Rotorua

Τέλειωσα και με την πρωτεύουσα της Νέας Ζηλανδίας, το Wellington, χαιρέτησα την οικοδέσποινα και τον σύζυγο της, ο οποίος έχει ένα διθέσιο Mercedes SLK AMG 5,5 χιλιάδες κυβικά από αυτά που δεν κυκλοφορούν στην Ελλάδα και ξανακαβάλησα το πολυτελές μου Hyundai κι έφυγα για τον Βορρά. Προορισμός μου ήταν μια πόλη με τ' όνομα Rotorua λίγο πιο πάνω από το κέντρο του βόρειου νησιού. Περιτό να πώ ότι πάλι πέρασα από παραθαλάσσια διαδρομή, δάση κλπ. Και κάποια στιγμή, ω του θαύματος!!! έχει και στην Νέα Ζηλανδία περιοχές που δεν είναι πράσινες.

Η συγκεκριμένη περιοχή, απ' ότι διάβασα στις πινακίδες, χρησιμοποιείται από τον στρατό για ασκήσεις. Δεν ξέρω αν γι' αυτό είναι έτσι ή αντίστροφα, επειδή είναι έτσι την έκανε ο στρατός πεδίο ασκήσεων.
Λίγο παρακάτω όμως αποκαταστάθηκε η τάξη. Πράσινο και λίμνη κανονικά.

Μετά από 7 ώρες διαδρομή με τις απαραίτητες στάσεις έφτασα στην Rotorua εγκαταστάθηκα στο μοτέλ που είχα κλείσει και κατέβηκα στο κέντρο για βόλτα.
Έχω διαπιστώσει ότι στους Νεοζηλανδούς αρέσουν τα παλιά αμερικάνικα αυτοκίνητα και κυκλοφορούν πολλά σε πολύ καλή κατάσταση αλλά αυτό που είδα σήμερα ήταν βγαλμένο από την ταινία The Bluesbrothers (βλακωδώς μεταφρασμένο στα ελληνικά "Οι ατσίδες με τα μπλέ"). Μέχρι και τρύπες από σφαίρες στην πόρτα είχε.

Η Rotorua είναι γεμάτη από γεωθερμικά πεδία και αυτό γίνεται αντιληπτό με το που μπαίνεις στην πόλη από την διάχυτη μυρωδιά του θείου. Όπως μου είπε η ρεσεψιονίστ του μοτέλ όταν έκανα check-in, η πιο κοντινή γεωθερμική πηγή (και η μόνη τζάμπα) βρίσκεται σ' ένα πάρκο της πόλης και το επόμενο πρωί ήταν από τα πρώτα μέρη που επισκέφθηκα. Όμως πολύ καπνός για καθόλου θερμοπίδακα (geyser). Έτσι έφυγα από εκεί και πήγα να επισκεφθώ ένα χωριό Maori (απ' όπου και η πρώτη φωτογραφία της σημερινής ανάρτησης) με το όνομα Te Whakarewarewatanga-o-te-ope-a-Wāhiao που σημαίνει "ο ξεσηκωμός του στρατού του Wāhiao". Επειδή όμως είναι πολύ μακρύ το έχουν κόψει και έχουν αφήσει μόνο το Whakarewarewa (προφέρεται Γουάκαρεγουαρέγουα!!). Στο χωριό ζούν μονίμως 60 άτομα και βρίσκεται πάνω σ' ένα γεωθερμικό πεδίο. Έτσι καπνοί βγαίνουν απ' όλες τις μπάντες.

Εκεί παρακολούθησα μια παράσταση από τους Μαορί....

....και στην συνέχεια έκανα βόλτες στο χωριό. Πήγα στον θερμοπίδακα Pohutu ο οποίος ήταν πιο ενεργός από αυτούς του πάρκου....

...κι έφαγα ένα καλαμπόκι βρασμένο σε μία από τις λίμνες του χωριού.

Η κυρία στο βάθος βράζει τα καλαμπόκια στην λίμνη στους 105C.

Τέλος, έκανα ακόμα μερικές βόλτες στο χωριό.

Οι Μαορί, όπως και οι αρχαίοι Έλληνες, γράφουν στον τάφο τους σε ποιές εκστρατείες πολέμησαν.

Φεύγοντας από εκεί πήγα σ' ένα δάσος με δένδρα redwoods (το Google το μεταφράζει ως ερυθρόδενδρα). Είναι κωνοφόρα του τύπου σεγκόβιας με ξύλο στο χρώμα της κερασιάς, έχουν πολύ χοντρό φλοιό που τα προστατεύει από την φωτιά και τα παράσιτα και ζουν πάρα πολλά χρόνια. Το παλαιότερο εν ζωή δένδρο σεγκόβιας είναι 3000 ετών. Αυτά της Νέας Ζηλανδίας όμως είναι φρέσκα μόλις 200 ετών.
Αυτό που έχουν κάνει στο δάσος είναι να φτιάξουν μια εναέρια διαδρομή 550 μέτρων η οποία αποτελείται από 23 κρεμαστές γέφυρες και 22 πλατφόρμες πάνω στα δένδρα. Το ύψος είναι από 6-12 μέτρα ενώ πρόσφατα προσθέσαν μία διαδρομή ακόμα, άλλες 8 γέφυρες, η οποία είναι στα 20 μέτρα. Η μεγαλύτερη σε μήκος γέφυρα είναι 37 μέτρα και μόλις ξεπεράσεις τον πρώτο φόβο με την γέφυρα που κουνιέται και τρίζει είναι πολύ ωραία.

Και μια selfie με την Nikon

Όσο ωραίο είναι το δάσος από πάνω άλλο τόσο είναι κι από κάτω. Αφού δεν μπορώ βα τρέξω περπάτησα μια ωρίτσα σ' αυτό το όμορφο περιβάλλον για να διατηρούμαι σε φόρμα.

Αυτά που φαίνονται είναι κλαδιά και φύλλα σε μια λίμνη. Το νερό ήταν κρυστάλινο.

Το βράδυ, λίγο πριν νυχτώσει, αφού δείπνησα ξαναπήγα στο δάσος διότι είναι φωτιζόμενο και η σχεδίαση του φωτισμού έγινε από έναν designer σχετικό με το θέμα.

Μιχάλης
Rotorua
10 Δεκ