Με τον Tony συνυπηρετούσαμε το 2002-04 στο ΝΑΤΟικό στρατηγείο στην Λάρισα. Ήταν αξιωματικός του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού. Έκτοτε είχαμε ξαναβρεθεί όταν ο Tony υπηρετούσε στην Μονς του Βελγίου λίγα χρόνια μετά. Ο Tony και η Sue είναι Άγγλοι αλλά επέλεξαν μετά την αποστρατεία του Tony να μείνουν στην Γαλλία διότι είναι φθηνότερα και θα του έφτανε η σύνταξη και επιλέον οι γονείς της Sue που ήταν μεγάλοι και χρειαζόντουσαν φροντίδα έμεναν ήδη στην Γαλλία. Έχουν 4 παιδιά (ο μικρότερος, ο Fergus, είναι 32 χρονών και παντρεύεται τον Ιούλιο) τα οποία ζουν στην Αγγλία. Ο Tony και η Sue λοιπόν αγόρασαν, στο χωριό St Severe 12 χλμ έξω από το Cognac, μια παλιά αγροικία με αχυρώνα και κήπο την οποία ανακαίνισαν εκ βάθρων. Είναι πλέον περίπου 400 τμ (ίσως και παραπάνω) με πολλούς βοηθητικούς χώρους, αποθήκες, γκαράζ, 4 μπάνια κοκ. Έχουν ένα σκύλο και μια γάτα και πιστεύω ότι ζουν όπως ο καθένας θα έπρεπε να μπορεί να ζει.
Ο Tony τα τελευταία 10 χρόνια που μένει στην Γαλλία δούλευε σαν καθηγητής Αγγλικών για ενηλίκους αλλά από φέτος είναι κανονικός συνταξιούχος και ασχολείται με το σπίτι και τον κήπο του.
Αυτά που φαίνονται κρεμασμένα στο βάθος είναι η σκηνή μου
Ο κήπος του Tony
Είναι γεγονός ότι μετά τις βροχές που έφαγα τις 2 τελευταίες μέρες χρειαζόμουν ένα κανονικό σπίτι για ανασυγκρότηση και στέγνωμα.
Κατά το μεσημέρι κατεβήκαμε στην πόλη του Cognac όπου οι μεγαλύτεροι παραγωγοί του ποτού, όπως Henessy, Remy Martin, Martell κα έχουν τα οινοπνευματοποιεία τους.
Επισκεφθήκαμε το ποτοποιείο Baron Otard το οποίο παράγει από τα ακριβότερα κονιάκ. Στεγάζεται στο κάστρο του Cognac (Chatau de Cognac) το οποίο ο Βαρώνος Otard αγόρασε από την πόλη την εποχή της Γαλλικής επανάστασης για να χρησιμοποιεί τα υπόγεια του για την παλαίωση του ποτού και έτσι το γλύτωσε από την καταστροφή που του ετοίμαζε το πλήθος. Το ωραίο είναι ότι μπαίνοντας είχε επιγραφή στον τοίχο με όλους τους ηγεμόνες της πόλης από το 950μχ και μετά. Για τέτοια αρχεία μιλάμε.
Η ξενάγηση ξεκίνησε με την ξεναγό να μας λέέι ότι όταν ένα κονιάκ εμφιαλωθεί πλέον σταματά να ωριμάζει άρα όσο καιρό και να μείνει στο μπουκάλι δεν γίνεται παλαιότερο. Τότε συνειδητοποίησα ότι τζάμπα κρατώ κλειστό ένα Remy Martin που αγόρασα το 1986 από την Κω σαν ανθυπολοχαγός. Η ξεναγός συνέχισε με την ιστορία του κάστρου το οποίο διατηρείται σε πολύ καλή κατάσταση.
Οι μαυρίλες που υπάρχουν στους τοίχους είναι μούχλα από την εξάτμιση του κονιάκ στα υπόγεια. Εξατμίζεται περίπου το 2% του παραγωμένου κονιάκ δηλαδή 12 εκκατομύρια μπουκάλια τον χρόνο σε όλη την περιοχή του Cognac φεύγουν στον αέρα. Οι ντόπιοι θεωρούν ότι είναι το μερίδιο των αγγέλων.
Όσο περισσότερο παλαιώνει ένα κονιάκ τόσο περισσότερο εξατμίζεται και τόσο περισσότερο η τιμή του εκτοξεύεται για να εξισορροπήσει την απώλεια.
Η ξενάγηση συνεχίστηκε με τους χώρους που αποθηκεύεται το κονιάκ για παλαίωση σε δρύινα βαρέλια
συνεχίστηκε μυρίζοντας το ποτό σε διάφορα στάδια της παλαίωσης
και τελείωσε με δοκιμή του παραγόμενου προϊόντος
ενώ σε ειδική προθήκη είχαν και το παρακάτω ξεχωριστό μπουκάλι των 0,7 λίτρων η τιμή του οποίου οφείλεται και στο μπουκάλι το ίδιο το οποίο είναι από κρύσταλλο.
Μετά την επίσκεψη στο Baron Otard επισκεφθήκαμε ένα ποτοποιείο το οποίο παράγει eau de vie (προφέρεται: ω ντε βι και σημαίνει νερό της ζωής) και είναι αυτό που προωθείται στις μεγάλες εταιρίες που φτιάχνουν κονιάκ και αποτελεί την βαση του. Ο συγκεκριμμένος παραγωγός που επισκεφθήκαμε δίνει όλη την παραγωγή του στο Henessy.
Το βράδυ μετά το δείπνο πάπιας που μαγείρεψε ο Tony, ήπιαμε λίγο Henessy για να συνοδεύσουμε τις τάρτες σοκολάτας που είχαμε για επιδόρπιο.
Αύριο το πρόγραμμα λέει βόλτες εδώ κοντά.
Μιχάλης
3 Ιουνίου
χλμ ημέρας: 0
συνολικά χλμ: 4282
Ο Tony τα τελευταία 10 χρόνια που μένει στην Γαλλία δούλευε σαν καθηγητής Αγγλικών για ενηλίκους αλλά από φέτος είναι κανονικός συνταξιούχος και ασχολείται με το σπίτι και τον κήπο του.
Είναι γεγονός ότι μετά τις βροχές που έφαγα τις 2 τελευταίες μέρες χρειαζόμουν ένα κανονικό σπίτι για ανασυγκρότηση και στέγνωμα.
Κατά το μεσημέρι κατεβήκαμε στην πόλη του Cognac όπου οι μεγαλύτεροι παραγωγοί του ποτού, όπως Henessy, Remy Martin, Martell κα έχουν τα οινοπνευματοποιεία τους.
Επισκεφθήκαμε το ποτοποιείο Baron Otard το οποίο παράγει από τα ακριβότερα κονιάκ. Στεγάζεται στο κάστρο του Cognac (Chatau de Cognac) το οποίο ο Βαρώνος Otard αγόρασε από την πόλη την εποχή της Γαλλικής επανάστασης για να χρησιμοποιεί τα υπόγεια του για την παλαίωση του ποτού και έτσι το γλύτωσε από την καταστροφή που του ετοίμαζε το πλήθος. Το ωραίο είναι ότι μπαίνοντας είχε επιγραφή στον τοίχο με όλους τους ηγεμόνες της πόλης από το 950μχ και μετά. Για τέτοια αρχεία μιλάμε.
Η ξενάγηση ξεκίνησε με την ξεναγό να μας λέέι ότι όταν ένα κονιάκ εμφιαλωθεί πλέον σταματά να ωριμάζει άρα όσο καιρό και να μείνει στο μπουκάλι δεν γίνεται παλαιότερο. Τότε συνειδητοποίησα ότι τζάμπα κρατώ κλειστό ένα Remy Martin που αγόρασα το 1986 από την Κω σαν ανθυπολοχαγός. Η ξεναγός συνέχισε με την ιστορία του κάστρου το οποίο διατηρείται σε πολύ καλή κατάσταση.
Η ξενάγηση συνεχίστηκε με τους χώρους που αποθηκεύεται το κονιάκ για παλαίωση σε δρύινα βαρέλια
συνεχίστηκε μυρίζοντας το ποτό σε διάφορα στάδια της παλαίωσης
και τελείωσε με δοκιμή του παραγόμενου προϊόντος
Μετά την επίσκεψη στο Baron Otard επισκεφθήκαμε ένα ποτοποιείο το οποίο παράγει eau de vie (προφέρεται: ω ντε βι και σημαίνει νερό της ζωής) και είναι αυτό που προωθείται στις μεγάλες εταιρίες που φτιάχνουν κονιάκ και αποτελεί την βαση του. Ο συγκεκριμμένος παραγωγός που επισκεφθήκαμε δίνει όλη την παραγωγή του στο Henessy.
Το βράδυ μετά το δείπνο πάπιας που μαγείρεψε ο Tony, ήπιαμε λίγο Henessy για να συνοδεύσουμε τις τάρτες σοκολάτας που είχαμε για επιδόρπιο.
Αύριο το πρόγραμμα λέει βόλτες εδώ κοντά.
Μιχάλης
3 Ιουνίου
χλμ ημέρας: 0
συνολικά χλμ: 4282
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου