9 Ιουνίου, 28η μέρα, Jersey

Ξημερώνοντας Πέμπτη πήρα ένα mail από ένα φίλο που έλεγε για κάποιον συνάδελφο εν ενεργεία, ένα χρόνο μικρότερο από μένα, ότι έφυγε από καρδιά. 35 χρόνια δουλειάς και δεν πρόλαβε καν να βγεί στην σύνταξη. Η χαρά του Τσακαλώτου και κάθε Τσακαλώτου αυτού του συστήματος που θέλει μόνον να πληρώνεις τις εισφορές σου και να μην προλαβαίνεις να παίρνεις τίποτα σε ανταμοιβή. Πέρα από το τραγικό της υπόθεσης όταν φεύγει ένας άνθρωπος στα 54 χρόνια του, εγώ όταν ακούω τέτοια πεισμώνω και θέλω να δείξω σε κάθε Τσακαλώτο ότι όσο περνάει από το χέρι μου θα κάνω ότι μπορώ για να εξαντλήσω το σύστημα. Να πάρω ότι έχω δώσει και άλλα τόσα. Όχι κύριε υπουργέ, δεν σκοπεύω να σας απαλλάξω σύντομα (όσο ειρωνικό και αν ακούγεται όταν ταξιδεύεις με 2 τροχούς).

4η μέρα που ξημερώνει με ομίχλη στο St Malo. Σήμερα είχα ήδη κλείσει εισιτήρια να πάω σ' ένα από τα νησιά της Μάγχης (στ' αγγλικά Channel islands), το πιο κοντινό στις Γαλλικές ακτές, το Jersey. Τα νησιά αυτά είναι 7 και αρχικά νόμιζα ότι ανήκαν στην Αγγλία (παρ' ότι είναι πολύ κοντά στις ακτές της Νορμανδίας). Διαβάζοντας όμως το Wikipedia διαπίστωσα ότι όχι μόνον δεν ανήκουν στην Αγγλία αλλά ούτε κάν στο Ηνωμ. Βασίλειο. Θεωρούνται ανεξάρτητα αλλά αναγνωρίζουν ως ανώτατο άρχοντα τον Βασιλέα (ή Βασίλισσα του Η.Β.) Ανήκουν μάλιστα στον βασιλιά της Αγγλίας πριν την Αγγλία την ίδια. Και αυτό διότι ανήκαν στο βασίλειο της Νορμανδίας πριν ο βασιλιάς της καταλάβει την Αγγλία και γίνει βασιλιάς και της Αγγλίας (τώρα βέβαια δεν είναι της Νορμανδίας πλέον αλλά αυτό είναι άλλο θέμα). Μάλιστα οι ίδιοι οι νησιώτες λένε με χιούμορ ότι η Μεγάλη Βρετανία είναι η παλαιότερη τους κτήση. Δεν ανήκουν στην ΕΕ αλλά έχουν μια ειδική σχέση όσον αφορά το εμπόριο. Το Η.Β. έχει την ευθύνη της άμυνας τους και της εξωτερικής πολιτικής. Έχουν δικό τους νόμισμα, την λίρα, η οποία είναι 1:1 με την λίρα Αγγλίας αλλά κυκλοφορεί μόνον εκεί και δεν γίνεται δεκτή πουθενά αλλού, ούτε στην Αγγλία. Οι κάτοικοι μιλούν μια ιδιαίτερη διάλεκτο αλλά η επίσημη γλώσσα είναι τ' αγγλικά. Οι δρόμοι έχουν αγγλικές ή γαλλικές ονομασίες (όχι και τα 2), δηλ. βρίσκεις King's street αλλά και rue de nord. Βέβαια οδηγούν από την ανάποδη μεριά του δρόμου και οι πινακίδες των οχημάτων έχουν ένα J (Jersey) και 5 αριθμούς. Έχουν ειδικό φορολογικό καθεστώς, όπως το isle of Man, γι' αυτό και στους δρόμους είδα Porsche, Jaguar, Ferrari, Aston Martin κλπ παρ' ότι το νησί είναι 9χ5 μίλια.

Στην πρωτεύουσα του νησιού, που λέγεται St Helier, ζεί και ο Nigel Mansel. Για όσους δεν ξέρουν, ο Nigel Mansel είναι ένας απόστρατος Βρετανός αστυνομικός. Και γιατί τον αναφέρω; Διότι εκτός από απόστρατος αστυνομικός ήταν και παγκόσμιος πρωταθλητής Formula 1. Ο Nigel Mansel λοιπόν έχει δημιουργήσει ένα μουσείο με την συλλογή του από τα έπαθλα που πήρε στους διάφορους αγώνες που έτρεξε, κράνη, στολές, αυτοκίνητα που οδήγησε μέχρι και τα παράσημα που του έδωσε η αστυνομία. Το πρώτο μουσείο που επισκέφτηκα ήταν αυτό.

μακέτα από τον αγώνα που το μονοθέσιο του Senna έμεινε λίγο μετά τον τερματισμό και τον πήρε ο Mansel "δικάβαλο" μέχρι τα pits

Μετά από το μουσείο του Nigel Mansel πήγα σ' ένα μουσείο που λέγεται war tunnels και ουσιαστικά ήταν ένα νοσοκομείο σκαμμένο μέσα σ' ένα βράχο από τους Γερμανούς κατά την διάρκεια της κατοχής. Το 1940 ο Τσώρτσιλ είχε αποφασίσει να μην υπερασπιστεί τα νησιά αφού δεν προσέφεραν κανένα όφελος και δεν υπήρχε λόγος να καταναλωθούν δυνάμεις. Ούτε και στους Γερμανούς προσέφεραν τίποτα πέρα από το να έχει ο Χίτλερ να λέει ότι έχει καταλάβει ένα μέρος της Βρετανίας. Οι Γερμανοί τα κατέλαβαν αμαχητί και το ίδιο αμαχητί τα παρέδωσαν στους Βρετανούς στις 9 Μαΐου 1945, δηλαδή μία μέρα μετά την παράδοση του Βερολίνου. Πάντως οι Βρετανοί που είναι άπαιχτοι στην οργάνωση μουσείου το είχαν οργανώσει και αυτό πολύ καλά από το τίποτα.

Φεύγοντας από εκεί είπα να κάνω την βόλτα του νησιού και όπου έβρισκα κάτι ωραίο να σταματούσα για φωτογραφίες ή καφέ. Κινήθηκα προς τα δυτικά για να δω την φύση του νησιού. Οι δρόμοι του νησιού είναι γενικά στενοί ως πολύ στενοί. Σε ορισμένα σημεία δεν υπερέβαιναν τα 3 μέτρα με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται τα οχήματα να κινηθούν και είχε αρκετή κίνηση. Παρακάτω είναι ένα βιντεάκι από την action camera διαρκείας 9 δ/λ που δείχνει το φάρδος του δρόμου.

Και παρακάτω είναι φωτογραφίες από διάφορα μέρη του νησιού:

 Αν και υπήρχαν σαφείς προειδοποιήσεις να μην κάθονται κοντά σστον βράχο διότι πέφτουν κομμάτια από πάνω........

Όπως λέει και η διαφήμιση fabulously British

Στις 7:30 ώρα Αγγλίας πήρα το πλοίο της επιστροφής και 10 ώρα Γαλλίας βγήκα στο St Malo. Το ταξίδι ήταν ακριβό, 118 ευρώ aller-retour για 1 ώρα και 20 λεπτά ανά διαδρομή, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να ξαναβρεθώ και να ξαναπάω στα Channel Islands οπότε όπως και τ' άλλα το χρέωσα στην κάρτα και θα τα βρω εν καιρώ. Αυτό που μ' εντυπωσίασε είναι ο επαγγελματικός τρόπος που έδεσαν την μηχανή στο πλοίο. Εγώ πάντα έχω μαζί μου 2 ιμάντες για να την δένω από κάποιο σταθερό σημείο του πλοίου διότι στην Ελλάδα τις δένουν με σπάγγους και την μία από την άλλη. Έτσι και πέσει μία πέφτουν όλες. Εδώ με έβαλαν και την πάρκαρα κάθετα ως προς τα αυτοκίνητα, έβαλαν στην σέλα ένα ύφασμα και από πάνω ένα μαξιλάρι για να μην κάνουν ζημιά. Τέλος την έδεσαν με χοντρούς ιμάντες με καστάνιες από κρίκους στο πάτωμα του γκαράζ όπως δένουν και τα φορτηγά.

Μιχάλης
9 Ιουνίου
χλμ ημέρας: 115
συνολικά χλμ: 5432