25 Ιανουαρίου (χρόνια πολλά στους Γρηγόρηδες), τρίτη μέρα στο Darwin και είχα κανονίσει να πάω εκδρομή στο Kakadu National Park. Φύγαμε από το ξενοδοχείο το πρωί κατά τις 6:15 (ΩΧ!!) με κανονικό λεωφορείο αυτή την φορά και πήραμε τον Arnhem Highway προς τα δυτικά και τα νότια για το πάρκο Kakadu τ' οποίο είναι 20.000 τετραγωνικά χλμ (λίγο μικρότερο από το Βέλγιο δηλαδή). Αφού σταματήσαμε κάπου για καφέ διότι ακόμα κοιμόμαστε, η πρώτη ουσιαστική μας στάση ήταν σ' ένα μουσείο με τέχνη των Αβοριγίνων. Οι φωτογραφίες απαγορευόντουσαν εκεί για λόγους σεβασμού προς τους Αβορίγινες (μας είπε ο ξεναγός). Αυτό δεν το κατάλαβα ποτέ. Λες κι αν βγάζεις φωτογραφίες δεν τους σέβεσαι. Τέλος πάντων, εμένα, που αυτού του είδους η τέχνη δεν μου λέει και πολλά, μου φάνηκε πολύ πρωτόγονη.
Η επόμενη στάση ήταν για βαρκάδα στον ποταμό Yellow Waters Billabong. Billabong, εκτός από την γνωστή μάρκα ρούχων, είναι και οι περιοχές που ξεμένει νερό όταν η στάθμη ενός ποταμού πέφτει. Νερόλακοι δηλαδή. Το ποτάμι, που αυτή την εποχή είναι λίγο φουσκωμένο, είναι γεμάτο κροκόδειλους αλλά αφού δεν τους πετάγαμε κοτόπουλα δεν εμφανιζόντουσαν. Η φύση όμως ήταν καταπληκτική.
Δυστυχώς το παρακάτω βίντεο που είναι τραβηγμένο με την φωτογραφική δεν αποδίδει την ομορφιά του τοπίου.
Λίγο πιο πέρα από το σημείο που κάναμε την κρουαζιέρα μας στον ποταμό είχε μια ξενοδοχειακή εγκατάσταση με μπάνγκαλοους, πισίνα και εστιατόριο στ' οποίο φάγαμε το γεύμα μας.
Μετά το γεύμα πήγαμε σ' ένα σημείο του πάρκου που υπήρχαν τοιχογραφίες Αβοριγίνων. Κι εδώ η τέχνη μου φάνηκε πρωτόγονη.
Από εκεί ξεκινήσαμε για την 2,5 ωρών επιστροφή προς το Darwin.
Την επομένη, 26 Ιαν, εθνική γιορτή των Αυστραλών (γιορτάζουν την ημέρα που ο Πλοίαρχος Κουκ έπιασε Αυστραλία) και τελευταία δική μου μέρα στο Darwin είχα κανονίσει να πάω εκδρομή στο φαράγγι Katherine. Ξεκινήσαμε πάλι στις 6 το πρωί (ΩΧ πάλι) το μακρύ ταξίδι για τον Νότο. Το Katherine Gorge απέχει περίπου 340 χλμ από το Darwin οπότε έπρεπε να ξεκινήσουμε νωρίς για να προλάβουμε να γυρίσουμε. Πρώτη στάση ήταν το πολεμικό νεκροταφείο του ποταμού Αδελαΐδα (εκτός από την πόλη υπάρχει και ποταμός με το ίδιο όνομα. Και τα δύο έχουν πάρει την ονομασία τους από την Αδελαΐδα που ήταν σύζυγος του βασιλιά της Αγγλίας εκείνη την εποχή). Κατά την διάρκεια του Β' ΠΠ το Darwin βομβαρδίστηκε κάμποσες φορές από την Ιαπωνική αεροπορία με πρώτη φορά λίγες εβδομάδες μετά το Pearl Harbor και με περισσότερα αεροπλάνα απ' ότι στο Perl Harbor. Πολλοί από τους νεκρούς αυτών των επιδρομών είναι θαμένοι σ' αυτό το νεκροταφείο και όπως όλα τα αντίστοιχα νεκροταφεία του εξωτερικού που έχω πάει είναι όλα ζυγισμένα και στοιχισμένα.
Συνεχίζοντας προς τον νότο κάναμε μια στάση για καφέ και μετά συνεχίσαμε στον δρόμο για το Εθνικό Πάρκο Nitmiluk. Η πρώτη στάση ήταν στον καταράκτη Edith ο οποίος σχημάτιζε μια λιμνούλα και όποιος ήθελε μπορούσε να κολυμπήσει.
Συνεχίσαμε για άλλη 1,5 ώρα μέχρι να φτάσουμε στο Εθνικό Πάρκο και το φαράγγι Katherine. Εκεί αφού φάγαμε για μεσημέρι πήραμε ένα καραβάκι για να μας κάνει μια βόλτα στον ποταμό που ρέει μέσα στο φαράγγι. Το τοπίο κι εκεί όμορφο.
Σε κάποιο σημείο βγήκαμε από το βαρκάκι, περπατήσαμε στα βράχια για να δούμε βραχογραφίες των Αβοριγίνων...
...ξαναμπήκαμε στο καραβάκι, πήγαμε λίγο πιο κάτω, ξαναβγήκαμε, ξαναπερπατήσαμε και βρεθήκαμε σ' έναν ακόμα καταράκτη ο οποίος και αυτός σχημάτιζε λίμνη και ο κόσμος κολυμπούσε.
Φεύγοντας κι από εκεί το καραβάκι μας γύρισε πίσω απ' όπου ξεκινήσαμε. Η ώρα είχε πάει 4 κι έπρεπε να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής διότι είχαμε και 340 χλμ μπροστά μας. Κάνοντας μια στάση ακόμα σ' ένα roadhouse (έτσι λένε εδώ τα μαγαζιά που είναι πάνω στον δρόμο και έχουν φαγητό, καφέ και βενζινάδικο) φτάσαμε στο Darwin γύρω στις 8:45 το βράδυ εν μέσω μιας τροπικής καταιγίδας.
Σύμφωνα με το πρόγραμμα αύριο 27 Ιαν θα έφευγα με προορισμό το κέντρο της Αυστραλίας όπου υπάρχει ένας τεράστιος μονολιθικός βράχος. Οι Αβορίγινες τον λένε Uluru και οι Αγγλόφωνοι τον έλεγαν Ayers Rock αλλά τώρα τελευταία έχει επικρατήσει το Uluru. Το κόστος όμως της διαμονής για 3 βράδυα εκεί έβγαινε στα 500 περίπου ευρώ, συν ενοικίαση αυτοκινήτου συν τα αεροπορικά (δεν έχει απευθείας πτήση) θα μου έφτανε στο χιλιάρικο. Έτσι έκρινα ότι ήταν πολύ ακριβό για τα δεδομένα και ανέστειλα την δραστηριότητα. Αντ' αυτού θα επιστρέψω στον Ζώη και την Μαρία στην Μελβούρνη και αν βρω καλύτερες τιμές ίσως έρθω. Άλλωστε από την Μελβούρνη, αν και είναι πιο μακρυά, έχει απευθείας πτήσεις. Θα δούμε.
Μιχάλης
Darwin
26 Ιαν.
Η επόμενη στάση ήταν για βαρκάδα στον ποταμό Yellow Waters Billabong. Billabong, εκτός από την γνωστή μάρκα ρούχων, είναι και οι περιοχές που ξεμένει νερό όταν η στάθμη ενός ποταμού πέφτει. Νερόλακοι δηλαδή. Το ποτάμι, που αυτή την εποχή είναι λίγο φουσκωμένο, είναι γεμάτο κροκόδειλους αλλά αφού δεν τους πετάγαμε κοτόπουλα δεν εμφανιζόντουσαν. Η φύση όμως ήταν καταπληκτική.
Λίγο πιο πέρα από το σημείο που κάναμε την κρουαζιέρα μας στον ποταμό είχε μια ξενοδοχειακή εγκατάσταση με μπάνγκαλοους, πισίνα και εστιατόριο στ' οποίο φάγαμε το γεύμα μας.
Την επομένη, 26 Ιαν, εθνική γιορτή των Αυστραλών (γιορτάζουν την ημέρα που ο Πλοίαρχος Κουκ έπιασε Αυστραλία) και τελευταία δική μου μέρα στο Darwin είχα κανονίσει να πάω εκδρομή στο φαράγγι Katherine. Ξεκινήσαμε πάλι στις 6 το πρωί (ΩΧ πάλι) το μακρύ ταξίδι για τον Νότο. Το Katherine Gorge απέχει περίπου 340 χλμ από το Darwin οπότε έπρεπε να ξεκινήσουμε νωρίς για να προλάβουμε να γυρίσουμε. Πρώτη στάση ήταν το πολεμικό νεκροταφείο του ποταμού Αδελαΐδα (εκτός από την πόλη υπάρχει και ποταμός με το ίδιο όνομα. Και τα δύο έχουν πάρει την ονομασία τους από την Αδελαΐδα που ήταν σύζυγος του βασιλιά της Αγγλίας εκείνη την εποχή). Κατά την διάρκεια του Β' ΠΠ το Darwin βομβαρδίστηκε κάμποσες φορές από την Ιαπωνική αεροπορία με πρώτη φορά λίγες εβδομάδες μετά το Pearl Harbor και με περισσότερα αεροπλάνα απ' ότι στο Perl Harbor. Πολλοί από τους νεκρούς αυτών των επιδρομών είναι θαμένοι σ' αυτό το νεκροταφείο και όπως όλα τα αντίστοιχα νεκροταφεία του εξωτερικού που έχω πάει είναι όλα ζυγισμένα και στοιχισμένα.
Φεύγοντας κι από εκεί το καραβάκι μας γύρισε πίσω απ' όπου ξεκινήσαμε. Η ώρα είχε πάει 4 κι έπρεπε να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής διότι είχαμε και 340 χλμ μπροστά μας. Κάνοντας μια στάση ακόμα σ' ένα roadhouse (έτσι λένε εδώ τα μαγαζιά που είναι πάνω στον δρόμο και έχουν φαγητό, καφέ και βενζινάδικο) φτάσαμε στο Darwin γύρω στις 8:45 το βράδυ εν μέσω μιας τροπικής καταιγίδας.
Σύμφωνα με το πρόγραμμα αύριο 27 Ιαν θα έφευγα με προορισμό το κέντρο της Αυστραλίας όπου υπάρχει ένας τεράστιος μονολιθικός βράχος. Οι Αβορίγινες τον λένε Uluru και οι Αγγλόφωνοι τον έλεγαν Ayers Rock αλλά τώρα τελευταία έχει επικρατήσει το Uluru. Το κόστος όμως της διαμονής για 3 βράδυα εκεί έβγαινε στα 500 περίπου ευρώ, συν ενοικίαση αυτοκινήτου συν τα αεροπορικά (δεν έχει απευθείας πτήση) θα μου έφτανε στο χιλιάρικο. Έτσι έκρινα ότι ήταν πολύ ακριβό για τα δεδομένα και ανέστειλα την δραστηριότητα. Αντ' αυτού θα επιστρέψω στον Ζώη και την Μαρία στην Μελβούρνη και αν βρω καλύτερες τιμές ίσως έρθω. Άλλωστε από την Μελβούρνη, αν και είναι πιο μακρυά, έχει απευθείας πτήσεις. Θα δούμε.
Μιχάλης
Darwin
26 Ιαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου