόνησο πριν περάσω  Ιρλανδία και για εκεί ξεκίνησα σήμερα γύρω στις 11.

https://www.google.co.uk/maps/dir/Bushey+Heath,+Bushey/Truro/@50.8057535,-3.024125,7z/data=!4m24!4m23!1m15!1m1!1s0x48761455098294a7:0xd98f79b91928953e!2m2!1d-0.344442!2d51.640213!3m4!1m2!1d-2.5943339!2d51.0067952!3s0x48723f0ecaa309cb:0xd5ee8fbc735f2a11!3m4!1m2!1d-4.1676559!2d50.3512319!3s0x486c94835943ff47:0x5dcddc7ba38f6f83!1m5!1m1!1s0x486b107cd55a1a75:0x616347ef951d07b4!2m2!1d-5.051041!2d50.263195!3e0?hl=el

Για να βγω εκτός Λονδίνου έπρεπε να περάσω από τον περιφερειακό, Μ25 στον οποίο γινόταν κόλαση. Τ' αυτοκίνητα ακινητοποιημένα ή με μικρές ταχύτητες για όσο έπιανε το μάτι. Με αναμένη την μεγάλη σκάλα και τ' αλάρμ ελισσόμουν ανάμεσα τους αλλά δεν ήταν τόσο εύκολο διότι στην Αγγλία δεν κυκλοφορούν πολλές μηχανές και ακόμα λιγότερες κάνουν αυτό που επίσημα λέγεται διήθηση (να κυκλοφορούν ανάμεσα στις λωρίδες). Πολλοί λίγοι οδηγοί με έβλεπαν πριν τους περάσω παρά τα φώτα μου. Με λίγη τύχη βγήκα σώος και πήρα τον δρόμο για Southampton. Εκεί που τελειώνει ο motorway (όπως λένε οι Άγγλοι τους αυτοκινητοδρόμους) ξεκινά ο δευτερεύων ο οποίος σε μερικά σημεία είναι κλασικός επαρχιακός δρόμος ενώ σε άλλα είναι αυτό που οι Άγγλοι λένε "dual carriageway" δηλαδή δρόμος με δύο λωρίδες ανά κατεύθυνση, με μπαριέρα ανάμεσα αλλά χωρίς ΛΕΑ. Κάπου στον δρόμο έκανα και μια στάση σ' ένα καφέ που το είχε ένας Ινδός και στο οποίο έφαγα κάτι τυπικά αγγλικό: Μηλόπιτα με custard cream.
Λίγο παρακάτω πέρασα έξω από το γνωστό προϊστορικό μνημείο της Αγγλίας το Stonehedge το οποίο είχα επισκεφτεί το 2009. Υπήρχαν ταμπέλες που έλεγαν ότι 21-22 Ιουνίου να περιμένετε ουρές (στον δρόμο). Ως γνωστόν 21 Ιουνίου είναι η μεγαλύτερη μέρα και δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι το Stonehedge είχε να κάνει με αρχαίες θρησκείες και ηλιοστάσια και πάνε εκεί να το γιορτάσουν.
Η διαδρομή ήταν περισσότερο συννεφιασμένη χωρίς να λείψουν βέβαια οι βροχές ενώ σε κάποιο σημείο έφαγα και μια μπόρα. Ευτυχώς από το Πλύμουθ και μετά είχε εναλλαγές ήλιου και συνεφιάς και έτσι στέγνωσα. Έφτασα στο Truro και εγκαταστάθηκα στο camping παρά την απουσία του ιδιοκτήτη. Ψάχνοντας να τον βρω ρώτησα τους άλλους κατασκηνωτές από που βγαίνει ο ήλιος το πρωί για να ξέρω να αποφύγω να με ξυπνήσει νωρίς αλλά αυτοί μου έδωσαν να καταλάβω ότι ο ήλιος δεν είναι πρόβλημα στην Αγγλία αφού δεν βγαίνει από πουθενά.
Αφού έστησα την σκηνή έφυγα κατευθείαν για μια κοντινή pub να φάω spare ribs (= παϊδάκια με σως barbeque) και ale (=αγγλική μπύρα).
Αύριο αν δεν βρέχει θα κάνω βόλτες στη εξοχή της Κορνουάλης.

Μιχάλης
16 Ιουνίου
χλμ ημέρας: 434
συνολικά χλμ: 6280

2 σχόλια:

  1. Μιχάλη φανταστική η περιγραφή του ταξιδιού σου! Πολύ ανώτερη απο ταξιδιωτικές εκπομπές της τηλεόρασης! Εύχομαι στο υπόλοιπο του ταξιδιού σου να έχεις τον ήλιο συνταξιδιώτη σου.(στο skype δεν απάντησες). Θανάσης Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θάνο σ' ευχαριστώ για τις ευχές σου και την παρότρυνση. Στο Skype δεν μπαίνω συχνά. Μπήκα όμως προχθές και αποδέχθηκα την Αλεξάνδρα.

      Διαγραφή