31 Μαΐου, 19η μέρα, Cinque Terre - Portofino

Η μέρα ξημέρωσε το ίδιο στεγνή όπως και χθες. Είχα 2 επιλογές: ή να ξαναπάω στο Cinque Terre με την μηχανή αυτή την φορά ή να πάω στο Portofino που ήταν ο δεύτερος λόγος που ήρθα εδώ. Οι προγνώσεις έδιναν βροχή για το Portofino και συννεφιά για το Cinque Terre. Αποφάσισα να πάω στο δεύετρο και να διαπιστώσω ιδίοις όμμασι αν κάνεις όσο χρόνο λένε. Εξάλου το πρώτο χωριό, το Monterosso, δεν το είχα δει καλά χθες διότι ξεκίνησα κατευθείαν το περπάτημα. Πήρα λοιπόν την μηχανή και (ξανα)πήγα στο Monterosso. Είδα το centro istorico που δεν είχα δει

 και μετά έφυγα για το δεύτερο χωριό την Vernazza. Η διαδρομή μπορεί να μην είναι μία ώρα αλλά ήταν τουλάχιστον μισή. Την αντίστοιχη το τραίνο την κάνει σε 4 λεπτά. Ο δρόμος ήταν πράγματι δύσκολος, πολύ στενός, σε ορισμένα σημεία είχε κατολισθήσει και ανεβαίνοντας στο ενδιάμεσο βουνό που ήταν στα 550 μέτρα περίπου (σκεφτείτε ότι και τα 2 χωριά είναι στο επίπεδο της θάλασσας) βρήκα και ομίχλη. Αφού ήπια έναν καφέ στην Vernazza και ο καιρός παρέμενε στεγνός είπα να το ρισκάρω και να πάω στο Portofino. Ένας λόγος που μ' επηρέασε είναι ότι έπρεπε ν' αφήνω την μηχανή αρκετά μακρυά από το κάθε χωριό και να συνεχίζω με τα πόδια.
Έφυγα λοιπόν για Portofino όχι βέβαια από την autostrada αλλά από τον δρόμο του βουνού (που είναι ωραίος σαν το ομώνυμο τσάι). SS1, ωραίος δρόμος, στενός, πράσινος και όλο στροφές. Και εκεί ομίχλη. Δεν έχω φωτογραφίες από εκεί αλλά τράβηξα μερικά βιντεάκια με την action camera.

Κατεβαίνοντας από το βουνό στην θάλασσα πέρασα από το Rapallo το οποίο είναι γνωστή λουτρόπολη της Λιγουρίας αλλά έγινε γνωστότερη όταν υπογράφηκε εκεί (το wikipedia λέει ότι υπογράφηκε στο διπλανό χωριό την Santa Margherita) το 1922 η συνθήκη του Rapallo μεταξύ των δύο μεγάλων χαμένων του Α' ΠΠ, Γερμανίας και Ρωσίας. Η Ρωσία είχε εγκαταλείψει τον πόλεμο το 1917 εξ αιτίας της επανάστασης των μπολσεβίκων. Τότε υπογράφηκε η συμφωνία του Μπρεστ-Λιτόφσκ με την οποία η Ρωσία παρέδιδε εδάφη στην νικήτρια Γερμανία. Ένα χρόνο αργότερα η Γερμανία ητάται από τους συμμάχους και τα εδάφη που είχε κερδίσει με την συμφωνία Μπρεστ-Λιτόφσκ έγιναν η Πολωνία η οποία για πρώτη φορά αποκτούσε κρατική υπόσταση (μέχρι τον Α' ΠΠ δεν υπήρχε Πολωνία και η Γερμανία συνόρευε με την Ρωσία).
Μετά το Rapallo πέρασα και την Santa Margherita και κατέληξα στο Portofino. Ένα πανέμορφο μέρος με ακριβά ξενοδοχεία και καλό τουρισμό.

Στην μια άκρη του λιμανιού υπάρχει ένα κάστρο (απ' όπου τράβηξα την παραπάνω φωτογραφία) που λέγεται Castello Brown και έχει πάρει τ' όνομα του από έναν από τους προηγούμενους ιδιοκτήτες του. Οι προτελευταίοι ιδιοκτήτες ήταν το ζεύγος Βαρώνου Mumm (δεν ξέρω αν έχει σχέση με την γνωστή σαμπάνια) οι οποίοι όταν πέθαναν το αφήσαν στην κυρία που πρόσεχε την κυρία Mumm. Τ'ωρα το έχει η κοινότητα του Portofino. Το κάστρο μπορεί να μην λέει τίποτα αφού είναι σχεδόν άδειο αλλά έιναι ωραίο σημείο για να βγάζεις φωτογραφίες (και εγώ γι' αυτό ανέβηκα). Όπως φαίνεται στις παρακάτω φωτογραφίες πολλές από τις παραθαλάσσιες κατοικίες έχουν το στύλ κάστρου.

Στις 2 τελευταίες φωτογραφίες πρόκειται για ξενοδοχεία.

Αφού έφαγα την focaccia της ημέρας ετοιμάστηκα να φύγω την ώρα που έπεφταν οι πρώτες ψιχάλες. Μέχρι το Rapallo πήγα κανονικά (άλλωστε δεν είχα και επιλογή). Από εκεί προτίμησα να πάρω την autostrada για λόγους ασφαλείας. Έκανα 2 ώρες να πάω στο Portofino και 40 λεπτά να γυρίσω (και 5 ευρώ φτωχότερος για τα 40 χλμ της autostrada). Φτάνοντας στο Levanto πήγα να φωτογραφίσω κάτι σπίτια που είχα δει νωρίτερα και δείχνουν ότι και εδώ κάποτε οι επισκέπτες ήταν άλλου επιπέδου.

Αύριο ο καιρός λέει βροχές. Βέβαια το ίδιο λέει κάθε μέρα εδώ και μέρες μέχρι το Σάββατο. Αν δεν βρέχει όταν ξυπνήσω ίσως τα μαζέψω και ξεκινήσω για την Γαλλία αφού εδώ ότι ήθελα να επισκεφτώ το είδα. Αντιμετωπίζω όμως ένα πρόβλημα με την Γαλλία και αυτό είναι ότι λόγω των πρόσφατων ταραχών, απεργοί έχουν μπλοκάρει τα διυλιστήρια με αποτέλεσμα να υπάρχει πρόβλημα στον ανεφοδιασμό των πρατηρίων με καύσιμα.

Μιχάλης
31 Μαΐου
χλμ ημέρας: 271
συνολικά χλμ: 3004

ΥΓ. Τώρα βρέχει έξω δυνατά