Παρά το θορυβώδες air condition δεν κοιμήθηκα άσχημα την νύχτα της 13/14 Ιαν. στο μοτέλ που έμενα. Το πρωί που ξύπνησα έκανα έναν έλεγχο στο facebook να δω ποιοί μου έκαναν like στην τελευταία μου ανάρτηση για να ξέρω σε ποιούς θα κρατάω μούτρα όταν γυρίσω. Όταν ετοιμάστηκα, έκανα μια βόλτα στην πόλη για να φάω κάτι και να την δω.
Είναι γεγονός ότι η πόλη έχει ορισμένα πολύ όμορφα παλιά κτίρια και μερικά πολύ μοντέρνα, αρχιτεκτονικά.
Κάποια στιγμή που η θερμοκρασία άρχισε ν' ανεβαίνει κίνησα προς τους Βοτανικούς κήπους ελπίζοντας να βρω λίγη δροσιά.
Αφού δροσίστηκα (θεωρητικά) πήρα το τραμ (τ' οποίο χθες και σήμερα ήταν τζάμπα) και πήγα στον σταθμό των λεωφορείων. Είχα κλείσει να κάνω μια κοντινή εκδρομή μ' ένα τοπικό πρακτορείο τ' οποίο αρχικά μας πέρασε από διάφορα σημεία της πόλης και μετά μας ανέβασε σ' έναν λόφο για να δούμε την πόλη από ψηλά. Στους λόφους που βρίσκονται βόρεια της πόλης, στα βόρεια προάστια δηλαδή, ζει η καλή κοινωνία της Αδελαϊδας. Εμείς αρκεστήκαμε να βγάλουμε καμιά φωτογραφία διότι η ώρα ήταν 2:30 το μεσημέρι και η θερμοκρασία ήταν στους 36 C. Δεν ήταν να βγαίνεις στον ήλιο ούτε με σφαίρες.
Μετά πήγαμε στο χωριό Hahndorf. Γερμανικό δεν ακούγεται; Ε, γερμανικό είναι, ή μάλλον ήταν. Οι πρώτοι άποικοι του ήταν Γερμανοί και κατά την διάρκεια του Α' ΠΠ η κυβέρνηση της Αυστραλίας άλλαξε τα ονόματα σε όλα τα γερμανόηχα χωριά με αγγλόηχα. Ο κόσμος όμως συνέχισε να το αποκαλεί Hahndorf κι έτσι πολλά χρόνια αργότερα, κάπου στην δεκαετία του 70, το ξανάλλαξε στην παλιά του ονομασία. Αυτό όμως δεν συνέβη με όλα τα πρώην γερμανόηχα χωριά αλλά μόνο με το Hahndorf και 2-3 ακόμα.
Αν και οι τοπικοί επιχειρηματίες προσπαθούν να προωθήσουν την γερμανική καταγωγή για λόγους marketing εμένα δεν μου φάνηκε και πολύ γερμανικό.
Υπάρχει βέβαια η Λουθηριανή εκκλησία που χτίστηκε από τους Γερμανούς αποίκους...
....και μερικά ωραία μαγαζιά...
...αλλά υπήρχε κι ένα κατάστημα που πούλαγε Βυζαντινή τέχνη (;;;).
Μετά από ένα απογευματινό τσάι με cheesecake (εγώ αντί για τσάι ήπια ένα κρύο καφέ σαν νεροζούμι) σε τοπικό καφενέ πήραμε το λεωφορείο κι επιστρέψαμε στην πόλη. Στον δρόμο ο οδηγός μας έλεγε ότι το 27% της παραγόμενης ενέργειας της πόλης προέρχεται από τα Αιολικά πάρκα ενώ το 1/3 των κτιρίων έχει φωτοβολταϊκά πάνελ και συνεισφέρει στην παραγωγή ενεργείας. Επιπλέον, επειδή το καλοκαίρι δεν βρέχει συχνά (έχουν κατα μέσο όρο 14 μέρες τον χρόνο θερμοκρασίες πάνω από 40), ένα μεγάλο μέρος των αποβλήτων υδάτων της πόλης διυλίζεται και χρησιμοποιείται για πότισμα των πάρκων.
Σήμερα 15 Ιαν. η πρόβλεψη μίλαγε για πολύ ζέστη γύρω στους 38 βαθμούς. Ο ιδιοκτήτης του μοτέλ μου είπε για 41. Αφού δεν κατάφερα να κανονίσω μια βόλτα με πλοίο σ' ένα κοντινό ποτάμι είπα να κατέβω στην παραλία. Πήρα το τραμ λοιπόν και μετά από καμιά ώρα περίπου ήμουν στην πιο κοντινή στην πόλη παραλία, την Clenelg. Γενικά στην Αυστραλία οι παραλίες δεν είναι οργανωμένες με ξαπλώστρες και ομπρέλλες όπως στην νότια Ευρώπη. Είχα πάρει όμως τις πληροφορίες μου και όταν κατέβηκα στο Clenelg βρήκα το ένα και μοναδικό Moseley beach club.
Λοιπόν ακούστε πώς δουλεύει το σύστημα εδώ. Μπορείς να κλείσεις ξαπλώστρα ηλεκτρονικά. Σ' αυτήν την περίπτωση σου χρεώνουν 100 δολλάρια (περίπου 75 ευρώ) στην πιστωτική σου, τα οποία τα τρως σε φαγητά και ποτά από το κλαμπ. Σε κάθε ξαπλώστρα δικαιολογούν να φάνε και να πιούνε μέχρι 4 άτομα. Αν δεν κλείσεις κι εμφανιστείς ξέμπαρκος (όπως εγώ) και είσαι τυχερός και έχει διαθέσιμη ξαπλώστρα (όπως εγώ) τότε αφήνεις στην είσοδο την πιστωτική σου, τρως και πίνεις ότι θες και όταν φύγεις τα πληρώνεις (ή τα χρεώνεις στην πιστωτική) και παίρνεις πίσω την κάρτα. Αν δεν διαθέτεις, το κατάστημα μπορεί να σου νοικιάσει πετσετα, καπελάκι απλό ή ψαθάκι, γυαλιά ηλίου και αντηλιακό. Οπότε αν διαθέτεις χρήμα μπορείς να κατέβεις στην παραλία μόνον με το μαγιώ σου και τα υπόλοιπα να τα πάρεις από το κατάστημα.
Λόγω της ζέστης μπαινόβγαινα στην θάλασσα όλη μέρα. Γενικά ήταν ρηχή και όχι ιδιαίτερα διαυγής ενώ ορισμένοι φορούσαν μπλουζάκια ακόμα και μακρυμάνικα διότι ο ήλιος καίει πολύ. Απ' ότι είδα ο δείκτης UV πάει μέχρι 16.
Κάποια στιγμή εμφανίστηκε στην παραλία ένας παλιόγερος γύρω στα 70 φορώντας στρινγκάκι. Αλειφόταν με λάδια για να μαυρίσει. Το θέαμα ήταν αποκρουστικό και δυστυχώς λόγω της πολιτικής ορθότητας πρέπει να το ανεχόμαστε. Αυτού μπορεί να του αρέσει και να το γιαλίζει το πόμολο, εμείς όμως τί φταίμε;
Γενικά στο Clenelg η θερμοκρασία ήταν πιο χαμηλή και η κατάσταση πιο ευχάριστη ενώ η περιοχή ήταν γεμάτη με εστιατόρια και καφέ.
Γύρω στις 6 το απόγευμα που γύρισα στην πόλη έβραζε ο τόπος. Πήγα και κλείστηκα στο δωμάτιο μου με το κλιματιστικό.
Μιχάλης
Αδελαϊδα
15 Ιαν.
Είναι γεγονός ότι η πόλη έχει ορισμένα πολύ όμορφα παλιά κτίρια και μερικά πολύ μοντέρνα, αρχιτεκτονικά.
 |
| Αυτό το κτίριο είναι η βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου της Αδελαϊδας. |
 |
| Ίδρυμα ιατρικών ερευνών. Αριστερά του είναι το νοσοκομείο και δεξιά του το πανεπιστημίο. |
Κάποια στιγμή που η θερμοκρασία άρχισε ν' ανεβαίνει κίνησα προς τους Βοτανικούς κήπους ελπίζοντας να βρω λίγη δροσιά.
Αν και οι τοπικοί επιχειρηματίες προσπαθούν να προωθήσουν την γερμανική καταγωγή για λόγους marketing εμένα δεν μου φάνηκε και πολύ γερμανικό.
Υπάρχει βέβαια η Λουθηριανή εκκλησία που χτίστηκε από τους Γερμανούς αποίκους...
Σήμερα 15 Ιαν. η πρόβλεψη μίλαγε για πολύ ζέστη γύρω στους 38 βαθμούς. Ο ιδιοκτήτης του μοτέλ μου είπε για 41. Αφού δεν κατάφερα να κανονίσω μια βόλτα με πλοίο σ' ένα κοντινό ποτάμι είπα να κατέβω στην παραλία. Πήρα το τραμ λοιπόν και μετά από καμιά ώρα περίπου ήμουν στην πιο κοντινή στην πόλη παραλία, την Clenelg. Γενικά στην Αυστραλία οι παραλίες δεν είναι οργανωμένες με ξαπλώστρες και ομπρέλλες όπως στην νότια Ευρώπη. Είχα πάρει όμως τις πληροφορίες μου και όταν κατέβηκα στο Clenelg βρήκα το ένα και μοναδικό Moseley beach club.
Λοιπόν ακούστε πώς δουλεύει το σύστημα εδώ. Μπορείς να κλείσεις ξαπλώστρα ηλεκτρονικά. Σ' αυτήν την περίπτωση σου χρεώνουν 100 δολλάρια (περίπου 75 ευρώ) στην πιστωτική σου, τα οποία τα τρως σε φαγητά και ποτά από το κλαμπ. Σε κάθε ξαπλώστρα δικαιολογούν να φάνε και να πιούνε μέχρι 4 άτομα. Αν δεν κλείσεις κι εμφανιστείς ξέμπαρκος (όπως εγώ) και είσαι τυχερός και έχει διαθέσιμη ξαπλώστρα (όπως εγώ) τότε αφήνεις στην είσοδο την πιστωτική σου, τρως και πίνεις ότι θες και όταν φύγεις τα πληρώνεις (ή τα χρεώνεις στην πιστωτική) και παίρνεις πίσω την κάρτα. Αν δεν διαθέτεις, το κατάστημα μπορεί να σου νοικιάσει πετσετα, καπελάκι απλό ή ψαθάκι, γυαλιά ηλίου και αντηλιακό. Οπότε αν διαθέτεις χρήμα μπορείς να κατέβεις στην παραλία μόνον με το μαγιώ σου και τα υπόλοιπα να τα πάρεις από το κατάστημα.
Λόγω της ζέστης μπαινόβγαινα στην θάλασσα όλη μέρα. Γενικά ήταν ρηχή και όχι ιδιαίτερα διαυγής ενώ ορισμένοι φορούσαν μπλουζάκια ακόμα και μακρυμάνικα διότι ο ήλιος καίει πολύ. Απ' ότι είδα ο δείκτης UV πάει μέχρι 16.
Κάποια στιγμή εμφανίστηκε στην παραλία ένας παλιόγερος γύρω στα 70 φορώντας στρινγκάκι. Αλειφόταν με λάδια για να μαυρίσει. Το θέαμα ήταν αποκρουστικό και δυστυχώς λόγω της πολιτικής ορθότητας πρέπει να το ανεχόμαστε. Αυτού μπορεί να του αρέσει και να το γιαλίζει το πόμολο, εμείς όμως τί φταίμε;
Γενικά στο Clenelg η θερμοκρασία ήταν πιο χαμηλή και η κατάσταση πιο ευχάριστη ενώ η περιοχή ήταν γεμάτη με εστιατόρια και καφέ.
Γύρω στις 6 το απόγευμα που γύρισα στην πόλη έβραζε ο τόπος. Πήγα και κλείστηκα στο δωμάτιο μου με το κλιματιστικό.
Μιχάλης
Αδελαϊδα
15 Ιαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου