Δεν θα πω πώς ξεκίνησε η μέρα από πλευράς καιρού διότι γίνομαι ανιαρός. Τέλος πάντων, μετά το πρωινό και αφού η σπιτονοικοκυρά μου μου έδωσε οδηγίες για το τί να δω στο Belfast, καβάλησα την μηχανή και κατέβηκα στην πόλη.
Στο τέλος του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα το Belfast ήταν σε πλήρη ανάπτυξη διότι τότε γνώριζε την βιομηχανική επανάσταση και η πόλη γέμισε από βιομηχανίες διαφορών ειδών. Έτσι από 80.000 κόσμο που είχε στα μέσα του 19ου αιώνα ξεπέρασε τις 300.000 στις αρχές του 20ου προσελκύοντας εργατικό δυναμικό από την ύπαιθρο η οποία είχε περάσει και έναν μίνι λιμό το 1870.
Ανάμεσα στις βιομηχανίες που αναπτύχθηκαν ήταν και τα ναυπηγεία και έτσι το 1900 το Belfast είχε από τα μεγαλύτερα ναυπηγεία στον κόσμο. Έτσι στο τέλος της πρώτης δεκαετίας του 20ου αιώνα η εταιρία White Star παρήγγειλε στα ναυπηγεία του Belfast την κατασκευή τριών υπερωκεανίων, των Titanic (Τιτανικός), Britannic (Βρετανικός), και Olympic (;;). Τα 2 πρώτα κατέληξαν στον πάτο της θάλασσας ενώ το τρίτο, με τέτοιο όνομα που είχε, επέπλευσε. Από τότε στα κόλπα. Το σύγχρονο Belfast εκμεταλλευόμενο την σχέση της πόλης με το διάσημο πλοίο έχει φτιάξει μια έκθεση η οποία λέγεται Titanic Belfast σ' ένα κτίριο φουτουριστικής σχεδίασης.
Η σπιτονοικοκυρά μου, η οποία είναι αρχιτέκτων κήπων και εξωτερικών χώρων (έτσι μου συστήθηκε) μου είπε ότι το κτίριο το σχεδιάσε μία φίλη της και αναπαριστά την κίνηση των κυμάτων. Ουδέν σχόλιον πάνω σ' αυτό. Η έκθεση καλύπτει 4 ορόφους, κοστίζει 17,5 λίρες (=22 ευρώ), εκτός αν κάποιος πάρει την White Star Premium Class οπότε πληρώνει περισσότερα, και είναι γεμάτη κόσμο. Ξεκινάει με το πώς ήταν το Belfast εκείνη την εποχή και μετά επεκτείνεται σε ότι έχει σχέση με τον Τιτανικό. Πώς σχεδιάστηκε, πώς κατασκευάστηκε, πώς ζούσαν οι εργάτες των ναυπηγείων, πώς διακοσμήθηκε, πώς καθελκύστηκε, τί ανέσεις παρείχε στους επιβάτες ανάλογα με την θέση, πώς σάλπαρε, πώς ναυάγησε, πώς σωθήκαν όσοι σωθήκαν, τι έλεγαν οι έρευνες για τα αίτια του δυστυχήματος, μέχρι και πώς είναι τώρα στα 4.000μ κάτω. Παρακάτω είναι 2 σχετικές φωτογραφίες:
Η επίσκεψη στην έκθεση παίρνει πάνω από 2 ώρες. Όταν βγήκα έξω έβρεχε (!!) και επειδή το εισιτήριο μου κάλυπτε και επίσκεψη στο πλοίο Nomadic που ήταν "δεμένο" εκεί δίπλα πήγα να το δω. Το Nomadic όπως και το Traffic που ήταν λίγο μεγαλύτερο είχαν καθελκυστεί και αυτά από την White Star για να χρησιμοποιηθούν ως πλοία μετεπιβίβασης στο λιμάνι του Χερβούργου. Επειδή αυτό το λιμάνι είχε λίγο βάθος για να δέσουν τα τρία μεγάλα καράβια στην αποβάθρα, αυτά αγκυροβολούσαν στ' ανοιχτά (αρόδου που λέμε κι εμείς οι ναυτικοί) και χρησιμοποιούντο τα 2 μικρότερα για να μεταφέρουν τους επιβάτες από το λιμάνι στα μεγάλα πλοία. Το Nomadic ήταν για τους επιβάτες Α' και Β' θέσεως και το Traffic για την πλέμπα. Να μην συμφυρόμαστε κιόλας. Το Nomadic συνέχισε να δουλεύει ως επιβατηγό και αργότερα ως πλωτό εστιατόριο, club κλπ στον Σηκουάνα. Εκτός από μένα, τα πόδια τους πάτησαν στο Nomadic κι άλλες διασημότητες όπως ο Charlie Chaplin, οι Richard Burton & Liz Taylor κα. Τελειώνοντας και από εκεί είχε σταματήσει η βροχή οπότε πήρα την μηχανή και πήγα στο κέντρο του Belfast για να δω τ' αξιοθέατα. Μην νομίζετε ότι έχει και πολλά.
Μου είπαν ότι η πόλη έχει 2 καθεδρικούς ναούς. Και όταν αφελώς ρώτησα γιατί έχει 2; έχει 2 θέσεις επισκόπων; μου απάντησαν απλά ότι έχει έναν για τους καθολικούς και έναν για τους προτεστάντες.
Πίσω από άλλο ένα γνωστο μπαρ της πόλης, το Duke of York, έχει γκραφίτι στους τοίχους με διάσημους Ιρλανδούς. Στην παρακάτω φωτογραφία, για όσους δεν τον κατάλαβαν, ο τύπος με την ριγέ μπλούζα που κάνει πως παίζει κιθάρα (ενώ δεν είχε ιδέα) είναι ο Rory Galagher από το Cork και πίσω του με το μαύρο μπλουζάκι ο Liam Neeson.
Και αυτός ο τύπος με την κιθάρα που οι ομπρέλλες του έχουν καλύψει την μούρη, όσοι δεν τον καταλάβατε από το υπόλοιπο σώμα, είναι ο Van Morrison από το Belfast.
και αυτός ο μπαλαδόρος με την πράσινη φανέλα είναι ο George Best (που εγώ νόμιζα ότι ήταν Ουαλλός)
Μετά την βόλτα στο κέντρο της πόλης πήγα σε μια pub για φαγητό και μετά γύρισα στο Β&Β διότι πήρα ειδοποίηση από το απλικέϊσιον ότι θα βρέξει σε 15 λεπτά. Και περιέργως, παρ' ότι είχε ήλιο εκείνη την στιγμή, σε 15 λεπτά έβρεξε.
Αύριο το πρόγραμμα λέει μετάβαση στο Larne για να πάρω το πλοίο για Σκωτία.
Μιχάλης
28 Ιουνίου
χλμ ημέρας: 43
συνολικά χλμ: 8907
Στο τέλος του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα το Belfast ήταν σε πλήρη ανάπτυξη διότι τότε γνώριζε την βιομηχανική επανάσταση και η πόλη γέμισε από βιομηχανίες διαφορών ειδών. Έτσι από 80.000 κόσμο που είχε στα μέσα του 19ου αιώνα ξεπέρασε τις 300.000 στις αρχές του 20ου προσελκύοντας εργατικό δυναμικό από την ύπαιθρο η οποία είχε περάσει και έναν μίνι λιμό το 1870.
Ανάμεσα στις βιομηχανίες που αναπτύχθηκαν ήταν και τα ναυπηγεία και έτσι το 1900 το Belfast είχε από τα μεγαλύτερα ναυπηγεία στον κόσμο. Έτσι στο τέλος της πρώτης δεκαετίας του 20ου αιώνα η εταιρία White Star παρήγγειλε στα ναυπηγεία του Belfast την κατασκευή τριών υπερωκεανίων, των Titanic (Τιτανικός), Britannic (Βρετανικός), και Olympic (;;). Τα 2 πρώτα κατέληξαν στον πάτο της θάλασσας ενώ το τρίτο, με τέτοιο όνομα που είχε, επέπλευσε. Από τότε στα κόλπα. Το σύγχρονο Belfast εκμεταλλευόμενο την σχέση της πόλης με το διάσημο πλοίο έχει φτιάξει μια έκθεση η οποία λέγεται Titanic Belfast σ' ένα κτίριο φουτουριστικής σχεδίασης.
Η σπιτονοικοκυρά μου, η οποία είναι αρχιτέκτων κήπων και εξωτερικών χώρων (έτσι μου συστήθηκε) μου είπε ότι το κτίριο το σχεδιάσε μία φίλη της και αναπαριστά την κίνηση των κυμάτων. Ουδέν σχόλιον πάνω σ' αυτό. Η έκθεση καλύπτει 4 ορόφους, κοστίζει 17,5 λίρες (=22 ευρώ), εκτός αν κάποιος πάρει την White Star Premium Class οπότε πληρώνει περισσότερα, και είναι γεμάτη κόσμο. Ξεκινάει με το πώς ήταν το Belfast εκείνη την εποχή και μετά επεκτείνεται σε ότι έχει σχέση με τον Τιτανικό. Πώς σχεδιάστηκε, πώς κατασκευάστηκε, πώς ζούσαν οι εργάτες των ναυπηγείων, πώς διακοσμήθηκε, πώς καθελκύστηκε, τί ανέσεις παρείχε στους επιβάτες ανάλογα με την θέση, πώς σάλπαρε, πώς ναυάγησε, πώς σωθήκαν όσοι σωθήκαν, τι έλεγαν οι έρευνες για τα αίτια του δυστυχήματος, μέχρι και πώς είναι τώρα στα 4.000μ κάτω. Παρακάτω είναι 2 σχετικές φωτογραφίες:
 |
| Φωτογραφία από τον Τιτανικό ενώ ακόμα είναι στο ναυπηγείο και δείχνει το μέγεθος των προπελών σε σχέση με τους ανθρώπους. |
 |
| Αναπαράσταση ενός δωματίου πρώτης θέσεως |
Η επίσκεψη στην έκθεση παίρνει πάνω από 2 ώρες. Όταν βγήκα έξω έβρεχε (!!) και επειδή το εισιτήριο μου κάλυπτε και επίσκεψη στο πλοίο Nomadic που ήταν "δεμένο" εκεί δίπλα πήγα να το δω. Το Nomadic όπως και το Traffic που ήταν λίγο μεγαλύτερο είχαν καθελκυστεί και αυτά από την White Star για να χρησιμοποιηθούν ως πλοία μετεπιβίβασης στο λιμάνι του Χερβούργου. Επειδή αυτό το λιμάνι είχε λίγο βάθος για να δέσουν τα τρία μεγάλα καράβια στην αποβάθρα, αυτά αγκυροβολούσαν στ' ανοιχτά (αρόδου που λέμε κι εμείς οι ναυτικοί) και χρησιμοποιούντο τα 2 μικρότερα για να μεταφέρουν τους επιβάτες από το λιμάνι στα μεγάλα πλοία. Το Nomadic ήταν για τους επιβάτες Α' και Β' θέσεως και το Traffic για την πλέμπα. Να μην συμφυρόμαστε κιόλας. Το Nomadic συνέχισε να δουλεύει ως επιβατηγό και αργότερα ως πλωτό εστιατόριο, club κλπ στον Σηκουάνα. Εκτός από μένα, τα πόδια τους πάτησαν στο Nomadic κι άλλες διασημότητες όπως ο Charlie Chaplin, οι Richard Burton & Liz Taylor κα. Τελειώνοντας και από εκεί είχε σταματήσει η βροχή οπότε πήρα την μηχανή και πήγα στο κέντρο του Belfast για να δω τ' αξιοθέατα. Μην νομίζετε ότι έχει και πολλά.
 |
| Το Δημαρχείο της πόλης |
 |
| Το διάσημο Crown Bar. Τώρα από πού είναι διάσημο δεν ξέρω. Εγώ σήμερα το έμαθα |
 |
| Ο Καθεδρικός Ναός της Αγ. Άννης |
Μου είπαν ότι η πόλη έχει 2 καθεδρικούς ναούς. Και όταν αφελώς ρώτησα γιατί έχει 2; έχει 2 θέσεις επισκόπων; μου απάντησαν απλά ότι έχει έναν για τους καθολικούς και έναν για τους προτεστάντες.
Πίσω από άλλο ένα γνωστο μπαρ της πόλης, το Duke of York, έχει γκραφίτι στους τοίχους με διάσημους Ιρλανδούς. Στην παρακάτω φωτογραφία, για όσους δεν τον κατάλαβαν, ο τύπος με την ριγέ μπλούζα που κάνει πως παίζει κιθάρα (ενώ δεν είχε ιδέα) είναι ο Rory Galagher από το Cork και πίσω του με το μαύρο μπλουζάκι ο Liam Neeson.
Μετά την βόλτα στο κέντρο της πόλης πήγα σε μια pub για φαγητό και μετά γύρισα στο Β&Β διότι πήρα ειδοποίηση από το απλικέϊσιον ότι θα βρέξει σε 15 λεπτά. Και περιέργως, παρ' ότι είχε ήλιο εκείνη την στιγμή, σε 15 λεπτά έβρεξε.
Αύριο το πρόγραμμα λέει μετάβαση στο Larne για να πάρω το πλοίο για Σκωτία.
Μιχάλης
28 Ιουνίου
χλμ ημέρας: 43
συνολικά χλμ: 8907
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου