Franz Josef - Reefton

Μετά και από την εμπειρία της βόλτας πάνω στον παγετώνα ήρθε η ώρα να φύγω από το Franz Josef village. Ο σκοπός ήταν να πάω προς το Christchurch τ' οποίο είναι στην ανατολική ακτή του νότιου νησιού αλλά επειδή η απόσταση ήταν αρκετά μεγάλη και παρεμβάλλονται ανάμεσα βουνα και επιπλέον είχα εντοπίσει κάποια σημεία στην διαδρομή για σταμάτημα έκρινα ότι δεν βγαίνει σε μια μέρα. Έτσι ξεκίνησα με την ησυχία μου να κινούμαι βόρεια κατά μήκος της δυτικής ακτής και να ευχαριστιέμαι άλλη μια όμορφη διαδρομή.

https://www.google.co.nz/maps/dir/Franz+Josef+Glacier/Westport/Reefton/@-42.5695028,170.9715827,8z/data=!4m20!4m19!1m5!1m1!1s0x6d297e26ef2fb437:0x500ef8684796ec0!2m2!1d170.1832884!2d-43.3873293!1m5!1m1!1s0x6d256cc843092bf5:0x500ef868479c3d0!2m2!1d171.6058903!2d-41.7545216!1m5!1m1!1s0x6d2567fbf9334137:0x500ef868479a870!2m2!1d171.8625025!2d-42.1145664!3e0?hl=el

Αυτή η χώρα είναι τόσο πράσινη που ακόμα και 100μ μέσα από την θάλασσα να είσαι η βλάστηση είναι τόσο πυκνή σαν ζούγκλα.

Ανεβαίνοντας την δυτική ακτή πέρασα από μια κωμόπολη που λέγεται Hokitika...

....με καλλιτεχνικά ανήσυχους κατοίκους...

...και τελικά σταμάτησα στην περιοχή Panakaiki όπου υπάρχουν διάφοροι γεωλογικοί σχηματισμοί. Σύμφωνα με τις κατατοπιστικές πινακίδες αυτοί οι βράχοι σχηματίστηκαν αρχικά στον βυθό της θάλασσας από σκελετούς υδρόβιων όντων και μετά υπέστησαν γεωλογική πίεση από κάτω προς τα πάνω και βγήκαν έξω από το νερό. Αυτή την διαδικασία στα αγγλικά την ανέφερε ως stylobedding. Οι βράχοι ονομάζονται Pancake rocks επειδή μοιάζουν σαν στρώσεις από pancakes (πίτες σαν κρέπες αλλά μικρότερες).

Το τοπίο είναι πράγματι εντυπωσιακό.

Συνεχίζοντας την διαδρομή προς το Reefton πέρναγα πάλι από πολύ ωραία τοπία και έβλεπα μοτοσυκλετιστές που έκαναν βόλτες και τους ζήλευα.

Φτάνοντας στο Reefton κατέλυσα σε έναν ξενώνα ο οποίος ήταν παλιά σχολή αδελφών νοσοκόμων για τον οποίο είχα διαβάσει καλές κριτικές στο booking. Το μπάνιο είναι κοινόχρηστο αλλά όλοι κι όλοι οι ένοικοι του ξενώνα είμαστε δύο οπότε τα μοιράσαμε. Έτσι σήμερα θα μείνω σε δωμάτιο που κοιμόντουσαν αδελφές νοσοκόμες μετά τον πόλεμο. Αφού το 16 έμεινα στην Κροατία σε δωμάτιο που έμεναν κατώτεροι κρατικοί υπάλληλοι του Τίτο, το 17 έμεινα στην Αίγυπτο σε δωμάτιο που έμεναν ανώτεροι στρατιωτικοί του Νάσσερ και το 18 έμεινα στο Πακιστάν σε δωμάτιο που έμεναν Άγγλοι άποικοι την εποχή της αποικιοκρατίας (για τους παλιούς τα λέω αυτά) έτσι τώρα ήρθε η ώρα μου να μείνω εκεί που έμεναν οι μαθητευόμενες αδελφές.

Μιχάλης
Reefton
3 Δεκ