18 Μαΐου, 6η μέρα, Σπλιτ

Επιτέλους ήλιος και ζέστη. Σήμερα ξύπνησα στις 8 παρά όταν ο ήλιος ξεκίνησε να κτυπά την σκηνή μου. Όσοι έχουν κάνει κάμπινγκ ξέρουν ότι αν ο ήλιος κτυπάει την σκηνή είναι αδύνατον να κοιμηθείς πλέον εκεί. Μετά από ένα γρήγορο πρωινό και τον απαραίτητο καλωπισμό πήρα τον δρόμο για την πόλη του Σπλιτ. Η παλιά πόλη του Σπλιτ, ή Ασπάλαθος στα ελληνικά όπως μου θύμισε ο Βασίλης ότι λέγεται, έχει στο κέντρο της ένα ρωμαϊκό κτίσμα τ' οποίο λέγεται Ανάκτορο του Διοκλητιανού (Diocletian Palace). Είναι ένα τετράγωνο διαστάσεων περίπου 200Χ280 μέτρα το οποίο είχε κτιστεί επί Διοκλητιανού προφανώς και χρησίμευε για κατοικία του ιδίου και όλων των παρατρεχάμενων (αυλικοί, φρουροί, κρατικοί υπάλληλοι κλπ). Είναι γεμάτο από δαιδαλώδη στενά το φαρδύτερο των οποίων είναι πλάτους λιγότερο των 2 μέτρων.

Ο χώρος του Ανακτόρου και γενικότερα της παλιάς πόλης είναι βέβαια γεμάτος τουρίστες κυρίως δυτικοευρωπαίους, Αμερικανούς και βέβαια Ιάπωνες οι οποίοι όπως διαπίστωσα δεν φέρουν πλέον φωτογραφική μηχανή αλλά smartphone με το απαραίτητο σελφοκόνταρο. Η όλη περιοχή είναι επίσης γεμάτη από καφέ, εστιατόρια και κάθε είδους μαγαζιά. Το Ανάκτορο έχει και ένα υπόγειο το οποίο χρησίμευε σαν αποθηκευτικός χώρος αλλά την δεκαετία του 90 τον καθάρισαν και τώρα είναι και αυτό γεμάτο μαγαζιά ενώ σε συγκεκριμμένους χώρους του γίνονται εκδηλώσειςόπως συναυλίες κ.α.

Αφού έκανα όλη μέρα βόλτες στην παλιά πόλη του Σπλιτ και έβγαλα πολλές φωτογραφίες...

... πέρασα μια βόλτα από μια υπαίθρια αγορά...

... και τέλος πήγα μια βόλτα μ' ένα καραβάκι στις ακτές πέριξ του Σπλιτ. Η βόλτα δεν μ' ενθουσίασε ιδιαίτερα αλλά ήταν άκρως χαλαρωτική αφού το σκάφος έπλεε αργά δίπλα στην ακτή, έπινα το λευκό κρασί που μας κέρασαν ενώ από τα ηχεία ακουγόταν Eric Clapton και J.J. Cale.

Τέλος, τρώγωντας μια black forest περίμενα να πέσει ο ήλιος για να βγάλω καμιά φωτογραφία ακόμα.

Ήταν πολύ όμορφο να κάθεσαι στα σκαλάκια στην πλατεία του καθεδρικού ναού στο bar LVXOR, που φαίνεται στην παραπάνω φωτογραφία, και να πίνεις το ποτό σου. Όπως έπεφτε η νύχτα η ζωή στην παλιά πόλη άρχιζε να μου θυμίζει ελληνικό νησί αλλά εγώ έπρεπε να φύγω για να προλάβω το εστιατόριο του camping ανοιχτό για να γράψω την ανταπόκριση της ημέρας.

Αύριο το πρόγραμμα λέει αναχώρηση για την χερσόνησο Istrana αλλά αν επαληθευθούν οι προβλέψεις για βροχή ίσως το αναβάλω για μια μέρα. Δεν βιάζομαι και η σκηνή δεν μαζεύεται βρεγμένη.

Μιχάλης
18 Μαΐου,
χλμ ημέρας: 34
συνολικά χλμ: 1185