Blue mountains

Ωχ. Σήμερα έπρεπε να ξυπνήσω στις 6 το πρωί διότι είχαμε κλείσει να πάμε εκδρομή σε μια περιοχή 2 ώρες δυτικά του Σίδνεϋ με την ονομασία Εθνικός Δρυμός των Γαλάζιων Ορέων (καλά, φοβερή μετάφραση του Blue Mountains National Park). Το ραντεβού ήταν στις 7 παρά τέταρτο σε κάποιο άλλο ξενοδοχείο. Αφού ξύπνησα στις 6 ήμουν σίγουρος ότι θα κοιμόμουν στον δρόμο στο λεωφορείο αλλά κάτι έχει γίνει και έχω χάσει την φόρμα μου. Δεν κοιμήθηκα καθόλου.
Τέλος πάντων, μετά από 2 ώρες φτάσαμε στον εθνικό δρυμό, κατεβήκαμε από το λεωφορείο και πήραμε ένα τελεφερίκ το οποίο μας πέρασε στην απέναντι μεριά μιας χαράδρας περνώντας πάνω από έναν καταράκτη.

Φτάνοντας στην άλλη μεριά της χαράδρας πήραμε άλλο τελεφερίκ να μας κατεβάσει σ' ένα δάσος βροχής (άλλη καλή μετάφραση του rain forest). Το συγκεκριμένο τελεφερίκ είναι με την μεγαλύτερη κλίση στον κόσμο μας είπαν.

Βγαίνοντας από το 2ο τελεφερίκ περπατήσαμε μέσα στο δάσος στο οποίο κατοικούσαν διάφορα περίεργα πτηνά.

Μετά από λίγο πήραμε ένα τραινάκι με την ίδια κλίση με το 2ο τελεφερίκ και ξανανεβήκαμε εκεί απ' όπου είχαμε ξεκινήσει. Ανεβήκαμε στο λεωφορείο και πήγαμε κάπου που είχαμε πολύ ωραία θέα προς το πάρκο.

Η θερμοκρασία είχε αρχίσει ν' ανεβαίνει επικίνδυνα και σταματήσαμε κάπου για καφέ. Έχω δει σε αρκετά καφέ στην Αυστραλία (και στην Ν. Ζηλανδία) να έχουν στον κατάλογο iced coffee αλλά όπως έγραφα και πέρσι από την Ουρουγουάη ποτέ στο εξωτερικό δεν έχω πιει καλό κρύο καφέ. Για άλλη μια φορά είπα να το ρισκάρω και παρήγγειλα iced coffee. Μου ήρθε ένας καφές κρύος με παγωτό και σαντυγί ο οποίος ήταν αξιοπρεπής στην γεύση. Μετά από αυτό πήγαμε και για φαγητό και μετά επισκεφθήκαμε το Featherdale Wildlife Park δηλαδή άλλον έναν χώρο σαν ζωολογικό κήπο.
Μας έλεγε ο ξεναγός σήμερα ότι τα κοάλα κοιμούνται μέχρι και 20 ώρες την ημέρα γι αυτό χθες στον ζωολογικό κήπο του Σίδνεϋ ήταν όλα ξάπλα πάνω στα δένδρα. Σήμερα, παρά την θερμοκρασία η οποία είχε φτάσει τους 36 C πετύχαμε τα κοάλα ξύπνια (όχι όλα).

Αυτό το κοάλα ήταν έγκυος και πιθανόν να κατέβηκε από το δένδρο για να γεννήσει.

Αυτό είχε κι ένα κοαλάκι μαζί.

Αντίθετα τα μικρά κανγκουρώ (λίγο μεγαλύτερα από κουνέλια) ήταν ανάσκελα.

Είδαμε και κάτι πολύχρωμα πουλιά.

Λόγω της ζέστης πολλά κλουβιά τα κατέβρεχαν.

Αυτό παρακάτω που μοιάζει με σκύλο είναι πράγματι σκύλος. Ο άγριος σκύλος της Αυστραλίας γνωστός με το το όνομα Dingo.

Τέλος πήραμε το δρόμο της επιστροφής για το Σίδνεϋ αλλά δεν φτάσαμε μέχρι το κέντρο. Περάσαμε μια βόλτα από το Ολυμπιακό πάρκο, την περιοχή δηλαδή όπου το 2000 είχαν γίνει οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Όπως μας εξηγούσε ο ξεναγός, η περιοχή έχει πάρει μεγάλη αξία διότι οργανώνονται συνέδρια και άλλες εκδηλώσεις όπως συναυλίες ή αθλητικές συναντήσεις. Έτσι η περιοχή έχει γεμίσει από ξενοδοχεία ενώ τα καταλύμματα των αθλητών στο Ολυμπιακό χωριό έχουν πουληθεί σε ιδιώτες (προφανώς δεν έχουν Εργατική Εστία εδώ). Κάπου κοντά στο Ολυμπιακό πάρκο περνά και ένα ποτάμι το οποίο βγαίνει στο λιμάνι του Σίδνεϋ. Πήραμε λοιπόν και εμείς ένα καταμαράν και χαλαρά πλεύσαμε προς το κέντρο της πόλης. Πηγαίνοντας, χαζέψαμε και ορισμένα σπίτια φτωχών ανθρώπων που βρίσκονται στις όχθες και τα οποία θα τα πάρει η θάλασσα όταν η στάθμη ανέβει εξαιτίας της παγκόσμιας θέρμανσης, και οι ιδιοκτήτες τους θ' αναγκαστούν να γίνουν πρόσφυγες σε ψηλότερα μέρη. Τί να πεις; Όπου ο φτωχός και η μοίρα του.

Ήταν και κάποιοι που το διασκέδαζαν.

Επιστρέφοντας στο Darling harbour κατά τις 6:30 το απόγευμα κάτσαμε με την Μαρία για κάτι δροσιστικό και μόλις έπεσε ο ήλιος γυρίσαμε στο ξενοδοχείο μας.

Μιχάλης
Σίδνεϋ
28 Δεκ