Πρωί-πρωί κατά τις 09:15 είμαστε καβαλημένοι στο Hyundai του σπιτονοικοκύρη και ξεκινάμε για μια βόλτα στην Ανατολική ακτή της Τασμανίας. Πρώτη στάση ήταν ένα οινοποιείο για να δοκιμάσουμε κρασιά (καλά είμαστε με τα καλά μας; δοκιμή κρασιού στις εννιάμιση το πρωί;) αλλά επειδή ακόμα δεν είχε πάει 10 η ώρα, δεν είχε ανοίξει το δοκιμαστήριο. Φωτογραφίες όμως βγάλαμε.
Φύγαμε απογοητευμένοι που δεν μπορούσαμε να δοκιμάσουμε τα κρασιά και πήγαμε σ' ένα τυροκομείο να δοκιμάσουμε τουλάχιστον τυριά. Bingo. Δοκίμασα (και αργότερα αγόρασα) ένα τυρί που ωριμάζει μέσα σε ουίσκυ. Μαζί αγόρασα ένα τυρί που ωριμάζει σε τσίλι (και είναι πολύ πικάντικο), μια σοκολάτα με τσίλι (και είναι πολύ πικάντικη) και μια κλασσική σοκολάτα με μέντα.
Συνεχίζοντας σταματήσαμε στην πόλη Richmond η οποία είχε σαν αξιοθέατο παλιές φυλακές. Σε όλη την Αυστραλία, αλλά ιδιαίτερα στην Τασμανία, οι Άγγλοι έστελναν τους κατάδικους τους οι οποίοι δούλευαν στο χτίσιμο των νέων χωρών. Η συγγκεκριμένη φυλακή δεν έλεγε και τίποτα γι αυτό και δεν έβγαλα καμιά φωτογραφία αλλά το Richmond ήταν όμορφο χωριό με μια ωραία γέφυρα (χτισμένη ξέρετε από ποιούς) και στην βόλτα που έκανα έβγαλα μερικές.
Συνεχίζοντας σταματήσαμε να χαζέψουμε μια παλιά γέφυρα (χτισμένη ξέρετε από ποιούς) η οποία στα πεζούλια της είχε χτισμένα όρθια κομμάτια πέτρας σαν μαχαίρια και λεγόταν spike bridge.
Καταλήξαμε μαζί με πολλούς άλλους τουρίστες στο εθνικό πάρκο Freycinet. Εκεί, αφού για κανένα μισάωρο ανεβαίναμε ένα μονοπάτι βγήκαμε σ' ένα σημείο όπου είχαμε θέα στον κόλπο με το ωραίο όνομα Κόλπος του κρασοπότηρου (Wineglass bay).
Κατεβαίνοντας από το ύψωμα πέσαμε πάνω σ' ένα τοπικό καγκουράκι (δηλαδή δεν ήταν μεγάλος κάγκουρας σαν αυτούς της Ελλάδος) που είναι γνωστό ως Wallabee.
Κάτσαμε σε ένα κοντινό ξενοδοχείο για καφέ με ωραία θέα
Στην επιστροφή περάσαμε από ένα άλλο οινοποιείο με ωραία θέα κι αυτό και την ονομασία...
...και συνεχίσαμε για την λίμνη Leake...
...στον δρόμο για την οποία, τα καγκουράκια μας πεταγόντουσαν απ' όλες τις μεριές.
Τελευταία στάση για σήμερα ήταν η κωμόπολη Cambell town.
Μιχαλης
Hobart
23 Δεκ.
Φύγαμε απογοητευμένοι που δεν μπορούσαμε να δοκιμάσουμε τα κρασιά και πήγαμε σ' ένα τυροκομείο να δοκιμάσουμε τουλάχιστον τυριά. Bingo. Δοκίμασα (και αργότερα αγόρασα) ένα τυρί που ωριμάζει μέσα σε ουίσκυ. Μαζί αγόρασα ένα τυρί που ωριμάζει σε τσίλι (και είναι πολύ πικάντικο), μια σοκολάτα με τσίλι (και είναι πολύ πικάντικη) και μια κλασσική σοκολάτα με μέντα.
Συνεχίζοντας σταματήσαμε στην πόλη Richmond η οποία είχε σαν αξιοθέατο παλιές φυλακές. Σε όλη την Αυστραλία, αλλά ιδιαίτερα στην Τασμανία, οι Άγγλοι έστελναν τους κατάδικους τους οι οποίοι δούλευαν στο χτίσιμο των νέων χωρών. Η συγγκεκριμένη φυλακή δεν έλεγε και τίποτα γι αυτό και δεν έβγαλα καμιά φωτογραφία αλλά το Richmond ήταν όμορφο χωριό με μια ωραία γέφυρα (χτισμένη ξέρετε από ποιούς) και στην βόλτα που έκανα έβγαλα μερικές.
Συνεχίζοντας σταματήσαμε να χαζέψουμε μια παλιά γέφυρα (χτισμένη ξέρετε από ποιούς) η οποία στα πεζούλια της είχε χτισμένα όρθια κομμάτια πέτρας σαν μαχαίρια και λεγόταν spike bridge.
Καταλήξαμε μαζί με πολλούς άλλους τουρίστες στο εθνικό πάρκο Freycinet. Εκεί, αφού για κανένα μισάωρο ανεβαίναμε ένα μονοπάτι βγήκαμε σ' ένα σημείο όπου είχαμε θέα στον κόλπο με το ωραίο όνομα Κόλπος του κρασοπότηρου (Wineglass bay).
Κατεβαίνοντας από το ύψωμα πέσαμε πάνω σ' ένα τοπικό καγκουράκι (δηλαδή δεν ήταν μεγάλος κάγκουρας σαν αυτούς της Ελλάδος) που είναι γνωστό ως Wallabee.
Κάτσαμε σε ένα κοντινό ξενοδοχείο για καφέ με ωραία θέα
Στην επιστροφή περάσαμε από ένα άλλο οινοποιείο με ωραία θέα κι αυτό και την ονομασία...
...και συνεχίσαμε για την λίμνη Leake...
...στον δρόμο για την οποία, τα καγκουράκια μας πεταγόντουσαν απ' όλες τις μεριές.
Τελευταία στάση για σήμερα ήταν η κωμόπολη Cambell town.
Μιχαλης
Hobart
23 Δεκ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου