Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2018

Βουτώντας στα νερά του Ειρηνικού ωκεανού

5 Δεκεμβρίου σήμερα και βρέθηκα σ' ένα χωριό της ανατολικής ακτής του νότιου νησιού της Νέας Ζηλανδίας που λέγεται Akaroa και βρίσκεται στην χερσόνησο Banks νότια από την πόλη του Christchurch.
https://www.google.co.nz/maps/place/Akaroa/@-43.6403199,172.70262,9z/data=!4m5!3m4!1s0x6d33cc0a0945de13:0x500ef8684795aa0!8m2!3d-43.8036657!4d172.9682621?hl=el

Ο λόγος που βρέθηκα εκεί είναι διότι είχα κλείσει να βουτήξω στ' ανοιχτά του κόλπου του Akaroa σ' ένα σημείο που εμφανίζονται δελφινάκια από μια ιδιαίτερη ράτσα που λέγονται Έκτορες (Hector's dolphins) ή δελφίνια της Νέας Ζηλανδίας. Είναι τα μικρότερα δελφίνια που κυκλοφορούν στον κόσμο με μήκος περίπου 1 μέτρο και όπως έλεγε και ο καπετάνιος του σκάφους όταν τα ψάχναμε, "ψάχνουμε να βρούμε το μικρότερο δελφίνι του κόσμου στον μεγαλύτερο ωκεανό του κόσμου" (ο Ειρηνικός καλύπτει έκταση περίπου 15 εκατομύρια τετραγωνικά μίλια). Ο καιρός δεν βοηθούσε και πολύ γιατί είχε συννεφιά και εκτός του κόλπου είχε και αρκετό κύμα. Αφού ψάξαμε από εδώ, ψάξαμε κι από εκεί στο τέλος τα εντοπίσαμε και βουτήξαμε στα νερά του ωκεανού που είχαν θερμοκρασία 13C. Βέβαια σε σχέση με τον 1 βαθμό που είχα βουτήξει πέρσι στην Ανταρκτική τώρα θα φαινόταν ζεστό το νερό αλλά επειδή θα καθόμαστε αρκετή ώρα μέσα (κάτσαμε περί τα 20-30 λεπτά) η εταιρεία που το οργάνωνε μας είχε δωσει στολές νεοπρέν 5,5 χιλιοστών. Έτσι μετά το 1994 που είχα βουτήξει από την άλλη μεριά του Ειρηνικού (στις ΗΠΑ) τώρα βούτηξα και από την δώθε.




Αυτή η φωτό δεν με κολακεύει ιδιαίτερα ειδικά με το ένα κρύσταλλο θολωμένο αλλά τέλος πάντων...











Το παραπάνω βίντεο είναι τραβηγμένο με την action camera που είχα πάνω μου.

Προς το τέλος της δραστηριότητας έπιασε βροχή οπότε βγήκαμε από την θάλασσα για να μην βραχούμε (!@#$%^&).

Αφού επιστρέψαμε στην ακτή πήγαμε στις εγκαταστάσεις της εταιρείας για ζεστό ντους και να παραδώσουμε τις στολές μας. Μετά, παρά την βροχή, βγήκα μια βόλτα στην Akaroa η οποία κάποτε ήταν Γαλλική αποικία και δεν ξέρω αν οι κάτοικοι της είναι περήφανοι γι αυτό αλλά πάντως το πουλάνε. Ορισμένα κτίρια είναι παλιά και διατηρημένα πολύ ωραία.









Στο τέλος, αφού έκατσα κάπου να φάω και το γεύμα της ημέρας, καβάλησα το Hyundai κι επέστρεψα στο Christchurch.

Μιχάλης
Christchurch
5 Δεκ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου