Από το Sorrento στο Phillip Island

Στις 3 Ιανουαρίου το απόγευμα επιστρέψαμε με την Μαρία από το Cairns στην Μελβούρνη και φιλοξενηθήκαμε στο σπίτι του Gatham και της Δωροθέας, φίλης της Μαρίας. Τα προγνωστικά για την επομένη, 4 Ιανουαρίου, ήταν ότι η θερμοκρασία θ' ανέβαινε στους 40 βαθμούς Κελσίου κι έτσι ο Ζωης και η Μαρία (άλλη Μαρία αυτή) έριξαν την ιδέα να πάμε για μπάνιο. Έτσι πρωί-πρωί με την αυγούλα πήραμε τραίνα και λεωφορεία και βρεθήκαμε στον σταθμό Murrumbeena όπου θα μας μάζευαν ο Ζώης και η Μαρία με το αυτοκίνητο τους για να πάμε στην θάλασσα. 2 ώρες περίπου αργότερα φτάναμε σε μια περιοχή που λεγόταν Sorrento με την θερμοκρασία στους 36 C περίπου ενώ πηγαίνοντας ως εκεί το θερμόμετρο του αυτοκινήτου είχε δείξει μέχρι 42 C. Βουτήξαμε σε μια δροσερή θάλασσα η οποία σ' έναν Έλληνα δεν θα έλεγε και πολλά πράγματα και με το που βγήκαμε έξω, σε 5 λεπτά είχαμε στεγνώσει διότι η θερμοκρασία είχε αρχίζει ν' ανεβαίνει επικίνδυνα. Μετά από λίγη ώρα φύγαμε διότι η Μαρία έπρεπε να πετάξει πίσω στην Ελλάδα αφού τέλειωνε η άδεια της. Στον δρόμο της επιστροφής το αυτοκίνητο έδειξε 43 C ενώ κατά τις 6:30 το απόγευμα που αφήσαμε την Μαρία στο σπίτι του Gatham και της Δωροθέας η θερμοκρασία είχε πέσει στους 23 C έχοντας εν τω μεταξύ ξεκινήσει να φυσάει νοτιάς (μην ξεχνάμε ότι στο νότιο ημισφαίριο όλα είναι ανάποδα, έτσι και ο κρύος αέρας είναι ο νότιος που έρχεται από την Ανταρκτική).

Στις 5 του μηνός, Σάββατο, κατά τις 12 το μεσημέρι ξεκινήσαμε με τον Ζώη να πάμε μια βόλτα στο Phillip island εν μέσω μιας καταρακτώδους βροχής και την θερμοκρασία στους 15 C. Σε λιγότερο από 24 ώρες έπεσε σχεδόν 30 βαθμούς, από τους 43 στους 15. Αναγκάστηκα να ψάξω στο βάθος της βαλίτσας μου για να ξεθάψω ένα καλοκαιρινό μπουφάν που είχα μαζί μου.
Όσοι παρακολουθούν αγώνες Motogp, όπως εγώ, ξέρουν το Phillip island από το αγώνα που γίνεται εκεί κάθε Οκτώβριο λίγο πριν το τέλος της σαιζόν. Η απόσταση του Phillip island από την Μελβούρνη είναι 130 χλμ και θέλει περίπου 2 ώρες ενώ εμάς μας έβρεχε για 1,5 ώρα. Πλησιάζοντας το νησί σταμάτησε να βρέχει και άρχισε ν' ανεβαίνει η θερμοκρασία μέχρι που στο τέλος έβγαλε και ήλιο. Φτάνοντας εκεί είχαμε ανάγκη από καφέ και κάτσαμε σ' ένα μαγαζί με μια φοβερή τζαμαρία (σαν video wall) και μια εκπληκτική θέα.

Στην περιοχή συχνάζουν καγκουρώ και διάφορα είδη πτηνών μεταξύ των οποίων και μικροί πιγκουίνοι οι οποίοι την ώρα της δύσης βγαίνουν από την θάλασσα για να φέρουν την ψαριά στα μικρά τους. Γι αυτόν τον λόγο στην παραλία που βγαίνουν οι πιγκουίνοι έχουν στηθεί μόνιμες εξέδρες για να μπορεί ο κόσμος να βλέπει, με το αζημίωτο βέβαια. Στο πάνω αριστερά άκρο της παρακάτω φωτογραφίας φαίνονται οι εξέδρες που λέμε. Και βέβαια, όπως σε όλα τα θεάματα, όσο πιο κοντά στην σκηνή είσαι τόσο πιο ακριβό το εισιτήριο ενώ υπάρχουν και ξεχωριστές θέσεις VIP πιο κοντά στην θάλασσα (δεν φαίνονται στην φωτογραφία).

Αν και ο άνεμος σήμερα δεν ήταν πολύ δυνατός η θάλασσα είχε κύματα και έσκαγε με ορμή πάνω στα βράχια.

Σε ορισμένα σημεία τα κύματα ήταν τόσο αφρισμένα που θύμιζαν χιόνια.

Κάτω από το καφέ που κάτσαμε έχει στηθεί ένα δίκτυο ξύλινων διαδρόμων απ' όπου μπορείς να θαυμάσεις τα βράχια και τον ωκεανό ή να δεις τις φωλιές των πιγκουίνων...

....κι εμείς σήμερα σταθήκαμε τυχεροί και παρ' ότι η ώρα δεν ήταν κοντά στην δύση είδαμε 2 πιγκουίνους στην φωλιά τους.

Μετά πήραμε το αυτοκίνητο και πήγαμε στην κωμόπολη Cowes που είναι το μεγαλύτερο αστικό μέρος του νησιού. Είχε πολύ κόσμο που την έπεφτε στα γκαζά (πληθυντικός του γκαζού. Το γκαζόν, του γκαζού,....., τα γκαζά κλπ)....

.... στις παραλίες....

.... στις θάλασσες....

.... ή άπαντα τα ανωτέρω.

Μετά το Cowes επιστρέψαμε στην Μελβούρνη για να πάρουμε την Μαρία (αυτήν που έμεινε, όχι αυτήν που έφυγε) και να πάμε για φαγητό.


Μιχάλης
Μελβούρνη
5 Ιαν.