8 Ιουνίου, 27η μέρα, Βρετάνη

Το camping που μένω λέγεται Petit Bois που σημαίνει Μικρό Δάσος και αυτό διότι είναι κολλημένο σ' ένα δάσος. Η δικιά μου η σκηνή είναι σε μια από τις γωνίες του camping και απ' έξω ακριβώς από την μια είναι το δάσος και από την άλλη ένα ποταμάκι (που ανέφερα την πρώτη μέρα που ήρθα). Κοντά μου δεν έχω γείτονες πλην ενός camper που είναι σε απόσταση 30 μέτρων περίπου. Αυτό μ' άρεσε στην αρχή διότι έτσι δεν σ' ενοχλεί κανείς με τα ροχαλητά του (οι σκηνές δυστυχώς δεν έχουν μόνωση). Χθες το βράδυ όμως, που πήγα αργά για ύπνο,  όταν άκουσα θορύβους από την μεριά του δάσους και μετά από την μεριά του ποταμιού, δεν κρύβω ότι ανησύχησα και παρ' ότι έφεξα με τον φακό δεν είδα τίποτα. Τελικά αποφάνθηκα ότι πρέπει να είναι τίποτα πάπιες και έπεσα για ύπνο κλείνοντας καλά τα φερμουάρ της σκηνής (μιλάμε για μεγάλη ασφάλεια).

Για τρίτη μέρα σήμερα ξημέρωσε μέσα στην ομίχλη. Ήθελα να κάνω βόλτες στην Βρετάνη αλλά δεν ήθελα να γράψω πολλά χλμ. Παρ' ότι περίμενα λίγο ο καιρός δεν έφτιαχνε, έτσι φόρεσα τα ρούχα της μηχανής και έφυγα αποφασισμένος να κινηθώ κοντά στο St Malo. Οι Βρετόνοι, όπως λέγονται οι κάτοικοι της Βρετάνης στα ελληνικά, είναι Κέλτικης καταγωγής και πολλοί απ' αυτούς μιλούν μια ιδιαίτερη γλώσσα. Θεωρείται ότι έχουν έρθει από την νοτιοδυτική Βρετανία (γι' αυτό και η παρεμφερής ονομασία), από την περιοχή της Κορνουάλης και της Ουαλίας για να ξεφύγουν από τα γερμανικά φύλλα (όπως οι Σάξωνες που αποκαλούμε τους Άγγλους ενώ η Σαξωνία είναι περιοχή της Γερμανίας) που είχαν εισβάλλει στην Βρετανία. Αντίθετα οι Νορμανδοί τους οποίους επισκέφτηκα χθες έλκουν την καταγωγή τους από τους Βίκινγκς. Το Norman βγαίνει από το Norse Man δηλαδή άνθρωπος του βορρά και έχουν έρθει από την Νορβηγία, την Δανία και την Ισλανδία. Κατά καιρούς έχουν πολεμήσει με διάφορους μέχρι και με τους Βυζαντινούς αλλά επίσης έχουν συμμαχήσει με τους Βυζαντινούς κατά των Σελτζούκων Τούρκων.
Η πιο κοντινή πόλη λέγεται Dinard και ήταν η πρώτη που επισκέφτηκα. Φαίνεται κι αυτή ότι είναι από τις παλιές λουτροπόλεις διότι τα σπίτια κοντά στην θάλασσα ήταν σαν πύργοι ενώ και τα ξενοδοχεία είχαν αντίστοιχη αρχιτεκτονική. Η ομίχλη επέμενε και δεν βοηθούσε στην φωτογράφιση. Έτσι πήγα στο επόμενο χωριό που λέγεται St Lunaire όπου βρήκα ένα καφενεδάκι πάνω στην (μεγάλη με την αμπώτιδα) παραλία και χτύπησα έναν καπουτσίνο με σαντιγύ.

Μετά άρχισα να παίρνω τα χωριά ένα-ένα προσπαθώντας να είμαι κοντά στην θάλασσα. Διαπίστωσα όμως ότι τα παραθαλάσσια μέρη είχαν ομίχλη ενώ τα μεσόγεια είχαν ήλιο. Πηγαίνοντας λοιπόν προς τα μέσα είδα μια ταμπέλα που έλεγε Chateau Bienassis και έστριψα προς τα εκεί.

Και όπως κάθε κάστρο που σέβεται τον εαυτό του περιβάλλεται από τάφρο με νερό. Ευτυχώς αυτό δεν είχε κροκόδειλους (όπως στον Indiana Jones).

Το κάστρο, από τον 10ο αιώνα που πρωτοφτιάχτηκε, μέχρι τώρα έχει υποστεί διάφορες αλλαγές και βέβαια έχει αλλάξει χέρια πολλές φορές. Η τελευταία πώληση του έγινε το 1890 όπου το αγόρασε κάποιος ναύαρχος (οι ναύαρχοι και οι στρατηγοί στην Γαλλία έχουν πύργους όχι όπως στην Ελλάδα που ζουν στο νοίκι) και τώρα οι απόγονοι του ακόμα ζούν σ' αυτό γι' αυτό και ο δεύτερος όροφος δεν είναι επισκέψιμος αφού είναι ο χώρος που ζει η οικογένεια του ιδιοκτήτη. Κατά την διάρκεια του Β' ΠΠ είχε συγκαλέσει μια σύσκεψη σε αίθουσα του ο Γερμανός Στρατηγός Φον Ρούνστεντ.
Το κάστρο είχε ωραίους κήπους

και βέβαια σταύλους για τ' άλογα.

Σε μια μεριά του σταύλου που έχει αλλάξει χρήση είδα ένα (SUV) Volvo XC90 προφανώς του ιδιοκτήτη.
Κατά την επιστροφή μου κάθισα σ' ένα παραλιακό χωριό να φάω ένα croque monsieur. Το παραλιακό βέβαια είναι σχετικό διότι ήταν η ώρα της αμπώτιδος και έτσι αυτό που τις υπόλοιπες ώρες είναι λιμανάκι τώρα....

Σήμερα το βράδυ θα δοκιμάσω τοπικό πιάτο που είναι τα mulles, μύδια δηλαδή.

Αύριο το πρόγραμμα λέει επίσκεψη σ' ένα από τα νησιά της Μάγχης, το Jersey. Η επιστροφή στο St Malo είναι προγραμματισμένη για τις 10 το βράδυ.

Μιχάλης
8 Ιουνίου
χλμ ημέρας: 156
συνολικά χλμ: 5317