Darwin

Στις 22 Ιαν. το πρωί πήγα στο αεροδρόμιο του Περθ, παρέδωσα το αυτοκίνητο που είχα νοικιάσει και πήρα το αεροπλάνο για τον τροπικό βορρά της Αυστραλίας. Έτσι 20 μέρες περίπου αφ' ότου έφυγα από το τροπικό Cairns βρέθηκα στ τροπικό Darwin. Όπως έγραφα και όταν ήμουν στο Cairns σ' αυτήν την περιοχή του κόσμου είναι η εποχή των βροχών τώρα. Ένας ξεναγός μας εξηγούσε  ότι εδώ δεν έχει 4 εποχές αλλά 2. Την εποχή των βροχών (wet season) και την στεγνή εποχή (dry season). Ενώ η θερμοκρασία δεν είναι πολύ υψηλή (γύρω στους 30 βαθμούς) η υγρασία είναι στο 95% κι έτσι με το που βγαίνεις έξω από έναν κλιματιζόμενο χώρο σε πιάνει η ανάσα σου. Εννοείται ότι παντού δουλεύουν τα κλιματιστικά ασταμάτητα. Την πρώτη μου μέρα στο Darwin είπα να κάνω μια βόλτα να γνωρίσω την πόλη. Ο πληθυσμός της είναι στις 140.000 περίπου και ουσιαστικά το κέντρο είναι 3 παράλληλοι δρόμοι. Πήρα ένα από αυτά τα λεωφορεία Hop on - hop off και ξεκίνησα την ξενάγηση. Περάσαμε από ένα όμορφο προάστιο με την λίμνη Alexander...

... όπου τα καγκουράκια βοσκούσαν ανέμελα στο λιβάδι (εδώ δεν ταιριάζει το "μέχρι να έρθει το Πάσχα στην Ελλάδα" που είπαμε για τα αρνάκια Νέας Ζηλανδίας)...

...και κατεβήκαμε προς το κέντρο της πόλης. Εκεί δεν έχει και τίποτα ενδιαφέρον για φωτογραφία εκτός από το waterfront (= παραλία).

Αν προσέξετε στο βάθος της φωτογραφίας υπάρχει ένα τείχος που ουσιαστικά απομονώνει αυτό το λιμανάκι από την ανοιχτή θάλασσα και μόνο εκεί μπορείς να κολυμπήσεις. Αυτό διότι στην θάλασσα κυκλοφορούν κροκόδειλοι του αλμυρού νερού και καλά είναι ν' αποφύγεις τα πολλά-πολλά μαζί τους. Ακριβώς δίπλα έχουν φτιάξει μια τεχνητή παραλία με μηχανισμό που δημιουργεί κύματα για να παίζουν τα παιδιά (είχα δει κάτι παρόμοιο και στην Νότια Αφρική το 2012).

Η περιοχή εκεί είναι όμορφη με καφέ και εστιατόρια τριγύρω και αρκετό (τροπικό) πράσινο.

Σ' ένα από αυτά τα καφέ κάθησα λίγο να ξαποστάσω και μ' έπιασε μια βροχή (μα τί βροχή!!!).

Το βράδυ που βγήκα για δείπνο πήγα σε μια ταβέρνα κι έφαγα κροκόδειλο σνίτσελ με πατάτες τηγανιτές. Το 1994 στην Νέα Ορλεάνη, στο δέλτα του Μισσισιπή, είχα φάει αλιγάτορα μαγειρεμένο αλά καγιέν (cajun στ' αγγλικά) που είναι τοπική συνταγή. Μπορώ λοιπόν να πώ ότι το κρέας του αλιγάτορα μοιάζει με το κρέας του κροκόδειλου. Άλλωστε ίδια φάρα είναι όλα αυτά.

Την δεύτερη μέρα στο Darwin, 24 Ιαν, είχα κανονίσει εκδρομή στο εθνικό πάρκο Litchfield. Πήγαμε μ' ένα περίεργο όχημα που εξωτερικά έμοιαζε περισσότερο με φορτηγό παρά λεωφορείο.

Κάναμε πρώτα μια στάση στους καταράκτες Florence...

.... όπου μερικοί κολύμπησαν...

.... ενώ εγώ έκανα βόλτες μέσα στην πλούσια βλάστηση για να βγάλω φωτογραφίες.

Συνεχίσαμε στον εντυπωσιακό καταράκτη Tolmer...

... και από εκεί στους καταράκτες Wangi...

... όπου παρ' ότι σχηματίζει μια ωραία λιμνούλα, το κολύμπι απαγορευόταν αυτή την εποχή.

Ενδιαφέρουσα επιγραφή που σου λέει ότι αν σου την πέσει κροκόδειλος μπορεί να σε τραυματίσει ή να σε σκοτώσει. Αλλά ίσως και όχι!! Έτσι δεν είναι;
Τέλος, πήγαμε και κάπου που το κολύμπι δεν απαγορευόταν κι έτσι κολύμπησα κι εγώ για να δροσιστώ.

Επιστρέφοντας προς την πόλη σταματήσαμε κάπου να δούμε φωλιές τερμιτών η μεγαλύτερη εκ των οποίων ήταν ύψους 6 μέτρων αλλά έβρεχε τόσο πολύ που δεν βγήκαμε από το λεωφορείο.
Λίγο πριν την πόλη σταματήσαμε σ' ένα πάρκο να ταϊσουμε σε μια λίμνη ψάρια baramundi, αλλά αντί για τα ψάρια εμφανίστηκαν κάτι...

... σαύρες κι εν τέλει ταΐσαμε αυτές οι οποίες, σαν ερπετά που είναι, τα έτρωγαν τα ψάρια αμάσητα.

Μιχάλης
Darwin
24 Ιαν.