Η βροχή σταμάτησε χθες το βράδυ λίγο μετά τα μεσάνυκτα. Όλη η νύκτα ήταν στεγνή αλλά τα πάντα γύρω από την σκηνή είχαν λασπώσει. Η ίδια η σκηνή είχε αντέξει παρά το νερό που έριξε. Έτσι πήρα την απόφαση να φύγω για την Γαλλία. Άλλωστε ο Tony ο οποίος θα με φιλοξενήσει σ' ένα χωριό κοντά στο Cognac μου είχε θέσει ορισμένους περιορισμούς διότι στις 6 Ιουνίου περιμένει και άλλους φιλοξενούμενους από την Αγγλία (Ο Tony είναι Άγγλος αλλά ζει στην Γαλλία).Η απόσταση Levanto - Cognac είναι περίπου 1000 χλμ οπότε έπρεπε να κάνω μια διανυκτέρευση ενδιάμεσα.
Αφού έφαγα το κρουασάν της ημέρας (το οποίο έκανα κάθε μέρα ρεζερβέ από την παραμονή διότι δεν έφθαναν για όλους) ξεκίνησα να ετοιμάζω τα πράγματα υπολογίζοντας ότι μέχρι να τελειώσω θα είχε στεγνώσει και η σκηνή για να την μαζέψω. Και τότε επενέβη ο Θεός και άνοιξε τους ουρανούς. Ετοίμασα όλα τα πράγματα και όταν έκοψε λίγο η βροχή μάζεψα και την σκηνή φυσικά μούσκεμα. Μάλιστα την έπλυνα μ' ένα λάστιχο εξωτερικά από το πάτωμα της διότι ήταν γεμάτη λάσπες. Τ' αδιάβροχα τα είχα έτοιμα από χθες που είχα πάει στο Portofino. Και τότε, ω του θαύματος, ΔΕΝ χτύπησε ο Μέρφυ. Συνέχιζει να ρίχνει καρέκλες. Τα μηνύματα από την Γαλλία δεν ήταν περισσότερο ενθαρυντικά αφού ο Tony έγραφε στο mail του το πρωί: "The weather is diabolical! Nothing but rain, rain and more rain. Safe riding". Καβάλησα και έφυγα εν μέσω βροχής κατά τις 12 παρά 10. Είχα αποφασίσει να χρησιμοποιήσω την autostrada για λόγους ασφαλείας (όταν βρέχει δεν είναι εύκολη η οδήγηση στους επαρχιακούς δρόμους. Οι στροφές γλιστράνε, ο αέρας είναι λίγος για να διώχνει το νερό από την ζελατίνα του κράνους η οποία επιπλέον θολώνει από μέσα από την εκπνοή) αλλά και για λόγους βιασύνης, για να βγάλω δηλαδή όσο πιο πολλά χλμ μπορώ. Το νερό έπεφτε με το τουλούμι και δυστυχώς το αδιάβροχο του παντελονιού, αντίθετα από την σκηνή, δεν άντεξε. Το έχω φορέσει αρκετές φορές και ήταν η πρώτη φορά που "έμπασε". Οι μοτοσυκλετιστές ξέρουν ότι το πρώτο πράγμα που βρέχεται είναι τ' αρ............., ο καβάλος σου (για να το πω πιο πολιτισμένα αφού με διαβάζουν και κυρίες). Μετά από λίγο ένιωθα σαν κατουρημένος, τόσο πολύ που σκέφτηκα να μην σταματήσω καν για κατούρημα. Να κάνω ότι κάνω εν κινήσει πάνω στην μοτοσυκλετα, θα ζεσταινόμουν κιόλας. Παρ' όλα αυτά, για να μην παρεξηγηθώ, σταμάτησα. Ευτυχώς αυτή η autostrada έχει καμιά εκατοστή τούνελ οπότε γλύτωσα και αρκετή βροχή. Μετά την Γένοβα έστριψα βόρεια για μια πόλη που λέγεται Alessandria και μετά δυτικά για Τορίνο. Μετά την Alessandria η βροχή σταμάτησε και έξω από το Τορίνο έβγαλε και ήλιο. Μέχρι το Τορίνο πλήρωσα 20 ευρώ για 200 περίπου χλμ. Μετά πλήρωσα άλλα 17 ευρώ για διόδια που ήταν τοποθετημένα πάνω στον δρόμο (όχι στις εξόδους). Αυτό είναι ένα κόλπο που κάνουν και οι Γάλλοι. Όταν πλησιάζεις τα σύνορα έχουν διοδια πάνω στο δρόμο για να σου πάρουν ότι μπορούν πριν φύγεις.
Για να περάσεις στην Γαλλία διασχίζεις ένα τούνελ μήκους 13 χλμ στο οποίο το όριο είναι 70 χλμ/ωρα, πρέπει να τηρείς απόσταση 150 μέτρων από το προπορευόμενο όχημα (μετά απο το δυστύχημα στο Mont Blanc πρέπει να έγιναν αυτά) και βέβαια απαγορεύεται η προσπέραση. Επίσης είναι από τα ελάχιστα τούνελ των αυτοκινητοδρόμων που και τα 2 ρεύματα είναι σε μία τρύπα. Για να μπει σ' αυτήν την τρύπα ο αναβάτης της μηχανής πρέπει να πληρώσει 30 ευρώ. Το καλό είναι ότι εκεί μέσα έκανε πολύ ζέστη επί 13 χλμ στέγνωσαν τα πάντα. Έτσι σκέφτηκα ότι σήμερα δεν χρειάζεται ν' αλλάξω εσώρουχο αφού ήταν πλυμένο και στεγνωμένο. Τόση ώρα καβάλα στην μηχανή σιδερώθηκε κιόλας. Ευτυχώς που δεν το κατούρησα, έβγαλα μια μέρα ακόμα. Έτσι καθαρός μπήκα στην Γαλλία.
Ο Δημήτρης και η Μάγδα, η οποία είναι θεολόγος και έχει κάνει μεταπτυχιακό στην Γαλλία, μου πρότειναν να επισκεφθώ ένα μοναστήρι περίπου 70 χλμ νοτίως της Grenoble τ' οποίο είναι μετόχι της Σιμωνόπετρας του Αγ. Όρους. Δεν πέφτει πολύ έξω από το δρόμο μου και η ώρα περνούσε, οπότε σκέφτηκα να βρώ ένα κατάλυμα εκεί κοντά για να το επισκεφθώ αύριο. Η πιο κοντινή πόλη λέγεται Romans και εκεί έψαξα για κατάλυμα εκτός camping. Δεν ήταν εύκολο, βρήκα στο τρίτο ξενοδοχείο που ρώτησα αλλά τουλάχιστον ήταν σε οικονομική τιμή. Δεν είναι και το καλύτερο που έχω μείνει αλλά είναι πιο πολυτελές από camping.
Παρακάτω είναι η διαδρομή που έκανα σήμερα:
https://www.google.gr/maps/dir/Levanto,+SP,+Italia/Romans-sur-Is%C3%A8re,+France/@44.7162248,6.552294,8z/am=t/data=!4m13!4m12!1m5!1m1!1s0x12d4edc7a857dbb5:0x2ce1f4a43a1ff672!2m2!1d9.6230001!2d44.1913789!1m5!1m1!1s0x47f54d7bb17e9cf1:0x31c119518c85a6d1!2m2!1d5.052735!2d45.044236?hl=el
Σήμερα λογω δρόμου και βροχής δεν είχε φωτογραφίες. Μένετε μόνον με το κείμενο.
Αύριο το πρόγραμμα λέει επίσκεψη στο μοναστήρι και μετά σφαιράτος από την autoroute για να καλύψω τα 630 χλμ μέχρι τον Tony.
Μιχάλης
1 Ιουνίου
χλμ ημέρας: 561
συνολικά χλμ: 3565
ΥΓ. Για να μην γκρινιάζετε πάρτε 2 φωτό από το "ψυγείο". Στην μία είναι το Portofino και στην άλλη δυο χωριουδάκια απέναντι από το Levanto που τράβηξα χθες κατά την επιστροφή μου.
Αφού έφαγα το κρουασάν της ημέρας (το οποίο έκανα κάθε μέρα ρεζερβέ από την παραμονή διότι δεν έφθαναν για όλους) ξεκίνησα να ετοιμάζω τα πράγματα υπολογίζοντας ότι μέχρι να τελειώσω θα είχε στεγνώσει και η σκηνή για να την μαζέψω. Και τότε επενέβη ο Θεός και άνοιξε τους ουρανούς. Ετοίμασα όλα τα πράγματα και όταν έκοψε λίγο η βροχή μάζεψα και την σκηνή φυσικά μούσκεμα. Μάλιστα την έπλυνα μ' ένα λάστιχο εξωτερικά από το πάτωμα της διότι ήταν γεμάτη λάσπες. Τ' αδιάβροχα τα είχα έτοιμα από χθες που είχα πάει στο Portofino. Και τότε, ω του θαύματος, ΔΕΝ χτύπησε ο Μέρφυ. Συνέχιζει να ρίχνει καρέκλες. Τα μηνύματα από την Γαλλία δεν ήταν περισσότερο ενθαρυντικά αφού ο Tony έγραφε στο mail του το πρωί: "The weather is diabolical! Nothing but rain, rain and more rain. Safe riding". Καβάλησα και έφυγα εν μέσω βροχής κατά τις 12 παρά 10. Είχα αποφασίσει να χρησιμοποιήσω την autostrada για λόγους ασφαλείας (όταν βρέχει δεν είναι εύκολη η οδήγηση στους επαρχιακούς δρόμους. Οι στροφές γλιστράνε, ο αέρας είναι λίγος για να διώχνει το νερό από την ζελατίνα του κράνους η οποία επιπλέον θολώνει από μέσα από την εκπνοή) αλλά και για λόγους βιασύνης, για να βγάλω δηλαδή όσο πιο πολλά χλμ μπορώ. Το νερό έπεφτε με το τουλούμι και δυστυχώς το αδιάβροχο του παντελονιού, αντίθετα από την σκηνή, δεν άντεξε. Το έχω φορέσει αρκετές φορές και ήταν η πρώτη φορά που "έμπασε". Οι μοτοσυκλετιστές ξέρουν ότι το πρώτο πράγμα που βρέχεται είναι τ' αρ............., ο καβάλος σου (για να το πω πιο πολιτισμένα αφού με διαβάζουν και κυρίες). Μετά από λίγο ένιωθα σαν κατουρημένος, τόσο πολύ που σκέφτηκα να μην σταματήσω καν για κατούρημα. Να κάνω ότι κάνω εν κινήσει πάνω στην μοτοσυκλετα, θα ζεσταινόμουν κιόλας. Παρ' όλα αυτά, για να μην παρεξηγηθώ, σταμάτησα. Ευτυχώς αυτή η autostrada έχει καμιά εκατοστή τούνελ οπότε γλύτωσα και αρκετή βροχή. Μετά την Γένοβα έστριψα βόρεια για μια πόλη που λέγεται Alessandria και μετά δυτικά για Τορίνο. Μετά την Alessandria η βροχή σταμάτησε και έξω από το Τορίνο έβγαλε και ήλιο. Μέχρι το Τορίνο πλήρωσα 20 ευρώ για 200 περίπου χλμ. Μετά πλήρωσα άλλα 17 ευρώ για διόδια που ήταν τοποθετημένα πάνω στον δρόμο (όχι στις εξόδους). Αυτό είναι ένα κόλπο που κάνουν και οι Γάλλοι. Όταν πλησιάζεις τα σύνορα έχουν διοδια πάνω στο δρόμο για να σου πάρουν ότι μπορούν πριν φύγεις.
Για να περάσεις στην Γαλλία διασχίζεις ένα τούνελ μήκους 13 χλμ στο οποίο το όριο είναι 70 χλμ/ωρα, πρέπει να τηρείς απόσταση 150 μέτρων από το προπορευόμενο όχημα (μετά απο το δυστύχημα στο Mont Blanc πρέπει να έγιναν αυτά) και βέβαια απαγορεύεται η προσπέραση. Επίσης είναι από τα ελάχιστα τούνελ των αυτοκινητοδρόμων που και τα 2 ρεύματα είναι σε μία τρύπα. Για να μπει σ' αυτήν την τρύπα ο αναβάτης της μηχανής πρέπει να πληρώσει 30 ευρώ. Το καλό είναι ότι εκεί μέσα έκανε πολύ ζέστη επί 13 χλμ στέγνωσαν τα πάντα. Έτσι σκέφτηκα ότι σήμερα δεν χρειάζεται ν' αλλάξω εσώρουχο αφού ήταν πλυμένο και στεγνωμένο. Τόση ώρα καβάλα στην μηχανή σιδερώθηκε κιόλας. Ευτυχώς που δεν το κατούρησα, έβγαλα μια μέρα ακόμα. Έτσι καθαρός μπήκα στην Γαλλία.
Ο Δημήτρης και η Μάγδα, η οποία είναι θεολόγος και έχει κάνει μεταπτυχιακό στην Γαλλία, μου πρότειναν να επισκεφθώ ένα μοναστήρι περίπου 70 χλμ νοτίως της Grenoble τ' οποίο είναι μετόχι της Σιμωνόπετρας του Αγ. Όρους. Δεν πέφτει πολύ έξω από το δρόμο μου και η ώρα περνούσε, οπότε σκέφτηκα να βρώ ένα κατάλυμα εκεί κοντά για να το επισκεφθώ αύριο. Η πιο κοντινή πόλη λέγεται Romans και εκεί έψαξα για κατάλυμα εκτός camping. Δεν ήταν εύκολο, βρήκα στο τρίτο ξενοδοχείο που ρώτησα αλλά τουλάχιστον ήταν σε οικονομική τιμή. Δεν είναι και το καλύτερο που έχω μείνει αλλά είναι πιο πολυτελές από camping.
Παρακάτω είναι η διαδρομή που έκανα σήμερα:
https://www.google.gr/maps/dir/Levanto,+SP,+Italia/Romans-sur-Is%C3%A8re,+France/@44.7162248,6.552294,8z/am=t/data=!4m13!4m12!1m5!1m1!1s0x12d4edc7a857dbb5:0x2ce1f4a43a1ff672!2m2!1d9.6230001!2d44.1913789!1m5!1m1!1s0x47f54d7bb17e9cf1:0x31c119518c85a6d1!2m2!1d5.052735!2d45.044236?hl=el
Σήμερα λογω δρόμου και βροχής δεν είχε φωτογραφίες. Μένετε μόνον με το κείμενο.
Αύριο το πρόγραμμα λέει επίσκεψη στο μοναστήρι και μετά σφαιράτος από την autoroute για να καλύψω τα 630 χλμ μέχρι τον Tony.
Μιχάλης
1 Ιουνίου
χλμ ημέρας: 561
συνολικά χλμ: 3565
ΥΓ. Για να μην γκρινιάζετε πάρτε 2 φωτό από το "ψυγείο". Στην μία είναι το Portofino και στην άλλη δυο χωριουδάκια απέναντι από το Levanto που τράβηξα χθες κατά την επιστροφή μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου